در روزهایی که موضوع «مولدسازی» یا همان طرح دولت برای فروش دارایی‌های مازاد دستگاه‌های اجرایی و عمومی با هدف تامین منابع مورد نیاز جهت اجرای پروژه های عمرانی و زیرساختی همچنان داغ است، اخیرا صحبت‌هایی درباره مولدسازی املاک شهرداری تهران نیز مطرح شد. مسئولان دوره کنونی مدیریت شهری پایتخت تاکید دارند که هدف از مولدسازی در شهرداری تهران، فروش املاک بدون استفاده یا کم‌کاربرد برای کسب درآمد در جهت توسعه زیرساخت‌های شهری به‌ویژه حمل‌ونقل عمومی است. علیرضا زاکانی، شهردار تهران نیز دهم اسفندماه امسال در این باره گفته است که «تکمیل ناوگان حمل‌ونقل عمومی تهران به ۵۰۷ هزار میلیارد تومان بودجه نیاز دارد که بخشی از آن از طریق مولدسازی تامین خواهد شد.» 
به گزارش ایلنا ؛ البته فروش املاک شهرداری تهران با هدف درآمدزایی موضوع جدیدی نیست و همواره یکی از راه‌های تامین درآمد مدیریت شهری پایتخت، فروش اموال یا همان دارایی‌های سرمایه‌ای بوده و در مصوبات بودجه سنواتی شهرداری همیشه بخشی از منابع درآمدی به فروش اموال اختصاص داده شده است. اخیرا هم محمد آخوندی، رئیس کمیسیون برنامه و بودجه شورای اسلامی شهر تهران در همین راستا به ایلنا گفته است که «همواره در مصوبات بودجه سالیانه به شهرداری تهران اجازه داده می‌شود که ۲۰ درصد از منابع مورد نیاز خود را به صورت غیرنقد تأمین کند و بخشی از این درآمد غیرنقد از طریق فروش اموال تأمین می‌شود. در دوره‌های قبلی مدیریت شهری نیز چنین اتفاقی رخ داده است.» 
در این میان اما از دوره‌های گذشته مدیریت شهری تهران تا کنون، فروش اموال نه‌تنها راهکاری برای تامین منابع غیرنقد شهرداری بوده، بلکه به عنوان روشی برای تسویه بدهی‌های شهرداری تهران به بانک‌ها، پیمانکاران و ... نیز استفاده شده است و این دوره نیز همچنان فروش املاک با هدف تسویه بدهی‌ها ادامه دارد؛ به نحوی که یازدهم بهمن ماه امسال، شورای شهر ششم با فروش شش فقره از املاک شهرداری تهران در مجموع به ارزش ۵ هزار و ۷۰۰ میلیارد تومان موافقت کرد تا به این ترتیب هم بخشی از بدهی‌های شهرداری با بانک شهر تسویه شود و هم شهرداری تهران بتواند به ازای دو برابر این مبلغ، برای توسعه زیرساخت‌های مترو از این بانک تسهیلات جدید بگیرد. 
اختلاف نظر جدی درباره رقم بدهی‌های شهرداری تهران در پایان دوره چهارم 
به گزارش ایلنا در چنین شرایطی، سوال مهمی که در افکار عمومی مطرح می‌شود، این است که وقتی فروش اموال به عنوان یکی از راه‌های تسویه بدهی‌های شهرداری تهران محسوب می‌شود، اساسا در حال حاضر میزان بدهی‌های شهرداری چقدر است؟ مسئولان دوره ششم مدیریت شهری تا کنون پاسخ دقیقی به این سوال نداده‌اند، اگرچه لطف‌الله فروزنده، معاون مالی و اقتصاد شهری شهرداری تهران، پانزدهم بهمن‌ماه امسال در این خصوص گفته است که «بانک‌ها مدعی بدهی۶۰ هزار میلیارد تومانی و پیمانکاران نیز مدعی ۸ هزار میلیارد تومان بدهی هستند، ولی تا با بانک‌ها در مورد اصل و فرع بدهی‌ها صحبت نکنیم، نمی‌توانیم رقم نهایی و دقیق میزان بدهی شهرداری را اعلام کنیم.» 
آنچه در میان اعضای دوره کنونی و فعلی شورای شهر تهران اختلاف نظر جدی درباره آن وجود دارد، رقم بدهی‌های شهرداری در پایان دوره چهارم یعنی شهریور ۱۳۹۶ است؛ به نحوی که مهدی چمران، رئیس کنونی و اسبق شورای شهر تهران، به استناد گزارشی که در تابستان ۹۶ در مدیریت شهری وقت تهیه شد، تاکید دارد که شهرداری تهران در پایان دوره چهارم حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بدهکار بوده است، اما محمود میرلوحی، عضو دوره پنجم شورای شهر به استناد تحقیق و تفحصی که در دوره قبلی شورا انجام شده است و گزارشی که در شهریور ۹۸ توسط شهرداری وقت تهیه شده، معتقد است که شهرداری تهران در پایان دوره چهارم حدود ۶۹ هزار میلیارد تومان بدهی داشته است. 
در همین راستا و با توجه به اختلاف‌نظرهایی که درباره بدهی‌های شهرداری تهران در پایان دوره چهارم وجود دارد و همچنین با توجه به موضوعات داغی که این روزها درباره مولدسازی دارایی‌های شهرداری، روش صحیح فروش اموال و کسب درآمدهای غیرنقد و شیوه قابل قبول تسویه بدهی‌های مدیریت شهری پایتخت مطرح می‌شود، این موضوعات را به صورت جداگانه از مهدی چمران، رئیس فعلی و اسبق شورای اسلامی شهر تهران و محمود میرلوحی، عضو سابق پارلمان شهری پایتخت و رئیس کمیته اقتصادی شورای پنجم پرسیدیم. 
چمران: مولدسازی در شهرداری با مولدسازی در دولت متفاوت است 
«مهدی چمران» رئیس شورای اسلامی شهر تهران در گفت‌وگو با ایلنا در پاسخ به این سوال که آیا بحث‌هایی که این روزها درباره مولدسازی اموال شهرداری تهران مطرح می‌شود، ارتباطی با تسویه بدهی‌های مدیریت شهری دارد یا خیر، توضیح داد: آنچه درباره مولدسازی در شهرداری تهران مطرح می‌شود با طرح مولدسازی که اخیرا در دولت مطرح شده، متفاوت است. منظور از مولدسازی در مدیریت شهری این است که شهرداری می‌تواند از بخشی از منابع و امکانات خود برای ارائه خدمات بیشتر و بهتر به شهروندان استفاده کند؛ مثلا شهرداری می‌تواند با بخش خصوصی شریک شود و یک زمین خود را در قالب مولدسازی در اختیار بخش خصوصی قرار دهد تا در آن برای شهروندان مسکن ساخته شود. 
هیچ‌گاه مدرک ادعاهای غیرواقعی درباره بدهی شهرداری در پایان دوره چهارم ارائه نشد 
چمران درباره رقم بدهی‌های شهرداری تهران در پایان دوره چهارم مدیریت شهری نیز توضیح داد: از نظر ما رقم بدهی‌های شهرداری تهران در پایان دوره چهارم کاملا مشخص است و هیچ ابهامی در این زمینه وجود ندارد. وقتی که ما دوره چهارم شورای شهر را به پایان رساندیم، با همکاری شهرداری وقت، تمام مدارک مربوط به بدهی‌ها را به مدیریت شهری بعدی تحویل دادیم و رسما اعلام کردیم که شهرداری تهران حدود ۱۵ هزار و ۵۰۰ میلیارد تومان بدهی دارد. البته شهرداری در آن زمان تقریبا به همین میزان نیز از دولت طلب داشت که ما این موضوع را هم به صورت رسمی اعلام کردیم. 
بهره‌های بانکی دائما کنتور می‌اندازد، باید بدهی‌ها را زودتر تسویه کنیم 
چمران درباره بدهی‌های شهرداری تهران در حال حاضر نیز گفت: رقم بدهی‌های شهرداری در شرایط کنونی تقریبا همان ۶۵ هزار میلیارد تومان به‌علاوه مقداری بیشتر است. البته چون بدهی‌های بانکی براساس جرایم مربوطه مرتبا افزایش می‌یابد و بدهی‌ها به پیمانکاران نیز بعضا تسویه می‌شود و بعضا با تعریف شدن پروژه‌های جدید، مجددا بدهی‌های تازه‌ای به این بخش اضافه می‌شود، نمی‌توان در لحظه رقم دقیقی را درباره بدهی‌های شهرداری اعلام کرد. البته در حال حاضر بخش اعظم بدهی‌های شهرداری مربوط به بانک شهر است، به نحوی که مدیریت شهری تنها ۳۵ هزار میلیارد تومان به این بانک بدهکار است. 
فروش اموال شهرداری باعث «اتلاف منابع» شد 
«محمود میرلوحی» رئیس کمیته اقتصادی دوره پنجم شورای شهر تهران اما با وجود این که اصل فروش اموال به عنوان یکی از راه‌های تحقق منابع غیرنقد شهرداری تهران را قبول دارد و تاکید می‌کند که گاهی ممکن است مدیریت شهری ناچار شود برای تسویه بخشی از بدهی‌های خود به فروش املاک دست بزند و چنین اتفاقی در دوره پنجم مدیریت شهری نیز رخ داد، ولی او در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا معتقد است آنچه در دوره‌های دوم و سوم و بخصوص دوره چهارم مدیریت شهری پایتخت رخ داد، فروش املاک با هدف توسعه زیرساخت‌های شهری نبود، بلکه عملا نوعی «اتلاف منابع» و دارایی‌های عمومی شهر تهران به حساب می‌آمد. 
عضو سابق شورای شهر تهران ادامه داد: همین مسئله باعث شد، وقتی که شورای پنجم روی کار آمد، در فروش اموال سختگیری‌هایی جدی به خرج دهد که همین مساله باعث عدم تحقق منابع غیرنقد شهرداری تهران در دو سال اول مدیریت شهری پنجم شد؛ به نحوی که در سال‌های ۹۷ و ۹۸ شهرداری نتوانست درآمد زیادی از طریق فروش اموال خود به دست آورد و درآمد حاصل از بخش غیرنقد بودجه شهرداری در این دو سال، سالانه به یک هزار میلیارد تومان هم نرسید. البته در مصوبات بودجه سال‌های ۹۷ و ۹۸، ارقام بسیار بالاتری به عنوان درآمدهای غیرنقد پیش‌بینی شده بود، ولی چون شورای پنجم سختگیری خاصی در فروش اموال شهرداری به خرج داد، شهرداری وقت عملا نتوانست در آن دو سال درآمدهای غیرنقد پیش‌بینی‌شده در بودجه را محقق کند. 
ما هم ناچار می‌شدیم که به فروش اموال شهرداری بپردازیم
رئیس کمیته اقتصادی شورای پنجم ادامه داد: درست است که در دوره قبلی مدیریت شهری، بازهم ما بعضا ناچار می‌شدیم که برای تسویه بدهی‌ها یا تحقق منابع غیرنقد به فروش اموال شهرداری بپردازیم، اما در مجموع در دوره پنجم کار بزرگی در زمینه بازگرداندن اموال مدیریت شهری و احیای حقوق شهرداری تهران صورت گرفت؛ به نحوی که در دوره قبلی، علاوه بر بازپس‌گیری برخی  املاک، یک زمین با مساحت بالغ بر صد هکتار در منطقه ۲۲ را به شهرداری تهران بازگرداندیم. همچنین دارایی‌های شرکت شهروند را نیز به نام این مجموعه سند زدیم و اگر هم خطایی در زمینه واگذاری برند شهروند رخ داد، ما بودیم که با متخلفان برخورد کردیم.
حاضرم با آقای چمران مناظره کنم 
میرلوحی در واکنش به اظهارات چمران مبنی بر این که سندی برای ادعای شورای پنجم درباره بدهی شهرداری تهران در پایان دوره چهارم ارائه نشده است، اظهار داشت: اسنادی که ما برای رقم بدهی‌های شهرداری تهران در پایان دوره چهارم یعنی حدود ۶۹ هزار میلیارد تومان ارائه کردیم، کاملا متقن است. این اسناد در گزارشات تحقیق و تفحص شورای پنجم و در گزارشی که شهرداری تهران در دوره آقای حناچی درباره بدهی‌های دوره چهارم مدیریت شهری تهیه کرد، آمده است و این صحبت که ما هیچ سندی برای ادعای خودمان ارائه نکرده‌ایم، به هیچ وجه صحیح نیست. از آقای چمران می‌خواهم نامه‌ای را که آقای حناچی در شهریور ۹۸ به رئیس جمهور وقت نوشتند و اسنادی را که در آن زمان درباره بدهی شهرداری به تامین اجتماعی، پیمانکاران، بانک شهر و سایر بانک‌ها ارائه شد، بررسی کنند. 
عضو سابق شورای شهر تهران ادامه داد: من شخصا یک بار با آقای قدرت‌الله گودرزی که در دوره چهارم، معاون مالی شهرداری بودند درباره رقم بدهی‌های شهرداری در پایان دوره چهارم مناظره کرده‌ام. در آن مناظره که مهرماه سال ۹۸ برگزار شد و اتفاقا آقای امانی (عضو کنونی شورای شهر) نیز در جلسه حضور داشتند، به دوستان ثابت کردم که شهرداری تهران در پایان دوره آقای قالیباف ۶۹ هزار میلیارد تومان بدهکار بوده است. اگر هنوز هم آقایان درباره رقم ۶۹ هزار میلیاردی شک دارند، حاضرم این بار با خود آقای چمران مناظره کنم.
وی در ادامه توضیحات خود گفت: در شروع دوره پنجم میزان بدهی‌های بانکی شهرداری تهران حدود ۱۹ تا ۲۰ هزار میلیارد تومان بود، براساس اسنادی هم که در پایان دوره پنجم ارائه شد، ما توانستیم حدود ۲۵ درصد بدهی‌های بانکی شهرداری را در این دوره تسویه کنیم. به عبارت دیگر، با وجود این که دوستان دوره جدید ادعا دارند که در دوره پنجم، بدهی‌های شهرداری تهران اضافه شد، اما عملا در آن دوره ما ۱۵ درصد بدهی ۶۹ هزار میلیارد تومانی را تسویه کردیم و توانستیم در پایان دوره پنجم، بدهی‌های شهرداری تهران را به حدود ۶۵ هزار میلیارد تومان برسانیم که البته بخشی از این بدهی‌ها ناشی از بهره‌های بانکی است که بعدا روی بدهی‌های قبلی اضافه شد. 
در دوره پنجم، اموال شهرداری را حفظ کردیم
میرلوحی درباره مهمترین اقدامات دوره پنجم مدیریت شهری تهران برای حفظ اموال شهرداری و جلوگیری از افزایش بدهی‌ها توضیح داد: مهمترین رفتار مسئولانه‌ای که ما در دوره پنجم در موضوع بدهی‌های شهرداری انجام دادیم، این بود که استقراض شهرداری از بانک شهر و سایر بانک‌ها را متوقف کردیم و مانند دوره قبل به سمت استقراض بانکی پیش نرفتیم تا بدهی‌های شهرداری بیش از پیش اضافه نشود. همچنین شورای پنجم با بانک‌ها مذاکره کرد تا تمام بدهی‌های بانکی که بعضا به صورت ارزی ثبت شده بود، به صورت ریالی ثبت شود. اگر این کار را انجام نداده بودیم، با وضع امروز نرخ ارز، قطعا ده‌ها هزار میلیارد تومان به بدهی‌های کنونی شهرداری اضافه می‌شد. همچنین ما عمدتا با تهاتر طلب‌های شهرداری از دولت و در برخی موارد با فروش املاک مدیریت شهری، بخشی از بدهی‌های شهرداری را پرداخت کردیم و نگذاشتیم بدهی‌ها در دوره پنجم افزایش پیدا کند.