مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری با بیان اینکه طی دو سال گذشته استفاده از مالچ‌های نفتی مبتنی بر نفت کوره به‌صورت ۱۰۰ درصد از دستورکار خارج شده است، گفت: ۵۰۰۰ کیلومتر از عرصه‌های پهنه‌های ماسه‌ای تحت پوشش بادشکن‌های غیرزنده، شطرنجی و.... قرار گرفته‌اند. دکتر وحید جعفریان در گفت و گو با ایسنا، درباره راهکارهای مقابله با بیابان‌زایی اظهارکرد: بادشکن‌های غیر زنده در اشکال مختلف با استفاده از مواد مختلف که غالبا از پسماندهای بخش کشاورزی همچون ساقه‌ برنج، ساقه گندم، پنبه، نی و... هستند از دیر باز برای تثبیت ماسه‌های روان مورد استفاده قرار گرفته و یک بخش از دانش بومی مردم ساکن در مناطق کویری ایران است.وی ادامه داد: یک سند همکاری با دانشگاه تهران درباره موضوع بادشکن‌ها تنظیم شده است و با بهره‌گیری از ظرفیت‌های کنوانسیون مقابله با بیابان‌زایی دانش مرتبط را سعی کردیم به اشتراک بگذاریم. از جمله نتایج و دستاوردهای آن تنظیم معاهده‌نامه سه‌جانبه بین سازمان منابع طبیعی، دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران و یکی از نهادهای تحقیقاتی کشور چین بوده است که در قالب این اقدام چندین روش بادشکن‌های غیر زنده را در حوزه‌های مختلف در پهنه‌های ماسه‌ای عملیاتی می‌کنیم و ازجمله برنامه‌های سال ۱۴۰۲ است.
مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری تاکید کرد: از سال گذشته توسعه بادشکن‌های غیر زنده را به عنوان یکی از موثرترین و سازگارترین پروژه‌ها با محیط زیست و مشارکتی‌ترین پروژه به عنوان جایگزین مالچ نفتی در دستور کار قرار داده‌ایم. این پروژه می‌تواند زمینه‌های بهبود معیشت جوامع محلی جهت جمع‌آوری مصالحی که برای بادشکن‌های غیرزنده در مزارع وجود دارد را فراهم می‌کند. افراد محلی در قالب تشکل‌ها و تعاونی‌ها می‌توانند این بادشکن‌ها را در جهت اقدامات مشارکتی ایجاد کنند.وی ادامه داد: حدود ۵۰۰۰ کیلومتر از عرصه‌های پهنه‌های ماسه‌ای که بر اساس مجوز سازمان حفاظت محیط زیست مقرر بود در آن‌ها مالچ نفتی استفاده شود را با بادشکن‌های غیرزنده، شطرنجی و... جایگزین کردیم و امیدواریم که با بهره‌مندی از دانش این کار و تلفیق دانش نوین که با همکاری کشورهای پیشتاز در دست انجام است بتوانیم در تمامی عرصه‌های مرتبط احداث بادشکن‌ها را جایگزین مالچ‌های نفتی وشیمیایی کنیم.
جعفریان اضافه کرد: یکی از بهترین سایت‌ها در منطقه «آران و بیدگل» در جوار روستای حسین‌آباد است که توسط شرکت تعاونی و محلی در آن بادشکن‌های شطرنجی غیرزنده ایجاد شده است. استفاده از ساقه‌های برنج در تثبیت ماسه‌های روان اتوبان گرمسار نمونه‌ای از اقدامات سازمان در سال گذشته است که اقدامی زیربنایی برای تعریف کار مشارکتی و  تلفیق دانش بومی با دانش نوین و استفاده از آخرین یافته‌های علوم جهانی محسوب می‌شود.به گفته جعفریان با توجه به افزایش دانش سازمان منابع طبیعی و اداره بیابان در حوزه مواد جایگزین، ارتقای استانداردهای زیست‌محیطی و تاکید بر رویکردهای مشارکتی و کم‌هزینه، روش‌های سالم‌تری از جمله بادشکن‌ها جایگزین مالچ‌های نفتی در یک بازه زمانی کوتاه شدند و تا دو سال آینده ایران می‌تواند جزو صادرکنندگان دانش و تکنیک بادشکن‌ها به کشورهای منطقه از جمله سوریه‌، عراق، امارات و کویت باشد. این یکی از مهم‌ترین ظرفیت‌ها چه در قالب فعالیت‌های علمی و تحقیقاتی و چه درحوزه فعالیت‌های اجرایی است.