حتما خوانندگان عزیز و محترم ضرب المثل معروف: چرا عاقل کند کاری که باز آرد پشیمانی را در زبان فارسی شنیدند. اگر مثالی بارز در عرصه خاورمیانه برای این ضرب‌المثل زده شود اظهار ندامت کشورهای عربی با سوريه را می‌توان ذکر کرد. بعد از ظهور پدیده بهار عربی که بهتر است بهار آمریکایی نامیده شود و حکومت‌های تاریخ گذشته و expire شده و وابسته به غرب در کشورهای عربی تونس، مصر و یمن و... یکی بعد دیگری سقوط کردند، بهار مزبور در ایستگاه آخر به سوریه رسید؛ کشوری که ساقط کردن حکومتش یکی از اهداف اصلی آمریکا و اسرائیل از راه‌اندازی بهار‌ به اصطلاح عربی بود. در این ایستگاه با مقاومت سوریه برخورد شد. دولت سوریه به این خاطر که مثل دیگر حکومت‌های عربی سر در گریبان غربی‌ها نداشت، در مقابل بهاری که از سوی آمریکا در دوران ریاست جمهوری باراک اوباما راه‌اندازی شده بود مقاومت کرد. آنهایی که فضای سیاسی سال ۲۰۱۱ را به خاطر دارند می‌دانند در نوامبر این سال اتحادیه عرب رای به تعلیق سوریه در این اتحادیه داد. دولت‌های عربی سفارتخانه‌هایشان را در دمشق تعطیل کردند و سفرای خودشان را از سوریه فرا خواندند. سفرای سوریه را از کشورشان اخراج کردند تا به زعم خودشان سوریه را به صورت جزیره مطرود و منزوی در آورند. اکنون بعد از ۱۲ سال، همان حکومت‌ها و دولتمردان عربی اظهار علاقه کردند تا روابط دیپلماتیک با دمشق برقرار کنند و از بشار اسد دعوت می‌کنند تا از کشورشان بازدید داشته باشد و طبق پروتکل دیپلماتیک در پیش پایش فرش قرمز پهن می‌کنند و آخرین مورد برای گشودن درهای آشتی سفر روسای پارلمان‌های تعدادی از کشورهای عربی به نمایندگی از سایر کشورها به دمشق و دیدار با بشار اسد را می توان‌ذکر کرد. در سی و چهارمین اجلاس اتحادیه پارلمان‌های عربی تصمیم گرفته شد هیاتی به دمشق بفرستند و در این هیات روسای پارلمان‌های کشورهای عراق، لیبی، مصر، امارات، اردن، لبنان، فلسطین، سلطان‌نشین عمان و دبیر کل اتحادیه پارلمان عربی حضور داشتند. حنفی جبالی رئیس پارلمان مصر گفت: سوریه به جایگاه پیشین خود در اتحادیه عرب باز خواهد گشت و این سفر در راستای حمایت از ریاست جمهوری، دولت و مردم سوریه انجام شد. حکومت‌ها و دولت‌های عربی به خاطر ضعف ساختاری و فقدان پایگاه مردمی بیش از حد خود را به آمریکا و کشورهای اروپایی وابسته کردند. برای خوشایند غربی‌ها از هر عملی خودداری نمی‌کنند بدون آنکه توجه کنند امکان دارد در سایه خوش‌خدمتی، حیات سیاسی خودشان در معرض خطر قرار گیرد. سرنوشت تلخ سی سال خوش‌خدمتی حسنی مبارک به آمریکا و اسرائیل می‌تواند آینه عبرت برای دولتمردان کشورهای عربی باشد. حکومت‌های عربی در مقاطعی دست به کاری می‌زنند، بعد از مدتی نادم و پشیمان می‌شوند. کاری می‌کنند که از یک سیاستمدار اهل تعقل و تفکر و آشنا به روابط بین‌الملل بعید است. سوریه باید تجربه خوبی برای کشورهای عربی باشد تا این کشورها برای خوشایند قدرت‌های فرامنطقه‌ای دست به کارهایی نزنند که بعد پشیمانی بشوند.