کد خبر: 44042 | صفحه ۱ | تاریخ: 28 اسفند 1403
عبور از دشواریهای ۱۴۰۳ و امید به تابش فردا / ژوبین صفاری
سال ۱۴۰۳ را میتوان یکی از پرماجراترین سالهای اخیر دانست؛ سالی که بهویژه در حوزه اقتصادی چالشهای فراوانی را پیش روی مردم و فعالان بازار قرار داد. در حالی که هر سال با این امید آغاز میشود که شاید روزهای روشنتری در پیش باشد، اما واقعیت این است که بسیاری از شهروندان در پی نوسانهای بزرگ در قیمتها و کاهش قدرت خرید، چندان به بهتر شدن اوضاع دستکم در ماههای آغازین سال آینده خوشبین نیستند. بدیهی است که شرایط ملتهب اقتصاد داخلی تا حد زیادی به تحولات بینالمللی متصل است. نوسانات بازارهای جهانی، تغییر سیاستهای جهانی به واسطه آمدن ترامپ، در وضعیت اقتصادی کشورمان نقش تعیینکنندهای داشته و خواهد داشت. با این حال، تجربه نشان داده هیچگاه نمیتوان به قطعیت از ناامیدی سخن گفت.
در حقیقت، بارها در تاریخ اقتصادی کشورها دیدهایم که گاهی با چند تصمیم عقلانی و بهموقع، ورقِ ناامیدی برمیگردد. تجربه موفق بسیاری از کشورها در این زمینه قابل تأمل است؛ برای مثال، میتوان به کشور ترکیه در دهه ۲۰۰۰ میلادی اشاره کرد که با تورمهای بالا و شرایط اقتصادی ناپایدار دستوپنجه نرم میکرد. دولت وقت ترکیه توانست با اجرای سیاستهای انضباط مالی، کنترل دقیق نرخ بهره، و برقراری شفافیت در نظام بانکی، تورم مهارنشدنی را کاهش دهد و رشدی پایدار را برای اقتصاد کشورش رقم بزند. این مثال نشان میدهد حتی در شرایطی که چشمانداز اقتصادی تیره بهنظر میرسد، تصمیمات درست و هماهنگ میتواند تحولات مثبتی را به همراه داشته باشد.
از سوی دیگر، اگرچه در ماههای پایانی سال ۱۴۰۳ علائمی از بهبود احساس نمیشود، اما تجربه تاریخی بارها ثابت کرده مردم ایران همواره با پشتکار و امید، دورههای سخت را پشت سر گذاشتهاند و راهحلهای ابتکاری برای رفع موانع پیدا کردهاند. در اندیشه و فرهنگ ما، امید همیشه مایه حیات و بقای جامعه بوده است و چنانچه از میراث پربار ادبیاتمان پیداست، دیرزمانی است که ایرانیان هرگز از امید به آینده دست نکشیدهاند. همین امر در گذر از بحرانها نقشی مهم ایفا کرده و ضامن حرکت روبهجلو بوده است.
در رمان «شازده کوچولو» اثر آنتوان دوسنت اگزوپری شازده کوچولو میگوید «چیزی که گل تو را چنین گرانبها میکند وقتی است که تو صرف او کردهای». این نقلقول، واقعیتی را آشکار میسازد که هر اقدامی برای ساختن آینده، هرچند کوچک، میتواند تبدیل به سرمایهای گرانبها شود و مسیر زندگی را دگرگون کند.
شاید روزگار فعلی با دشواریهای زیادی همراه شده باشد، اما جامعه ایران کموبیش همواره درگیر بحرانها و تحولات عظیم بوده و در نهایت توانسته است از آنها سربلند بیرون بیاید. از حوادث تاریخی گرفته تا دوران بازسازی بعد از جنگ، تحریمهای اقتصادی، و التهابات جهانی، همگان شاهد بودهاند که مردم ایران راهی برای تداوم حیات و بهبود وضعیت یافتهاند. اکنون و در آستانه گام نهادن به سال جدید، نمیتوان منکر شد که مشکلات ریز و درشت بسیاری در پیش است؛ با این حال، درسی که از گذشته میگیریم، همراه شدن امید با عقلانیت است. در هر وهله تاریخی، پس از هر مشکل، دری از امکان و فرصت گشوده شده و این چیزی است که نه تنها تجربیات سایر کشورها، بلکه تجربههای متعدد خودمان نیز بر آن مهر تأیید میزند.
در نهایت، برای شرایط امروز کشور ما نیز چارهای جز امید و اندیشیدن به مفهوم ایران باقی نمیماند. اگر بخواهیم سال جدید را شروع کنیم، باید باور داشته باشیم که حتی در دل سیاهی و ناامیدی، فرصت برای بالیدن و رشد وجود دارد. همواره چنین بوده که ایران با اتکا به فرهنگ، تاریخ و هویت پربارش، توانسته از دل سختیها سربلند بیرون بیاید. این بار نیز میتوان با تکیه بر همین سرمایههای گرانبها و بهره گرفتن از تصمیمات درست، چشماندازی روشنتر برای سال پیش رو ترسیم کرد و سال ۱۴۰۴ را هم با شاید امید دوباره برای بهتر شدن وضعیت آغاز کرد.