محمود خاقانی در گفت‌وگو با ایلنا، درباره امکان همکاری ایران و عربستان در حوزه پتروشیمی اظهار کرد: در حال حاضر دولت بر اساس برنامه و استراتژی راهبردی در حال مذاکره و تفاهم در حوزه انرژی است، بر این اساس برای پتروشیمی هم برنامه هایی در دستور کار قرار گرفته است. اما واقع امر اینکه عربستان در صنعت پتروشیمی از ایران خیلی جلوتر است، ما وقتی در این صنعت بدنبال خصوصی سازی رفتیم با این هدف بود که صنعت پایه پتروشیمی را که با بودجه بیت المال سرمایه گذاری شده واگذار کنیم تا ارتقا داده شود.
وی ادامه داد: محصولاتی که اکنون در ایران تولید می شود در مقابل محصولاتی که در عربستان به تولید می رسد بسیار ارزان تر است زیرا ما هنوز در اول راه حرکت به سمت زنجیره ارزش هستیم، بنابراین با خصوصی سازی آن تحولی که انتظار می رفت در این صنعت ایجاد نشد، یعنی خصوصی ها همان محصولاتی را که پتروشیمی دولتی تولید می‌کرد؛ با خوراک ارزان تولید می کنند و ‌‌هر زمان هم که بحث افزایش نرخ خوراک می‌شود؛ معترض می شوند.
این کارشناس حوزه انرژی خاطرنشان کرد؛ اگر محصولات معادنی که بصورت خام صادر می شود تبدیل به ارزش افزوده و محصول نهایی می‌شد اکنون کشور مشکل تامین ارز نداشت.
وی در ادامه تصریح کرد: زمان مرحوم نوربخش رییس پیشین بانک مرکزی پیشنهاد شد که بورس نفت در جزیره کیش راه اندازی شود و فراورده های نفتی کشور با ریال معامله شود و ریال پشتوانه فراورده نفتی و در مراحل بعد پشتوانه گاز پیدا می کرد و به این ترتیب در برابر دلار قوی می شد و روی این موضوع کار شده بود و‌ قرار بود دریای خزر، آسیای مرکزی ‌‌و قفقاز را به خلیج فارس وصل کنیم. در چارچوب همان سیاست‌ها ما به آذربایجان و ارمنستان گاز ارسال کردیم و طرحی تحت عنوان انرژی برای صلح تعریف کردیم که بتوانیم در قره باغ صلح برقرار کنیم اما متاسفانه همه اینها در دولت نهم ‌‌و دهم ضربه خورد دولت یازدهم و دوازدهم هم سرگرم برجام شد.
وی گفت: اکنون صنعت پتروشیمی در کشور ما با یارانه فعالیت می کند و با کمبود سرمایه گذاری مواجه است اما صنعت پتروشیمی عربستان در چارچوب برنامه های شرکت سابیک برنامه های بلندپروازانه ای را پیگیر است، در هر حال آنچه ما می توانیم انجام دهیم اینکه باتوجه به کمبود گاز در عربستان؛ به طوری که برای تامین گاز مجتمع‌های پتروشیمی هم این کمبود مشهود است و مجبورند خوراک واحدها را از نفتا تامین کنند، بنابراین ما در کوتاه مدت و میان مدت می‌توانیم با صادرات گاز به این کشور در صنعت پتروشیمی این کشور سهیم‌ شویم. به طور مثال در میدان آرش که محل اختلاف سه کشور ایران، کویت و  عربستان است؛ می‌توانیم باهم میدان را توسعه دهیم، یعنی عربستان سرمایه گذاری کند و قدرالسهم ایران از گازی که ایران به عربستان ارسال می‌کند؛ پرداخت شود و یا اینکه بخشی از ۱۱ میلیارد دلار مطالبه‌ای که از عراق داریم را جهت پروژه سرمایه گذاری کنیم.خاقانی بیان داشت: اینکه عربستان با مشارکت بخش خصوصی صنعت پتروشیمی ما را توسعه دهد هم چندان میسر نیست زیرا در این صورت درواقع عربستان برای خود در منطقه رقیب می‌تراشد.