«مزه سر» در نقطه صفر مرزی تا قبل از حمله تروریستی به برجک مرزی گروهان مکسوخته در ۳۱ اردیبهشت ناشناخته و گمنام بود؛ اما بعد از مقاومت و جانفشانی و شهادت ۵ جوان رعنای مرزبانی کشور اعتبار گرفت و نامدار شد.
به گزارش فارس، «مزه سر» یک واژه عجیب و غریب و ناآشنا، دیگر نیست؛ اصلاً از همان موقع که طالعش با حضور مرزبانان گره خورد از گمنامی‌اش کاسته شد تا اینجا که حالا و این روزها «مزه سر» دیگر مکانی ناشناخته و دور افتاده در نقطه صفر مرزی نیست و به تیتر اول روزنامه‌ها و رسانه ها تبدیل شده است آن هم نه به خاطر خود، نه به خاطر طبیعت وجودی خود و قرار داشتن در نقطه صفر مرزی؛ بلکه به خاطر اعتبار و شهرتی که به واسطه رشادت ۵ جوان غیور مرزبانی یافته است.
قصه مرزبانان برجک مرزی «مزه سر» را شنیده‌اید؛ پنج جوان رعنا و بلندبالای مرزبانی کشور که در هجوم افراد تا دندان مسلح در برجک «مزه‌ سر» گروهان مکسوخته هنگ مرزی سراوان در ۳۱ اردیبهشت ماه سال جاری، ساعت‌ها ایستادند و مقاومت کردند؛ برجک را حفظ کرده و تسلیم نشدند... در زیر باران رگبار دشمن، این ۵ قهرمان بودند که نفس دشمن را به شماره انداخته بودند؛ ۳ سرباز دهه هشتادی و ۲ گروهبان یکم دهه هفتادی؛ آنقدر مقاومت کردند تا درنهایت با تقدیم قطره قطره خون خود نام «مزه سر» را ماندگار کردند.
داستان رشادت و فداکاری مأموران پلیس حکایت عجیب و غریبی نیست؛ روایت ساعت‌ها، روزها، ماه‌ها و سال‌هایی است که می‌آید و می‌رود؛ از درگیری با اشرار و قاچاقچیان و متجاوزین مرزی و گروهک‌های تروریستی گرفته تا سارقان و زورگیران و اراذل و اوباش؛ اما قصه «مزه سر» روایت دیگری است، حکایتی که قرار است در تاریخ این مرز و بوم ماندگار شوند؛ به‌خصوص حالا که بنای یادبود پنج مرزبان غیور را در محل برجک مرزی «مزه سر» رونمایی کردند تا یادمان باشد که در این مرز و بوم جوانانی بودند که فارغ از سن و سال و درجه و کسوت، « مردانه» جان دادند تا نکند متجاوزی از مرز بگذرد و نامحرمی به خاک و آب و هستی‌مان دست درازی کند.
حکایت گروهبان یکم شهید «حسین بادامکی»، گروهبان یکم شهید «علی غنی با تدبیر»، سرباز وظیفه شهید «محمد جمال‌زاده»، سرباز وظیفه شهید «یونس سیفی‌نژاد» و سرباز وظیفه شهید «ناصر حیدری» حکایت آدم‌هایی است که آمدند تا حماسه بیافرینند، تاریخ بسازند و اعتبار ببخشند و بروند و از همه مهمتر روایت غیور مردانی است که از پدر و مادر و همسر و فرزند و جان و هستی خود گذشتند، اگرچه می توانستند سرتسلیم جلوی دشمن خم کنند و زنده بمانند؛ اما مردانه مقاومت کرده و با تقدیم جان خود نام جوان ایرانی و پلیس کشور را اعتباری دوباره بخشیدند.
و چه زیبا و حکیمانه مقام معظم رهبری، مرزبانان را توصیف کردند؛ آنجا که فرمودند:«شما در خانه‌هایتان نشسته‌اید؛ از مرز چه خبر دارید؟ شما پسرتان را، دخترتان را می‌فرستید مدرسه، می‌آید، نگران نیستید؛ خودتان می‌روید محلّ کار و می‌آیید، نگران نیستید؛ می‌روید در پارک می‌نشینید، نگران نیستید؛ راهپیمایی می‌کنید، نگران نیستید؛ نگران ناامنی نیستید. چه خبر دارید که آن ‌که در مرز ایستاده و جلوی دشمن را گرفته که وارد کشور نشود، او دارد چه می‌کشد؟ این را مردم خبر ندارند؛ او مظلوم است. شهدای مرزی ما مظلومند.»
یاد و نام شهدای گلگون کفن انتظامی به خصوص ۵ شهید پرآوازه «مزه سر» گرامی باد.