یک شهروند در قالب نامه ای با رئیس جمهوری دردل و البته درخواست هایی را مطرح کرد.
محضر شریف دکتر پزشکیان
رئیس جمهور محترم اسلامی ایران
با درود فراوان
فرسوده مانده در صف دلگیر روزها. گویی برای مردن نوبت گرفته ایم
اینجانب امان الله شیخ رباطی ، متولد ۱۳۳۷، یک شهروند بازنشسته با ۴۰ سال سابقه خدمت در بخش دولتی و بعد از آن در بخش‌ خصوصی شکست خورده هستم که برای ادامه حیات باید تجربه خود را به شرکت‌های خصوصی لنگ شده در کشور بفروشیم و سنگینی مالیات و تعزیرات را نیز ما تحمل کنیم.
با احترام به مقام شامخ ریاست جمهوری، این نامه را به عنوان فریادی از جنس درد و امید نگاشته‌ام . پس از چهار دهه کار و کوشش و پرداخت حق بیمه ، امروز در بازنشستگی ، در سخت‌ترین شرایط معیشتی به سر می‌برم. ترجیح می‌دهم واقعیت را به شکلی صریح و بدون بزرگنمایی بیان کنم:
اینک نه صاحب خانه‌ای هستم و نه مستمری بازنشستگی‌ام کفاف هزینه‌های زندگی را می‌دهد.
اجاره‌ نشینی و تلاش برای تامین اجاره بهای مسکن، همراه با هزینه‌های سرسام‌ آور خوراک ، درمان و سایر مایحتاج اولیه ، زندگی را برای من و همسرمان به کام تلخ کشیده است. من و بسیاری از هم سن و سالانم که روزی چرخ ‌های اقتصاد این کشور را به حرکت درآوردیم، امروز در وانفسای گرانی و تورم، در حاشیه قرار گرفته‌ایم و روزگار را به سختی سپری می‌کنیم.
آقای رئیس‌جمهور،
ما بازنشستگان ،گنجینه‌های فرسوده این کشوریم . نه نیروی کار آینده را داریم و نه امیدی به فردا . سوال من به عنوان یک شهروند کهنه‌کار این است: «دستور شما برای من و میلیون‌ها بازنشسته دیگری که در شرایط مشابه به سر می‌برند ، چیست؟ چه باید بکنیم؟
آیا قرار است دوران کهنسالی ما، که باید در آرامش و امنیت سپری شود، با نگرانی از فردا و تحقیر ناشی از فقر به پایان برسد؟
آنچه که نیاز یک بازنشسته است
1- مسکن : دستور فرمایید برای بازنشستگان بی‌مسکن مانند اینجانب ، راهکار عاجلی (اعم از واگذاری مسکن مهر تعمیر و تکمیل شده ، اعطای وام کم‌ بهره بلند مدت مسکن یا هر طرح دیگری) در نظر گرفته شود.
2- مستمری : بازبینی و افزایش مستمری‌ها بر اساس نرخ واقعی تورم و متناسب با سطح معیشت حداقلی ، به صورت فوری در دستور کار قرار گیرد.
3- بیمه درمانی : پوشش کامل و کیفی خدمات درمانی برای بازنشستگان و همسرانشان بدون پرداخت هزینه‌های اضافی اجرایی شود.
من به عنوان یک شهرند قدیمی ، باید به لطف خدا به نظام و مسئولان آن امید وار باشیم و می‌دانم که کار بزرگ، زمانبر است ، اما فریاد ما بازنشستگان ، فریاد امروز است.
منتظر دستور و اقدام فوری و عملی شما هستم.
با سپاس و احترام