در هفتاد و یک سال قبل در روز سی ام تیر سال ۱۳۳۱ مردم ایران و خصوصا شهر تهران در قیامی ملی به معنای واقعی (نه به شکل نمایشی، از آنچه رژیم گذشته در مورد کودتای ۲۸ امرداد ساخته و پرداخته و تبلیغ می‌کرد‌) برای مبارزه با استبداد داخلی و حضور استعمارگران انگلیسی در صنعت نفت ایران شرکت کردند. در چنین روزی در دوران شکوفایی ملی شدن صنعت نفت، مردم ایران و خصوصا آن هایی که عرق ملی و دینی داشتند یکپارچه به پا خاستند و قدرت خود را به نمایش گذاشتند و نشان دادند در سایه همبستگی ملی می توانند به استبداد داخلی که تصمیم داشت در سایه حمایت بیگانگان و استعمارگران با انتصاب احمد قوام به نخست وزیری‌، نهضت ملی شدن صنعت نفت را متوقف و منحرف کنند بقبولانند باید به ندای مردم توجه کنند. ایرانیان در پاسخ به فراخوان رهبرانشان در نهضت در آخرین روزهای ماه تیر سال ۱۳۳۱ و در تنگنای مبارزات در حالیکه با کفن به خیابان‌ها آمده بودند خواستند نشان دهند آماده جان باختن در راه میهن هستتد و یک پیروزی واقعی را در تاریخ این کشور ثبت و ضبط کردند و آموزه ای شد برای همه نسل ها که باید از منافع ملی در مقابل بیگانگان دفاع کنند و اجازه ندهند هر آنچه آنان دیکته می کنند به اجرا در آید. اگر چه وادار کردن احمد قوام نخست وزیر منصوب شاه به استعفا یک پیروزی بزرگ و افتخار آفرین برای ملت به پا خاسته و عقب نشینی استبداد حاکم بود و جای خوشحالی داشت و توام با غرور ملی بود ولیکن از فردای ۳۰ تیر با توطیه چینی های دربار و حمایت انگلیس و وادادگی تعدادی از اطرافیان مرحوم دکتر مصدق مبارزه راه سراشیبی را طی کرد و بطور متوالی با ناکامی هایی روبرو شد تا در نهایت با کودتا در ۲۸ امرداد ۱۳۳۲ به پایان رسید. هر نهضت و حرکت اجتماعی و سیاسی در ابتدا از منحنی صعودی بر خوردار است و در نقطه ای به بالاترین حد و اوج می رسد اگر متولیان نهضت با درایت و آگاهی و دور اندیشی مدیریت کنند می توانند نقطه اوج را به حرکت مستقیم برای مدتی طولانی تبدیل کنند و بعد از دستیابی به اهداف و پیروزی، برای حرکات بعدی آماده شوند ولی اگر مدیرت و دور اندیشی اعمال نشود نهضت بعد از رسیدن به نقطه اوج بدون آن که به هدف برسد به سرعت در سراشیبی سقوط قرار خواهد گرفت. روز ۳۰ تیر نمونه واقعی از این واقعیت تاریخی است مبارزات ملی شدن صنعت نفت در روز فوق در اوج قرار گرفت‌؛ متاسفانه بعد از این روز، ضعف و اختلاف بر گردانندگان نهضت حاکم شد و مرحوم دکتر مصدق در حالیکه حسن نیت داشت و از کارشکنی های مخالفان به ستوه آمده بود توقعات و مطالباتی را مطرح و پافشاری کرد که شاید بتوان برای مدتی کوتاه قابل قبول دانست ولی تمدید و ادامه آن بهانه ای به دست مخالفین داد تا با توطیه‌ها و تبلیغات منفی چهره مصدق را مخدوش و هدفش را ناکام بگذارند و به این خاطر از ۳۰ تیر به بعد شاهد شروع سراشیبی نهضت بودیم و در امرداد ۱۳۳۲ توطیه ها به بار نشست استبداد جان تازه گرفت و بیگانگان نفت را به تاراج بردند.