قانون سقف بودجه از اول هم مترادف با واژه کشک بود؛ دارای منافذ دررو و بدون ضمانت! کلاه هم سر تیم هایی رفت که بدان پایبند بودند یا ابزار تخلف از آن را نداشتند. برخی به مدد داشتن ابزار تخطی و بهره بردن از بی ضمانتی اش تازاندند و نه تنها تنبیه شدند بلکه به مطلوب نظرشان نیز دست یافتند، اما مضحکه آنجاست که تخطی کنندگان سودبر، قیافه قانونمندی و چوب خوردن از آن را گرفته و می گیرند و قانون گذاران نیز هنوز بر اجرای بدون ضمانتش مصرند!
طبق قانون اف ای سی برای لیگ نخبگان و آسیا، هرتیم می تواند در بازه زمانی ۲۲ شهریور تا ۱۰ آبان نسبت به اضافه کردن ۳ بازیکن یا تغییر در لیست خود اقدام کند، حال فدراسیون فوتبال با توجه به مسلح شدن هرروزه رقبا و جهت حضور آبرومندانه تر نمایندگان کشورمان، در اقدامی درست و همسو با قانون ای اف سی، با افزایش سقف این فرصت را به ۴ نماینده ایران داده است تا نسبت به بازسازی و ترمیم تیم خود اقدام کنند. حال اینکه یکی از نمایندگان ما بدین قانون معترض است فقط و تنها به دلیل بازه زمانی آن و از دست دادن ۳ ستاره تیمش در پنجره نقل و انتقالاتی نیست، بلکه باشگاه مذکور که همگان نیز می دانند از بهره مندان سودبر از منافذ قانون سقف بودجه بوده و هست، نگرانی های دیگری در پس ماجرا دارد:
۱- این باشگاه از قبل فروش مدافع چپ خود پول خوبی نصیبش شد که بر سقف بودجه اش افزود (البته این هنرشان بوده) که سایر تیم ها چنین بهره ای را نداشتند یا خیلی کمتر داشتند و لذا با آن در بازار دست بالاتری داشت.
۲-آنها در خرید برخی بازیکنان خارجی مدنظرشان با ناکامی مواجه شدند، یک سهمیه خارجی اشان نیز بدلیل عملکرد خودشان کاهش یافت( یعنی یک سهمیه کمتر از ۳ تیم دیگر) و در بازار داخلی نیز  خریدهایشان را کردند گرچه شاید چندان مطابق نظرشان خروجی نداده باشد.
۳- اکنون نه می توانند سهمیه خارجی اضافه کنند و نه در بازار داخل مهره موثری مانده که اینان و حتی آن ۳ تیم دیگر بتوانند استخدامش کنند.
پس چرا حاضر به تقویت ۳ باشگاه دیگر که از رقبای سرسخت داخلی اش محسوب می شوند، باشند؟
این قانون را پیش از آنکه محصول فدراسیون بدانیم حق مسلم و فرصت اضافه تیم های حاضر در رقابت های آسیایی مطابق با قانون ابلاغ شده ای اف سی است و از این بابت که به حضور آبرومندانه تر تیم های ایرانی کمک می کند، قابل قبول است.
فدراسیون قانون دیگری وضع کرد که طبق آن، این باشگاه معترض توانست ستاره خارجی خود را در سهمیه زیر ۲۵ ساله های اش بگنجاند در حالیکه بر اساس نص قانون حایز شرایط آن نیست ولی فدراسیون این امتیاز را بدین باشگاه داده است!
چرا این باشگاه در برابر این قانون فدراسیون که برخلاف نص قانون امتیازی را شامل آنها کرده، معترض نیست و آن را لکه ننگ و ظلم به سایرین قلمداد نمی کند؟ چرا یک بام و دو هوا در برابر قوانین؟ آن قانونی که از آن بی‌بهره یا کم بهره ترید، بد است و آن قانونی که شائبه دار است ولی عوایدی نصیبتان می کند خوب؟