پاره‌ای از تصمیمات کشور واقعاً حیرت آور است. یعنی خطا بودنش برای همه آشکار است. چندان که هیچ نهاد رسمی جسارت نمی کند مسئولیت رسمی آن را بر عهده بگیرد. این تصمیمات آنچنان هزینه ساز است که درنهایت گرفتار بازی “کی بود، کی بود، من نبودم” می‌شود و کسی آن را گردن نمی‌گیرد. اصلاً علت اصلاح نشدنش همین است که کسی مسئولیت آن را نمی پذیرد. به همین سبب تکرار می شود بدون آنکه اصلاح شود. درواقع این تصمیمات پشت پرده قدرتمندی دارد که کسی حاضر نیست هزینه مخالفت با آن را به لحاظ شخصی و سیاسی بپردازد. یعنی اجرای تصمیم برای کشور هزینه دارد و لغو آن برای کسی که لغوش می کند. در چنین شرایطی تنها یک رجل ملّی باید از راه برسد و مسئولیت لغو آن را بپذیرد تا بحران خاتمه یابد. بحران خودرو، گشت ارشاد و... از این دست تصمیمات است. تصمیم چندباره فعال‌سازی گشت ارشاد آنچنان واکنش برانگیز شده است که هر روز یکی از مقامات برای فرار از مسئولیت آن را تکذیب می کند. در گذشته نیز شاهد تصمیماتی بودیم که احدی از مسئولان رسمی آن را گردن نگرفت و با مخالفت افکار عمومی هم روبه‌رو بود اما با این همه با هزینه سرسام آور انجام پذیرفت. بازگشت گشت ارشاد با هزینه‌هایی که بردست کشور گذاشت حیرت آور است. چند ماه بیشتر نمی گذرد از زمانی که تمام مسئولان همه و هم و غمشان این بود که نشان دهند نظام صدای اعتراض مردم را شنیده و نشانه‌های تغییرات اجتماعی را می‌بیند و امکان اصلاح از درون ساختارهای نظام فراهم است. در این فاصله زمانی کوتاه با دیدن اصرار بر بازگشتن به روش های قبل و نشان دادن اینکه در همچنان بر همان پاشنه می چرخد چند نتیجه می توان گرفت؛
۱- اول اینکه به لحاظ منطق حکمرانی اتخاذ چنین تصمیماتی خود دلیلی است بر اینکه مسئولان همچنان در تله زمان گرفتارند. ذهن پاره ای انگار در سی سال پیش فریز شده است و و با ذهنیت سی سال پیش برای جامعه امروز با تغییرات ناشی از هوش مصنوعی و حساسیت های نسلی نسخه می پیچند. جالب است که از شکاف نسلی و شکاف دولت-ملت هم می نالند. خود از همه تحولات جامانده اند و اصرار دارند به زور هم شده این جامعه را به گذشته برگردانند و با نسخه های قدیم تدبیر امور کنند.
۲- دوم اینکه می توان چنین دریافت که این تصمیم محصول اتاق فکر “خالص سازی” است. می دانیم که بانیان پروژه خالص‌سازی قدرت (به تعبیری خصوصی سازی قدرت) این اواخر قدرتشان چندبار شده است. گروهی از تندرهای حاکم که هر اقدامی می کنند تا قدرت خالص تر و یکدست تر شود. این تصمیم در آستانه انتخابات می تواند این پیام را به مردم بدهد که قرار نیست چیزی تغییر کند و به مردم بگوید دل به صندوق رای ندهید فلذا در انتخاباتی حداقلی تر از همیشه، بتوانند قدرت را خالص‌تر کنند. بازگشت گشت ارشاد پیامی روشن به مردم است که با هزینه اعتراضات پارسال هم نمیگذاریم نظام هیچ تغییری در تصمیماتش بدهد چه رسد به یک انتخابات مجلس!
۳- سوم اینکه با نگاه به این تصمیم توگویی جریان نفوذ در جمهوری اسلامی چندان قدرت یافته اند که می توانند برغم میل اکثر مسئولان عالی و برغم بدیهی بودن هزینه سازی چنین تصمیمی، آن را اجرا کنند و کشور را به دره های هولناک بکشاند.