یکی از فیلمسازان حاضر در سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان اصفهان با تقدیر از نگاه رو به آینده دست‌اندرکاران این رویداد نکاتی را درباره انتظار برای دیدن فیلم‌های بخش بین‌الملل و تفکیک داوران دختر و پسر بیان کرد.
ابراهیم نورآورمحمد که با فیلم «ملکه آلیشون» در جشنواره شرکت کرده، در گفت‌وگو با ایسنا درباره تجربه نمایش نخستین فیلمی که کارگردانی کرده در جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان اظهار کرد: به نظرم جشنواره باشکوه برگزار می‌شود و ارزش‌گذاری خوبی نسبت به آن گذاشته شده است. دست‌اندرکاران جشنواره سنگ تمام گذاشته‌اند و نگاه‌شان به سمت آینده است.
او ادامه داد: فیلمسازان در این رویداد بیشترِ هدف خود را بر ارائه کارهای قوی‌ گذاشته‌اند و این باعث باعث شده جشنواره فضای بهتری داشته باشد و فیلمسازان را هم راغب می‌کند که برای سال‌های آینده فیلم‌های بهتری ساخته شود.
این کارگردان که پس از حدود هشت سال اولین فیلم خود را ساخته و راهی جشنواره کرده است، درباره فیلم‌هایی که در جشنواره تماشا کرده است، گفت: از ابتدای جشنواره فیلم‌های نمایش داده شده را دیدم و شخصا لذت بردم چون بسیاری از فیلم‌ها به‌روز و نزدیک به نگاه کودکان امروز بودند. البته برخلاف انتظاری که داشتیم تا فیلم‌های بخش بین‌الملل را هم ببینیم هنوز این اتفاق نیفتاده و برای ما سوال است که چرا فیلم‌های بین‌الملل در جشنواره نیستند. حضور فیلم‌هایی از کشورهای دیگر و نمایش آن‌ها در کنار فیلم‌های ایرانی می‌توانست هم بخش رقابتی را تقویت کند و و هم وجه بین‌المللی جشنواره را به شکلی دیگر نشان دهد اما نمی‌دانم که چرا این اتفاق نیفتاده است.
نورآورمحمد اضافه کرد: همچنین نکته دیگر این است که برخی از فیلم‌های ما به لحاظ استانداردهای اکران با نسخه اوریجینال تفاوت‌ داشتند و فیلم من هم قربانی این موضوع شد و من از این بابت راضی نبودم چرا که هشت سال برای ساخت این فیلم زحمت کشیدم ولی متاسفانه میزان تفاوت‌ها با نسخه اصلی فیلم در مواردی به فاصله زمین تا آسمان بود.
او در بخشی دیگر با اشاره به حضور داوران کودک و نوجوان در جشنواره گفت: معتقدم بهتر بود سانس‌های نمایش برای داوران کودک دختر و پسر تفکیک نمی‌شد. ما در روز یکشنبه، ۱۶ مهرماه که فیلم در جشنواره نمایش داده شد، اکران‌هایی برای عموم مردم داشتیم و نیز اکران‌های جداگانه برای داوران دختر و پسر که ای کاش آن‌ها دست‌کم در ردیف‌های جدا از هم در یک سالن فیلم را می‌دیدند ولی اینطور تفکیک نمی‌شدند. ما (فیلمسازان) فکر کردیم شاید برنامه‌ریزی خاصی برای این زمینه وجود دارد ولی تاکنون هیچ توضیحی درباره آن نشنیده‌ایم.