اخراج استاد جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران واکنش برانگیز شد، اخراجی که رد آن را می‌شود از ماه‌های گذشته در سایر دانشگاه‌ها هم دید، یک استاد دانشگاه در واکنش به وضعیت ایجاد شده نوشت: «گزینش استاد همسو، ساکت و محافظه‌کار هم انبوه دانشجوی مطلوب شما را تربیت نمی‌کند، ضرورت تغییر را درک کنید و منطق نهادها را دریابید.»
«یک بار دیگر حرف بزنی من پا می‌شوم می‌روم»، «این‌که شما آدم‌های مشهوری هستید باعث نمی‌شه من از ریشه‌های شما سوال نکنم»؛ جملاتی کوبنده که میان رضا کیانیان، بازیگر تئاتر و سینما و مهدی یزدانی خرم، نویسنده سلبریتی و یک جامعه‌شناس رد و بدل شد، فیلمی از یک مناظره جنجالی که چند روز در فضای مجازی حسابی پر بازدید شد، اما هیچ‌وقت کامل پخش نشد، شاید بعد از انتشار این ویدیو بود که خیلی‌ها این جامعه‌شناس را شناختند، نام مهدی خویی، از گروه جامعه‌شناسی دانشگاه علامه طباطبایی تهران سر زبان‌ها افتاد، اما خیلی از ماجرای انتشار آن ویدیو نگذشت که این جامعه‌شناس درباره اخراجش از دانشگاه خبر داد.
او در حساب توئیتری خودش نوشت: «من مهدی خویی، معلم جامعه‌شناسی در دانشگاه علامه که به کسی باجی نداد و خدایش می‌داند که خود را تنها و فقط به مردم و دانشجو متعهد می‌دید، بعد از ۷ سال تدریس نامه قطع همکاری (اخراج) گرفته‌ام و از خانه‌ام یعنی دانشگاه در حال رانده شدن هستم و مستاصلم از این ظلم شکایت به‌کجا برم.»
سریال قطع همکاری یا همان اخراج استادان دانشگاه قبل‌تر به نام‌هایی مانند محمد فاضلی جامعه‌شناس دانشگاه شهید بهشتی، رضا امیدی جامعه‌شناس دانشگاه تهران، محسن برهانی استاد حقوق دانشگاه تهران، بیژن عبدالکریمی استاد فلسفه دانشگاه آزاد، علی سرزعیم استاد اقتصاد دانشگاه علامه طباطبایی، سوده حامد توسلی استاد حقوق دانشگاه آزاد و تنی دیگر گره خورده بود و حالا این قرعه به‌نام مهدی خویی نشست.
دانشگاه مزاحم عزیزان است...
در واکنش به اخراج این استاد دانشگاه، حسین دهباشی، فعال رسانه‌ای در بخشی از نظر خود نوشت: «...دانشگاه مزاحم عزیزان است، چندان که باید از نو شخم بخورد...»محمد فاضلی، که قبل‌تر دانشگاه شهید بهشتی تهران با او قطع همکاری کرده بود در حساب توئیتری خودش نوشت: «روندهای متعددی به‌سوی زوال دانشگاه بالاخص علوم انسانی و اجتماعی همگرا شده‌اند، از اخراج اساتید حتی اندکی منتقد و نا همسو، تا مهاجرت استعدادها و بحران جایگزینی استاد خوب، جامعه ایران آینده، صدای این دهل نوازی را خیلی دردناک خواهد شنید.»این جامعه‌شناس در یک پیام توئیتری دیگر نوشت: «همان‌گونه که بعد از چند دهه تلاش برای گزینش معلمان همسو و سخت‌گیرانه برگزیدن معلمان، خروجی آموزش و پرورش (و ورودی دانشگاه) را مطلوب نمی‌دانید، گزینش استاد همسو، ساکت و محافظه‌کار هم انبوه دانشجوی مطلوب شما را تربیت نمی‌کند، ضرورت تغییر را درک کنید و منطق نهادها را دریابید.»
پیش از این نیز اعتماد در گزارشی نوشته بود؛ این واقعیتی است که نهاد دانشگاه در ایران از لحظه تاسیس خود تاکنون نه توانسته استقلالی داشته باشد و نه دانشگاهی برای همه بوده است. این درحالی است که در تمام دنیا، نهاد دانشگاه از استقلال نسبی و خودبنیانی برخوردار است و عدم دخالت نهاد سیاست در دانشگاه امری پذیرفته شده است و همگان بر آن راه دارند. این اصل نه از آن است که سیاست نخواسته یا نخواهد بر دانشگاه حکم کند بلکه از سر پایبندی بر اصل استقلال نهادی بوده است. نتیجه این استقلال نهادی نیز امروز بر ما مشخص است، در واقع کافی است رتبه دانشگاه‌های ایرانی را در جهان جست‌وجو کنید تا بدانید میان ما و آنها چه تفاوتی در استراتژی و عملکرد برقرار است.
بررسی تاریخ اخراج اساتید دانشگاه‌ نشان می‌دهد اخراج اساتید علوم انسانی و اجتماعی از نظر تعداد و تداوم بیشتر از دیگر رشته‌های علمی بوده است. به شکلی که امروز دانشکده‌های علوم انسانی، کرسی‌های درس خالی بسیاری دارند که به آسانی نمی‌توان آنها را پر کرد. این نکته زمانی مهم می‌شود که به آمارهای رصدخانه مهاجرت بنگریم که از موج مهاجرت گسترده در کشور خبر می‌دهد. به نظر می‌رسد موج اخراج و مهاجرت در تلاقی باهم باعث افزایش میل به مهاجرت در میان اهل دانشگاه شده است. در این شرایط اخراج تکصداهایی در دانشگاه که به کار علمی و نظری خود مشغول‌اند و ایران برای‌شان مساله است در وهله نخست کاری ناروا در حق این افراد و در وهله دیگر، نتیجه‌ای جز تهی کردن نهاد علم و دانشگاه و تنگ‌تر شدن دایره ندارد. در واقع، چنین وضعیتی مهر تاییدی بر مرز سخت و سفت خودی و غیرخودی است و اگر سیاست‌ها به سمت گسترش چنین مرزی باشد، نتایج آن فاجعه‌آمیزتر از آنچه شاهدیم، خواهد بود.
مصوبه شورای امنیت کشور درباره جذب هیات علمی دانشگاه؟
در واکنشی دیگر به این اخراج، علی شریفی زارچی، عضو هیات علمی بیوانفورماتیک و هوش مصنوعی دانشگده مهندسی کامپیوتر دانشگاه صنعتی شریف، در حساب توئیتری خود نوشت: «در گروه‌های دانشگاه سندی منتشر شد که نشان می‌دهد دولت رییسی مخفیانه فرایند جذب ۱۵۰۰۰ عضو هیات علمی همسو را به‌صورت سهمیه‌ای، فوری و خارج از چارچوب علمی موجود دانشگاه‌ها آغاز کرده، این فاجعه یعنی مثلاً تزریق ۱۰۰ نفر به هر دانشگاه علوم پزشکی، شکوت جامعه علمی خیانت به ایران است.»
سندی که شریفی زارچی درباره آن توئیت نوشته احتمال دارد همان چیزی باشد که محمدجواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات دولت حسن روحانی درباره آن در کانال تلگرامی خودش نوشت: «تحول در دولت سیزدهم با جدیت در جریان است! ظاهراً «شورای امنیت کشور» درباره «جذب هیات علمی دانشگاه‌ها» مصوبه داده است! آن‌هم چه مصوبه‌ای… رئیس جمهور محترم هم مصوبه را ارجاع داده‌اند...»
 البته آذری جهرمی بعدتر در توضیح این موضوع نوشت: «دوستانی از اساتید دانشگاه با بنده تماس گرفتند و درباره‌ی اصالت سندی که به دست من هم از طریق برخی دیگر از اساتید دانشگاه رسیده بود، پرسیدند. این باعث شد بررسی بیشتری به عمل آورم؛ ظاهرا آن سند را یک کانال که مدعی هک کردن اتوماسیون اداری ریاست جمهوری است منتشر کرده است و ریاست جمهوری هم یکبار کل ادعای هک را رد کرده است. »
و تاکید کرد: «پست را حذف نکردم بلکه بهتر دیدم تا با اضافه کردن همین توضیح، شفاف سازی صورت پذیرد.»