کد خبر: 37375 | صفحه آخر | تاریخ: 19 آبان 1403
اختلالات جنسی؛ یک عارضه شایع اما پنهان بیماری دیابت
به گفته یک روانشناس بالینی، ناتوانی جنسی در دیابتیها، مبتلایان به مشکلات قلبی – عروقی و کلیوی بیشتر جنبه جسمی دارد و گرچه ۲۰ تا ۴۰ درصد افراد سالم هم احتمال دارد با درجاتی از اختلالات و ناتوانی جنسی دست و پنجه نرم کنند، اما میتوان گفت بیشتر مبتلایان به دیابت درجاتی از این اختلال را تجربه میکنند که درصد کمی از آن میتواند مربوط به استرس و اضطراب روحی ناشی از بیماری یا مصرف داروهای مربوطه باشد.
به گزارش خبرآنلاین، یکی از عوارض شایع اما پنهان بیماری دیابت که در اثر سهل انگاری در کنترل قند خون و مهار ناصحیح بیماری بروز میکند، اختلالات جنسی و رسیدن به درجاتی از ناتوانی جنسی است.
دکتر نصیر عابدینی، روانشناس بالینی در گفتگو با خبرآنلاین میگوید: معمولا ناتوانی جنسی و اختلالات مربوط به آن در مردان با زود انزالی، دیر انزالی، اختلال نعوظ و نقص در تحریک بروز میکند. غالب این افراد از نظر تمایلات و خیالپردازی جنسی در برابر محرکهای بیرونی تحریکپذیرند اما از نظر جسمی به دلیل آنکه دیابت، سیستم خونرسانی به ناحیه تناسلی را دچار مشکل میکند از نظر نعوظ دچار اختلال میشوند و نمیتوانند روابط و مقاربت رضایتمندی داشته باشند. این مشکل در خانمهای مبتلا به دیابت هم به صورت خشکی ناحیه تناسلی، سوزش، مقاربت دردناک و نرسیدن به ارگاسم بروز میکند که البته به گفته این دکتر روانشناس، ناتوانی جنسی در مردان تاثیرات نامطلوب جنسی و روحی بیشتری دارد، چرا که شور جنسی در اغلب مردان با رسیدن به نعوظ و تاثیرات مثبت روانی آن به حداکثر می رسد و کیفیت زندگی جنس مذکر از این طریق ارتقا می یابد و در صورتی که به این مرحله نرسند صدمات روحی از جمله افسرگی، استرس و اضطراب آنان چندین برابر میشود.
او ادامه میدهد: اما در زنان اختلالات جنسی آنان برخلاف مردان نمود بیرونی ندارد و به دلیل آنکه شور جنسی آنها بیشتر جنبه عاطفی و احساسی دارد، اگر به ارگاسم هم نرسند، روابط زناشویی برای شان ناخوشایند نخواهد بود. اختلالات جنسی در مبتلایان به هر دو نوع دیابت یک و دو تظاهر میکند، اما چون مبتلایان به دیابت نوع دو اغلب به دلیل ناپرهیزیهای غذایی و عدم کنترل صحیح قند خون در سنین بالا دچار دیابت میشوند، ضعف جسمی و مشکل جنسی آنها بیشتر دردسرساز خواهد بود.
این عاضه درمان پذیر است؟
تحقیقات نشان می دهد بیش از ۲۰ تا ۲۵ درصد بیماران دیابتی دچار مراحل شدید افسردگی و ۴۰ تا ۵۰ درصد آنها دچار حالات استرس و اضطراب هستند و با توجه به اینکه دیابت یک بیماری جسمی و استرس، اضطراب و افسردگی ناشی از آن نشات گرفته از مشکلات جسمی است، تا زمانی که قند خون به طور صحیح کنترل نشود و سیستم مغزی و جسمی درگیر باشد نمیتوان برای رفع این عارضه اقدامی کرد.
در نتیجه روان درمانی به تنهایی پاسخگو نیست و باید اختلالات فرد مبتلا با دارو درمان شود. البته برای افزایش بینش فرد دیابتی از این بیماری، میتوان در کنار دارو درمانی از روان درمانی هم استفاده کرد. این روانشناس می افزاید از طریق روان درمانی میتوان اطلاعات و عملکرد جنسی فرد مبتلا را ارتقا داد. فرد مبتلا به دیابت که دچار درجاتی از اختلالات و ناتوانی جنسی است باید با مراجعه به سکس تراپیستها که در کلینیک سلامت خانواده، واقع در مجتمعهای درمانی معتبر آماده پذیرش هستند، این اطلاعات را دریافت کنند.