در هفتمین روز تجاوز رژیم کودک کش اسرائیل به مام میهن ایران عزیز هستیم . سرعت تحولات در این هفت روز معادل هفتاد سال می‌باشد. تاکنون اقدام تجاوزکارانه به ایران موجب انسجام و همدلی بی‌مانند مردم شده است .
شاید هیچ اقدامی قادر به ایجاد این میزان همدلی و انسجام نبود.
در این مدت شاهد صدها نمونه و مثال برای این همدلی و انسجام هستیم.
رفتار کریمانه و مهرورزانه در گوشه، گوشه کشور امیدبخش و غرور آفرین است.
نکته خیلی مهم اینکه شاخص رفتار ملی، عبور از مطالبات شخصی ‌و اولویت دادن به مسائل ملی می‌باشد.
با این شاخص رفتار بسیاری از مخالفین جمهوری اسلامی در محکومیت تجاوز رژیم صهیونیستی و نادیده انگاشتن مواضع خود و اعلام حمایت بی قید و شرط از کشورمان ایران و بردباری و صبوری اقشار مختلف مردم و کنار گذاشتن گلایه‌های بحق خود و اعلام همبستگی ملی نمایش شورانگیز همدلی و بلوغ ملی است.
مردم به نیکی دریافته‌اند که هدف مام میهن «ایران» است.
جغرافیای منحصر بفرد و تاریخ تمدنی ایران باعث حسادت و کینه و حقد همه قدرتمندان درطول تاریخ شده است.
بسیاری در کمین شکستن کمر عزت ایران و تکه تکه شدن ایران عزیز هستند.
در این میان برغم غافلگیری اولیه ولی آرایش و تمرکز نظامی و سازماندهی متناسب انجام گرفته است.
استفاده پلکانی ایران ازموشک‌های تاثیرگذار بسیار کارساز می‌باشد.
برخلاف ایران که مردم با از خودگذشتگی روال عادی زندگی را دارند اما مردم اسرائیل در طول هفت روز گذشته بشکل پادگانی در شرایط نامطلوب پناهگاه به‌سر می‌برند.
حاکمان اسرائیل برغم بهره مندی از انواع کمک‌های نظامی، اطلاعاتی آمریکا و غرب تمام امیدشان به درگیر کردن و وارد کردن آمریکا به جنگ می‌باشد.
این درحالیست که سال‌هاست نتانیاهو با رجز خوانی مدعی توانایی کشورش در مقابل ایران بود ولی حالا هر روز به التماس، خواهان ورود آمریکاست .
این شرایط تداعی ضرب المثل معروف ایرانی است که
«من آنم که رستم بود پهلوان» میفتد
به هر رویی به نقطه تاریخی رسیده‌ایم. کیان ایران در خطر است. هیچ امیدی به پایبندی دشمن بی رحم به قواعد بین‌الملل نیست.
ایران تنها ولی راست قامت ایستاده است.
امیدوارم فردا حسرت امروز را نخوریم ودشمن شاد نشویم.