مراسم تشییع و خاکسپاری محمدعلی شیرازی شاعر قطعه «سلطان قلب‌ها»، در قطعه هنرمندان بهشت زهرا‌(س) با زمزمه قطعه «سلطان قلب‌ها» برگزار شد. به گزارش ایسنا، در این مراسم که روز سه‌شنبه ۲۸ آذرماه برگزار شد، محمد سلمانی، سعید بیابانکی، رضوان ترابی، سهیل محمودی، اکبر کتابدار، صابر قدیمی، امید صباغ نو، اکبر آزاد، نیلوفر لاری‌پور، حمید ناصحی، علیرضا میرعلی‌نقی، علی آبان، عزت‌الله اسدی، رضا خرم فرزند همایون خرم، سیدعباس عظیمی - مدیر هنرمندان پیشکسوت، امیر ارجینی، نیما تقوی، فریدون بیگدلی - خواننده، حمید اسفندیاری - مدیر موسسه باربد، خلیل جوادی، صادق چوگانی و سیدعباس سجادی حضور داشتند.
مراسم با پخش قطعه «روزی تو خواهی آمد» سروده محمدعلی شیرازی با آهنگسازی همایون خرم آغاز شد.
اکبر کتابدار، شاعر که اجرای مراسم را برعهده داشت، در سخنانی گفت: برای کوچ پاییزی مرد بزرگ و اخلاق‌مدار حوزه شعر و ترانه اینجا آمده‌ایم، هر یک از ترانه‌های او، کافی بود تا ترانه‌سرای نامدار بودن او را به اثبات برساند. همه کارهای او تاثیرگذار و ارزنده بوده و برای مردم ایران زمین خاطره شده است.
کتابدار در بخش دیگر سخنان خود گفت: در همه سال‌هایی که او را می‌شناختم و شاگردی کردیم، حتی یک نفر نبود که از او بد بگوید و ما خوشحال شویم که از او دفاع کرده‌ایم. او مهربان، با فرهنگ و با آداب بود. خدایشان بیامرزاد.
عباس سجادی، شاعر نیز در این مراسم در سخنانی گفت: یکی از تلخ‌ترین اتفاق‌های زندگی دل کندن از کسانی است که عمری با آثار و حال و هوای آن‌ها زیسته‌اید.
او ضمن تسلیت به خانواده شیرازی و جامعه هنری، گفت: شیرازی، هنرمند، شاعر ترانه‌سرایی بی ادا و بی‌ادعا بود. بارزترین خصوصیت او مهربانی و انتشارعاطفه بود،. امروز اگر همه ما غمگین هستیم، به خاطر سایه مهری است که از سر همه ما کم شده است.
سیدعباس عظیمی، مدیرعامل موسسه هنرمندان پیشکسوت نیز در سخنانی با بیان این‌که استاد شیرازی مأخوذ به حیا و بی صدا بود، و با اشاره به سفری که همراه او بود، گفت: استاد آثار ماندگاری را با خوانندگان مطرح داخل و خارج از ایران دارد و به او می‌گفتم یکی از همین ترانه‌ها کفایت می‌کرد که شما با شور و هیجان بیشتری به موسسه بیایید و او لبخند می‌زد. او لبخند ساده‌ای داشت که در از معنا بود و قطعه «زندگب زندونه» را برای ما زمزمه می‌کرد.
علیرضا میرعلی‌نقی، پژوهشگر حوزه موسیقی نیز بیان کرد: اینجا فقط یک ترانه‌سرای بزرگ را به خاک نمی‌سپاریم بلکه دوام معصومیت است که به خاک می‌سپاریم، یک نوع صفای انسانی که محیط اجتماعی ما متأسفانه پرورنده چنین شخصیتی با چنین صفاتی نخواهد بود.
او افزود: شیرازی تا پایان عمر با وجود تحمل بیماری هیچ‌گاه از جوشش نایستاد و ماندگاری بی‌حد که از ارتباط پاک با ضمیر ناخودآگاه سرچشمه می‌گرفت. کلام و ترانه‌اش تا زمانی که زبان فارسی هست، دوام خواهد داشت و شیرینی و معصومیتش رادر ذهن ما حفظ می‌کند. روانش شاد که حتما هست.
پوریا خاک‌پور نیز قطعه «روزی تو خواهی آمد» را برای حاضران خواند
در ادامه مراسم، رضا خرم، فرزند همایون خرم که کارهای مشترکی با شیرازی داشت، در سخنانی گفت: شیرازی شاعر توانایی بود و هر کدام از کارهایی که ساخت، جاودانه شده‌اند.
او با نام بردن از قطعه‌های مشترک پدرش و شیرازی گفت: یکی از تخصص‌هایش تغییر دادن شعرها بود حتی شعرهای خودش بود. او ترانه «روزی تو خواهی آمد از کوچه‌های باران» را تغییر داد که خود یمک مطلب نو بود با گفته قبلی.
خرم خاطرنشان کرد: شیرازی تلاشی برای دیدن شدن خود نمی‌کرد و متواضع و دوست داشتنی بود.
سهیل محمودی نیز با بیان اینکه در جایی هستیم که انسان‌های خاطره‌ساز در آن حضور دارند، اظهار کرد: قدما برای انسان یک وجه ممیزه و خصوصی بر عمومیتش می‌گذاشتند. انسان حیوان ناطق یک وجه می‌گذاشته است، انسان موجود معترض وجهی می‌گذاشته، انسان حیوان عاشق وجهی دیگری می‌گذاشته... هانریش بل می‌گوید انسان موجود خاطره‌دار و خاطره ساز است. فکر می‌کنم کسانی که در آرامش و در خلوت نشستند و خاطره‌ها را برای مردم ایجاد کردند عزیزترین بخش تاریخ و فرهنگ ما خواهند بود.