سرمقاله

لزوم عبور از بلاتکلیفی در سیاست‌خارجی / جلال خوش‌چهره

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • دبیر شورای عالی فضای مجازی از غرفه ایرانسل بازدید کرد
  • بازدید دبیر شورایعالی فضای مجازی از غرفه گروه همراه اول در تلکام ۲۰۲۴
  • راهنمای جامع انتخاب بهترین ایزوگام برای مناطق سردسیر و گرمسیر
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 39819  |  صفحه آخر  |  تاریخ: 04 دی 1403
    عرضه هجده روایت از هجده نویسنده در باب قرآن
    کتاب «یَسبحون» نوشته ابراهیم اکبری دیزگاه توسط انتشارات سوره مهر منتشر و راهی بازار نشر شد.
    به گزارش مهر، کتاب «یَسبحون» نوشته ابراهیم اکبری دیزگاه به‌تازگی توسط انتشارات سوره مهر منتشر و روانه بازار نشر شده است. این کتاب دربرگیرنده هجده روایت از هجده نویسنده در باب قرآن است. «یَسبحون» روایت هجده نویسنده از مواجهات و تاملات خود با قرآن است که در روایت‌های خود تعریف و توصیف کرده‌اند که از قرآن چه اثری پذیرفته‌اند. این کتاب به ارائه نگاهی نو به مضامین و آموزه‌های قرآن کریم از زاویه دید نویسندگان معاصر می‌پردازد و تلاش دارد تا پیوند میان زندگی روزمره و مفاهیم قرآنی را به مخاطبان نشان دهد. «در جست وجوی آرامش از دست‌رفته» مسعود اسماعیلی، «آغوش» ابراهیم اکبری‌دیزگاه، «چیزی بود شبیه زلزله» خدیجه خانی، «قسم روشنت میان نور و رنگ» زینب خزایی، «مومنی که من نیستم» عذراسادات رهنمایی، «قهوه خوردن در آسمان» زهره دلجو، «دیالوگ» محمدرضا زروندی، «مشت موسی و تفسیر حاج بابا» مصطفی سلیمانی، «هذا فراق بینی و بینک» محمد سوری، «شناوری» کمیل سوهانی، «روایت تشکیلات قرآنی» علیرضا شاهسونی، «نقطه کنار یاسین» زهره شکراللهی، «کنج پستوها» لیلا شمس، «شوهران قرآنی» فرشته شیخ‌الاسلام، «ماجرای حاشیه‌نگاری قرآن کوچک جلد قهوه‌ای و خرده روایت‌هایش در باب انسان» یوسف شیخی، «سنگفرش» سید جمال عود سیمین، «آدم‌ها دیر به دیر می‌مردند» توران قربانی صادق و «در خدمت قرآن» حسین نقوی عناوین و راویان «یسبحون» هستند. اکبری‌دیزگاه در پیش‌روایت «یسبحون» آورده است:
    ما مقالاتِ پژوهشی یا جستارِ تفسیری و علوم قرآنی نمی خواستیم. خواستِ ما این بود که توی نویسنده، به عنوانِ شخصیت، در زندگی چه مسئله یا مسائلی با این متنِ مقدس داشته‌ای؟ همان را در دو هزار کلمه روایت کن؛ به گونه‌ای که تو، مسئله، و قرآن را در سه ضلعِ مثلث ببینیم. از بین شصت نفری که قول داده بودند، فقط هجده نفر نوشتند؛ و چه عدد عجیبی است هجده و چه رازهایی در خود دارد. اینکه آن چهل ودو نفر ننوشتند یا نتوانستند بنویسند، دلیلی کانونی داشت. اغلبِ آ نها نمی‌توانستند خود را همچون فردی تشخص‌یافته و مسئله‌دار در مقابلِ قرآن ببینند.