رییس دولت سیزدهم در آخرین روز‌های فصل بهار، لایحه برنامه هفتم توسعه را تقدیم مجلس کرد؛ برنامه‌ای که چهارمین برش از سند چشم‌انداز ۲۰ ساله ایران است و برای بازه زمانی پنج ساله ۱۴۰۲ الی ۱۴۰۶ تدوین و نوشته شده است. این در حالی است که اکثریت نمایندگان مجلس نسبت به این برنامه انتقاد دارند و خواستار اصلاح آن هستند.در همین خصوص، جبار کوچکی‌نژاد، عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس به اقتصاد۲۴ گفت: بعد از جلسه رسمی که برای برنامه هفتم توسعه برگزار شده بود و بعد از اصلاح آیین‌نامه داخلی و اینکه توضیحاتی در خصوص جهت‌گیری برنامه داده شد، همکاران ما در مجلس نسبت به آن انتقاد داشتند، چراکه دولت برنامه هفتم توسعه را با یک نگاه دولتی نوشته و تقریباً روال آن مثل برنامه ششم توسعه است و با توجه به اینکه نگاهی دولتی به آن داشته است، بیشتر درباره آن است که دولت چه کار‌هایی باید انجام دهد.
وی افزود: این اتفاقات در حالی است که رهبر انقلاب امسال در مشهد تاکید کردند اگر بخش خصوصی را وارد اقتصاد ایران نکنیم، شکست می‌خوریم؛ اما برنامه نوشته شده هفتم توسعه نگاه ویژه به بخش خصوصی ندارد و جایگاه آن را دقیق مشخص نکرده است.نماینده رشت تصریح کرد: من جزو معترضان به تدوین برنامه هفتم توسعه هستم و در همان اولین جلسه رسمی که برگزار شده بود، صحبت کردم. با توجه به اینکه نمایندگان اتاق‌های سرمایه‌گذاری بخش خصوصی، NGO دارند و می‌توانند در بخش خصوصی مدافع باشند و بیایند توضیحات خود را ارائه دهند، اما از آن‌ها دعوت نکرده بودند که این نشانه ضعف ما است.
شاید خود دولتی‌ها هم زیاد به برنامه توسعه اعتقادی نداشته باشند
کوچکی‌نژاد اظهار داشت: برنامه هفتم توسعه در حوزه آموزش، تحقیقات، بهداشت و در واقع در اکثر حوزه‌ها خیلی ضعف دارد؛ بنابراین مجلس یا باید کل برنامه را تغییر دهد که در این صورت دادِ دولت درمی‌آید یا اینکه برنامه را به دولت بازگرداند تا آن را اصلاح کند و سپس دولت مجدد آن را به مجلس بیاورد. به هر حال مجلس باید یکی از این راه‌ها را انتخاب کند، چراکه به این‌صورت نمی‌شود برنامه هفتم توسعه را تصویب کرد، این در حالی است که شاید خود دولتی‌ها هم زیاد به این برنامه اعتقادی نداشته باشند. بنده معتقد هستم این برنامه را به دولت برگشت دهیم تا آن را اصلاح کند و سپس به مجلس بیاورد.عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس یادآور شد: نمی‌دانم چرا نگاه دولت به بخش خصوصی به این‌گونه است. شاید نویسندگان برنامه هفتم توسعه همان افراد قدیمی هستند و نتوانسته‌اند یک برنامه تحولی در اقتصاد و یک برنامه‌ای که بخش خصوصی و بخش‌های عمومی را وارد اقتصاد ایران کنند، بنویسند. با این برنامه ساختار دولت افزایش پیدا می‌کند و عملاً آفتی برای اقتصاد ایران است.