نام نیکو گر بماند ز آدمی به کز و ماند سرای زرنگار در ۳۰ سال قبل در سی امین روز دی سال ۱۳۷۳ شمسی مهندس مهدی بازرگان چشم از جهان فروبست و چشمان بسیاری از شاگردان و علاقمندان شان را اشک آلود کرد و در این حسرت فرو برد که چرا از وجودش بیشتر بهره نگرفتند . بازرگان بعد از اخذ دیپلم برای تحصیلات دانشگاهی راهی فرانسه شد ؛ از بدو ورود به این کشور اروپایی تلاش کرد در کنار فراگیری دروس فنی در دانشگاه با جامعه فرانسه که سمبل و نمادی از فرهنگ غربی بود بیشتر و بهتر آشنا شود تا در بازگشت به ایران ، نکات مثبت غربی ها را به هموطنانش توصیه کند و خطرات نکات منفی را گوشزد نماید . بازگشت بازرگان از فرانسه تقریبا همزمان شده بود با شروع جنگ جهانی دوم و اشغال ایران توسط قوای بیگانه از شمال و جنوب و غرب و حاکمیت بی ثباتی بر نظام سیاسی ‌کشور ‌ ، در پی آن ، تجزیه طلبان در رویای تجزیه کشور بر آمدند و غربزده ها به اعتقادات دینی و ملی مردم حمله ور شدند در چنین وضعیت ، بازرگان به اتفاق تعدادی از همفکرانش از جمله مرحوم آیت الله طالقانی و دکتر یدالله سحابی بیش از پیش احساس خطر کردند و آینده کشور و جامعه را در خطر فروپاشیده شدن دیدند تصمیم گرفتند با سخنرانی ها و نوشتن کتاب و مقالات و فعالیت های اجتماعی در تحکیم و انسجام ملی و اعتقادات دینی کوشا باشند حاصل این تلاش ها در قالب تشکیل انجمن های اسلامی در دهه های ۲۰ و ۳۰ شمسی بین اقشار جامعه خصوصا قشر تحصیلکرده نمود پیدا کرد. روی کار آمدن دولت مرحوم دکتر مصدق و نهضت ملی شدن صنعت نفت ، بازرگان را بر آن داشت تا در خدمت به اهداف ملی مصدق گام بر دارد . بعد از کودتای آمریکایی - انگلیسی - درباری ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ بازرگان ترجیح داد به جای خانه نشینی و عافیت طلبی و تایید حکومت کودتا یا زندگی در خارج از کشور ، در جهت مبارزه و مخالفت با استبداد و انسداد سیاسی حاکم و اجرای حاکمیت قانون فعالیت کند به این خاط راهی زندان شد زیرا به اسلام و ایران دل سپرده بود دل کندن از این دو برایش طاقت فرسا بود . در بعد انقلاب سال ۱۳۵۷ به نخست وزیری رسید تا کشتی مملکت را در میان امواج خروشان بعد انقلاب به ساحل برساند از یک سو ، تفاوت فکری بازرگان با تعدادی از دست اندرکاران انقلاب و از دیگر سو ، با دانشجویان انقلابی که به بعضی از مواضع وی در سیاست خارجی انتقاد داشتند سبب شد تا از ادامه نخست وزیری بازماند استعفا دهد . کوتاه سخن ، بازرگان مانند هر انسانی خصوصا انسان های فعال در عرصه اجتماعی . سیاسی. فرهنگی و اعتقادی دارای نکات مثبت فراوان و نکات منفی بود مبری از خطا دانستن خود خطا است در عین حال چشم بستن از خدمات ارزنده وی در بیش از شش دهه گناه بزرگ و نابخشودنی است . اکنون زمان آن فرا رسیده تا در فضای آزاد و به دور از حب و بغض تفکرات و دیدگاه های بازرگان مورد بازبینی قرار گیرد به توصیه های حکیمانه وی توجه شود و از نکاتی که با واقعیات امروز کشور همخوانی ندارد عبور شود . روحش شاد