ثمره دو دهه اشغال افغانستان از سوی آمریکا و نیروهای ناتو، فقر و ناامنی است؛ شرایطی که باعث شده برخی خانواده ها برای نجات از گرسنگی  به اقدامات غیرعادی از خوراندن قرص خواب آور به کودکان، فروش اعضای بدن و دختران خردسال برای ازدواج تن بدهند. 

به تازگی خبری در رسانه های مختلف بازتاب یافته است مبنی بر اینکه برخی از شهروندان افغانستان به دلیل فقر شدید دختران و اعضای بدن خود را می‌فروشند، برخی دیگر کودکان گرسنه خود را با دادن داروهای خواب‌آور آرام می‌کنند؛ موضوعی که نشانگر بحران انسانی عمیق و روزافزون در این کشور جنگ زده است که ریشه در ۲۰ سال اشغال این کشور از سوی مدعیان حقوق بشر و به خصوص آمریکا دارد.

در کنار شرایط ناشی از سیاست های آمریکا در افغانستان، پیش بینی می شود بروز یک رشته بلایای طبیعی، زمستان سختی را برای بسیاری از افغان هایی که از نظر اقتصادی در تنگنا هستند به وجود خواهد آورد.

به گزارش ایرنا، طبق گزارش نهادهای بین المللی این احتمال وجود دارد که بیش از ۶ میلیون نفر از جمعیت افغانستان از جمله زنان و کودکان امسال با قحطی شدید مواجه شوند.

در واقع این آمار از قربانیان کودکان افغان در آمریکا غیر از گزارشی است که سازمان حفاظت از کودکان در باره کودکان قربانی ناشی از بحران اقتصادی، خشکسالی و محدویت‌های تازه در افغانستان منتشر کرده است.

در گزارش سازمان حفاظت از کودکان که ۱۹ مرداد در آستانه یکسالگی خروج آمریکا از افغانستان تحت نام «نقطه شکست: زندگی برای کودکان» منتشر شده بود، نشان می دهد که ۲۶ درصد دختران افغان علایم افسردگی دارند، تا جایی که از ۸۸ درصد کودکان دختر افغان در سال گذشته برای بهبود وضعیت مالی خانواده درخواست ازدواج شده است.

در پی مشکلات اقتصادی فراوان، اکنون ازدواج با دختران زیر سن قانونی در مناطق مختلف افغانستان به یک امر رایج تبدیل شده است و برخی دختران خود را برای غذا می فروشند! چه کسی مسئول این رسوایی است!؟

شماری از کودکان در مصاحبه با سازمان حفاظت از کودکان گفته‌اند که وضعیت بد اقتصادی و نبود غذای کافی سبب افزایش ازدواج کودکان شده است و این امر بر دختران بیشتر از پسران تأثیر می‌گذارد.

چندی پیش، «احمدشاه امین زی» هماهنگ کننده پروژه مصونیت غذایی موسسه حمایت از کودکان، وضعیت بشری کودکان در افغانستان را نگران کننده خواند و گفت که صدها هزار (بیش از ۸۰ درصد) کودک در افغانستان، هر شب گرسنه می خوابند.

موسسه حمایت از کودکان که ۴۶ سال در افغانستان فعالیت دارد با اعلام اینکه شمار کودکان مواجه با سوء تغذیه در افغانستان به حدود چهار میلیون تن رسیده است، از جامعه جهانی می خواهد تا کمک هایش را با افغانستان افزایش دهد تا از بحران بشری در این کشور که کودکان را هم خیلی آسیب پذیر کرده، کاسته شود.

پیش از این صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) اعلام کرده بود که با گذشت بیش از یک سال از تسلط دوبارۀ طالبان بر افغانستان، ۱۳ میلیون کودک افغان همچنان به کمک های بشری نیاز دارند.

شبکه تلویزیونی سی‌بی‌اس نیوز آمریکا نیز در ۱۷ اوت در وب سایت خود نوشت که هر روز شماری از کودکان مبتلا به سوء تغذیه در افغانستان تحت کنترل طالبان، جان‌ خود را از دست می‌دهند.

در گزارش سی‌بی‌اس نیوز، تخمین زده شده که ۹۰ درصد خانواده‌های افغان غذای کافی برای خوردن ندارند که این موضوع بیشتر کودکان را متاثر می‌کند.

یک نظرسنجی جدید سازمان نجات کودکان نشان داد که از هر ۵ کودک، ۴ کودک در ۳۰ روز گذشته گرسنه به رختخواب رفته اند. با افزایش قیمت مواد غذایی، والدین ناامید فرزندان خود را به جای مدرسه، سر کار می‌فرستند.

این تنها به ۱۰ میلیون نفری که در حال حاضر در معرض خطر ترک تحصیل هستند، اضافه می کند، از جمله دخترانی که در بیشتر مناطق از تحصیل در کلاس های بالای ششم منع شده اند.

از طرف دیگر پیش بینی می شود از یک هزار و ۷۰۰ کودک افغان که به اجبار به آمریکا منتقل شده اند، با توجه به ابهاماتی که در اعلام آمار دقیق آنها از سوی دولت آمریکا وجود دارد، بی تردید تعداد زیادی از آنها در دام برده داری مدرن گرفتار شوند که شامل کار اجباری، قاچاق جنسی و یا ازدواج اجباری هم می شود.

در هر حال اقدامات آمریکا در افغانستان تاکنون جز اینکه وضعیت حقوق بشری در آن کشور را به ویژه علیه کودکان وخیم تر کرده باشد، حاصلی نداشته است.

این در حالی است که رسانه های غربی و برخی سازمان های حقوق بشری تحت کنترل غرب همچنان سعی می کنند که در جریان فعالیت های حرفه ای خود هیچ اشاره ای به این جنایات آمریکا علیه مردم افغانستان نکنند.

آمریکایی نه تنها چشمان خود را بر روی مصائب زنان و کودکان افغانستان که خود بانی آن بوده اند، بسته اند بلکه از انتقال ۷ میلیارد دلار از دارایی‌های بانک مرکزی افغانستان نزد بانک های خود امتناع می ورزند. این مبلغ در شرایط کنونی که موجودی بانک‌های افغانستان به شدت کاهش یافته و صدای فروپاشی دیوار اقتصاد این کشور به گوش می‌رسد، بیش از هر زمانی می تواند به برون رفت از بحران کمک کند.