اگر مذاکرات جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا بر سر اصلی‌ترین مؤلفه مذاکرات تاکنون یعنی غنی سازی به توافقی منجر نشود؛ در این وضعیت، یحتمل تروئیکای اروپایی از ماه آینده میلادی اسنپ بک-مکانیسم ماشه- را در برجام فعال خواهند کرد. در این راستا پرونده ایران به ذیل فصل هفتم شورای امنیت سازمان ملل ارجاع داده خواهد شد و این مخاطره تحریم‌های جهانی را به طور فزاینده و چشمگیری افزایش می‌دهد و متعاقب آن احتمال حمله نیز تصاعدی است و اگر حمله‌ای هم انجام نگیرد که احتمال انجام نشدن آن زیاد است، تحریم‌های حداکثری و جهانی ادامه خواهد یافت و وضعیت اقتصادی و اجتماعی روز به روز بدتر از آنچه که هست، تداوم خواهد داشت. ولی به باور نگارنده این مکتوب ایالات متحده غنی‌سازی۳/۶۷ درصدی در ایران را خواهد پذیرفت و توافق امضا خواهد شد و این پروسه به طور طبیعی منجر به احیای برجام می‌گردد و اسنپ بک- مکانیسم ماشه- فعال نخواهد شد و تحریم‌ها برداشته می‌شود که این وضعیت آیده آل ترین و مطلوب‌ترین سناریوی محتمل پیش روی ایران است. دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا برای ترمیم میمیک صورت آسیب دیده سیاسی خویش در سطح بین المللی به شدت نیاز مبرم به توافق با ایران دارد که مصرف داخلی داشته باشد و در خارج از تالوگ و مرزهای آمریکا هم برای او امتیازی برجسته قلمداد شود؛ چرا که او به دنبال ژست و فیگور گرفتن در رسانه‌ها و جراید نسبت به همتای سابق دموکرات خویش است تا او را در اربیتال و مداری بالاتر شبیه گاز هیدروژن که یکه و تنها در گوشه سمت راست جدول تناوبی مندلیف در مقایسه با۱۱۷ عنصر این جدول جا خوش کرده نسبت به همتایان دموکرات خود قرار دهد. در ثانی دونالد ترامپ که به کرات در کمپین‌های انتخاباتی در جریان رقابت با دموکرات‌ها می‌گفت اگر به جای جو بایدن در مسند قدرت و بیضی کاخ سفید می‌بود هرگز جنگ روسیه و اوکراین و غزه و اسرائیل در نمی‌گرفت و با به پیروزی رسیدن در انتخابات ۵ نوامبر ۲۰۲۴ میلادی-۱۳ آبان۱۴۰۳ هجری شمسی- ظرف کمتر از یک هفته به این مناقشه‌ها و جنگ‌ها پایان خواهد داد ولی حالا قریب ۶ ماه از نیمه عمر زمامداری دور دوم او بر کاخ سفید می‌گذرد و این جنگ‌ها فعلاً تداوم داشته و منجر به آتش بس فوری و توافق نشده‌اند و اکنون ترامپ که با کاهش محبوبیت بی سابقه خود در داخل و خلف وعده نسبت به قول هایش و انزوا در خارج به دلیل بستن تعرفه های سنگین مالیاتی بر صادرات کشورهای اروپایی در باتلاق بدی گرفتار شده، می‌خواهد با توافق با ایران برگ باخته قبلی خود را این بار برنده از لفافه خارج کند و خود را رئیس جمهور صلح لقب دهد که شخصیت خوشیفته او که پارسال در کارزاری انتخاباتی خود را با حضرت عیسی مسیح و نلسون ماندلا مقایسه کرده بود،خود گواه این مدعاست و در تلاشی وافر و مصمم می‌خواهد جایزه صلح نوبل ۲۰۲۵ میلادی را با قدرت و فشار توأمان از آن خویش سازد. رئیس جمهور آمریکا با مدد جستن و بهره گرفتن از هسته مشاوران کاربلد در کنار خود این حقیقت را درک کرده است که ماهیت امضای توافق با جمهوری اسلامی ایران برای او یک امتیاز بزرگ در سطح بین‌المللی قلمداد می‌شود و می‌تواند بر روی گاف های بی‌شمار وی و پایان دادن به دو جنگ فرسایشی که در بالا پیش تر شرح آن رفت، سرپوش گذاشته و خطای شناختی او را تصحیح کند.