خوشحالی غیرحرفه‌ای پارادوومیدانی کار ایران پس از شکستن رکورد و که منجر به پس گرفتن مدال طلای پارالمپیک شد، بار دیگر ثابت کرد ورزشکاران ایرانی نسبت به قوانین رفتاری رقابت‌های بین‌المللی آگاهی کمی دارند.
در روز دهم و ماقبل پایانی پارالمپیک پاریس در حالی که همه چیز برای کاروان ایران خوب پیش می‌رفت و طلای هفتم در جدول مدالی هم به نام ایران ثبت شده بود، اما همه چیز به یک‌باره تلخ شد.
به گزارش تابناک، صادق بیت‌سیاح در پرتاب نیزه کلاس F41 پارادوومیدانی با ثبت رکورد ۴۷ متر و ۶۴ سانتیمتر رکورد بازی‌ها را شکست و طلایی شد، اما کمتر از یک ساعت بعد از پایان مسابقه او دیسکالیفه و مدال طلایش پس گرفته شد!
بیت‌سیاح به سبب دو شادی بعد از رکوردشکنی و کسب مدال طلا دو کارت زرد گرفت تا از مسابقات اخراج شود. پس از پرتاب او که به شکستن رکورد بازی‌ها و پیشی گرفتن از رقیب هندی انجامید او خوشحالی شبیه به سر بریدن انجام داد؛ آنچه در فوتبال هم علیرضا بیرانوند و مهدی طارمی انجام داده بودند. بیت‌سیاح و مربی‌اش معتقد هستند این حرکت ارتباطی به آن برداشت منفی ندارد و هرکسی در دوومیدانی رکورد می‌شکند این کار را می‌کند و صرفاً به معنای جابه‌جایی رکورد است.
خوشحالی دوم مربوط به نشان دادن پرچمی مذهبی و نشان دهنده اعتقادات بیت‌سیاح بود که کارت زرد دوم را نصیب او کرد. طبق آن چه که مسئولان شرح داده‌اند او بلافاصله بعد از آن که پرچم را از کوله ورزشی خود در آورد با تذکر روبه‌رو شده و سریع آن را در کیف قرار داده اما با این حال داور مسابقه دقایقی بعد تصمیم گرفته او را با کارت زرد دوم جریمه کند. در طول بازی‌های پارالمپیک بیشتر دیسکالیفه شدن‌ها و پس گرفتن مدال‌ها به سبب خطاهای فنی بوده، اما نماینده ایران در عین شایستگی به خاطر دو حرکت غیرفنی، مدال طلا را از دست داد.
علی‌اصغر هادی‌زاده سرپرست تیم پارادوومیدانی در پاریس درباره این اتفاق گفت: "متأسفانه او در حین این رقابت یکی دو حرکت اضافی و خارج از عرف انجام داد. یک حرکت در زمان رکوردشکنی‌اش بود که این حرکت از نظر داور غیر ورزشی تلقی شد و به بیت‌سیاح کارت زرد دادند. در پایان مسابقه نیز بعد از آنکه قهرمانی او اعلام شد، او بدون اطلاع مربی و سرپرست پرچمی را از کیف ورزشی‌اش خارج کرد. ما حتی پرچم جمهوری اسلامی ایران را به ورزشکار نمی‌دهیم تا به داخل ورزشگاه ببرد و خودمان پرچم ایران را از روی سکوها به بچه‌ها می‌دهیم، اما بیت‌سیاح به دلایل اعتقادی و با توجه به باورهای دینی‌اش و عشق و علاقه به حضرت ام‌البنین، پرچمی مزین به نام این بانو نشان داد که این حرکت را نیز یک حرکت خلاف مقررات ورزشی تلقی کردند و کارت زرد دوم و قرمز را به بیت‌سیاح نشان دادند. ما حتی متوجه این کارت زرد دوم نشدیم، اما زمانی که بیرون آمدیم، متوجه شدیم که دیسکالیفه شده است. بیت‌سیاح با یک اشتباه ناخواسته، یک مدال طلا را از خودش و کاروان ایران گرفت و همه ما را بسیار غمگین کرد."
صحبت هادی‌زاده کاملاً مشخص می‌کند که سختگیری از سوی مسئولان برگزاری مسابقه در کار نبوده و این نقص ورزشکار ایران بوده که به خاطر عدم آگاهی به قوانین این چنین نقره داغ شده است.
البته از این دست اشتباهات در ورزش ایران کم رخ نمی‌دهد و شاید جنجالی‌ترین نمونه مشابه مربوط به خوشحالی عیسی آل‌کثیر، مهاجم تیم فوتبال پرسپولیس مقابل پاختاکور ازبکستان در سال ۹۹ و در لیگ قهرمانان آسیا بود که او را با محرومیت و جریمه سنگین از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا روبه‌رو کرد. آل کثیر که در آن مسابقه ۲ گل زد و عنوان بهترین بازیکن زمین را هم به دست آورد تیمش راه راهی نیمه نهایی کرد، اما به خاطر کشیدن و ریز کردن چشمانش، حرکتی نژادپرستانه تلقی و منجر به ۶ ماه محرومیت و ۱۰ هزار دلار جریمه شد. هرچند آل‌کثیر معتقد بود که شادی‌اش مربوط به برادرزاده‌اش بوده و ارتباطی با نژادپرستی ندارد. با این حال پس از اینکه او در آستانه بازی با النصر در نیمه نهایی لیگ قهرمانان محروم شد، بسیاری به حمایت از آل‌کثیر شادی او را تکرار و در فضای مجازی منتشر هم کردند!
به هرشکل حرکات خارج از قانون مسابقه‌های ورزشی هر اندازه سختگیرانه باشد، به عنوان مقررات پذیرفته شده‌اند و همه باید از آن تبعیت کنند. این توجیه که بیت‌سیاح می‌گوید ۳ سال پیش در پارالمپیک توکیو نیز این حرکت را تکرار کرده، به هیچ‌وجه درست نیست چرا که او در ژاپن پرچم نه، بلکه پیراهنی که روی آن نوشته داشت را به دوربین‌ها نشان داد و با اقدامی که در پاریس انجام داد تفاوت داشت.
برخی از ورزشکاران ایران به خصوص کشتی گیران بوده‌اند که روی دوبنده خود اسامی ائمه اطهار را درج کردند، یا احسان حدادی در بازی‌های آسیایی نیز با پیراهنی که روی آن "یا حسین" نوشته شده بود مسابقه داد؛ البته برخی قوانین هم تغییر کرده و ممکن است در برخی بازی‌ها و مسابقات همین اقدام هم غیرقانونی باشد.
در حالیکه طلای بیت‌سیاح با سختی و مشقت به دست آمده بود، مثل آب خوردن از دست رفت. قطعاً سرپرست تیم یکی از مقصران رقم خوردن این اتفاق است که قوانین را به خوبی به این ملی‌پوش نگفته، اما هراندازه اطرافیان بیت‌سیاح در این ماجرا مقصر باشند به هیچ وجه نقش خودش را در این اشتباه کمرنگ نمی‌کند.
ورزشکارانی که در بالاترین سطح رقابت‌های ورزشی به خصوص المپیک و پارالمپیک شرکت می‌کنند، باید به خوبی از جزئیات قوانین آگاهی داشته باشند و همه چیز در آمادگی فنی و مهارت و زدن رکورد خلاصه نمی‌شود.
با وجود رخ دادن چنین اتفاقی برای پارادوومیدانی کار ایران در پاریس، اما نه او و نه هیچ یک از ورزشکاران درس عبرت نمی‌گیرند و قطعاً این اتفاق به شکلی دیگر در میدانی دیگر و توسط ورزشکاری دیگر تکرار می‌شود و هیچگاه هم شخص سهل‌انگاری و تقصیر خود را گردن نمی‌گیرد و همه چیز را متوجه مسئولان برگزاری مسابقه یا تلاش آنها برای ضایع کردن حق خودش می‌داند.