بررسی پدیده‌های اجتماعی را صرفاً نمی‌توان بر اساس نظرات شخصی و یا حتی مصاحبه با افراد مختلف جامعه تحلیل کرد. پیچیدگی پدیده‌هایی که به انسان مربوط می‌شود آنچنان است که حتی نظرسنجی‌ها و پرسش‌نامه‌های علمی هم می‌تواند درصد زیادی خطا را برای تحلیل ثبت کنند. این موضوع نشان می‌دهد که برای تحلیل وضعیت یک جامعه نیاز است همه ابعاد سنجیده شود و حتی از علوم مختلف مانند علوم رفتاری، روانشناسی و... نیز استفاده کرد. این مقدمه برای آن ذکر شد تا باز هم به اهمیت نقش علم در تصمیم‌گیری‌های کلان در حوزه‎‌های گوناگون سخن گفت. موضوعی که چند دهه است به آن عادت نکرده و برخی مسئولان در نهانخانه ذهنشان آن را بی‌اعتبار و غیر عملی می‌دانند؛ هرچند که آن را به زبان نیاوردند. کماینکه پیش از این از سوی برخی شنیده شده که اقتصاددانان چون در ورطه عمل نیستند نظراتشان چندان عملی نیست و فقط در حد تئوری درست است. این نشان از عدم شناخت از مقوله علم دارد. همین بی توجهی سبب شده تا امروز شکاف عمیقی بین مردم و مسئولان ایجاد شود و در زمینه اقتصادی همچنان نظاره گر وخیم تر شدن اوضاع شویم. طبیعی است که نگارنده نیز قصد ندارد مشکلات موجود را تک متغیره تحلیل کرده و همه چیز را گردن بی‌توجهی مسئولان به علم بداند؛ اما تردیدی نیست که بسیاری از کشورهای توسعه یافته، تنها با بالا بردن جایگاه علوم به خصوص علوم انسانی تواسنتند درهای توسعه را یکی پشت دیگری باز کنند. حتی تصمیم‌های اقتصادی در بسیاری از کشورها از مجرای جامعه شناسی عبور می‌کند و این در حالی است که همواره در کشور ما به علوم انسانی نگاهی منفی و غیر کاربردی وجود داشته و دارد. در این میان اما اظهار نظرهای بی‌ربط و اعصاب خرد کنی که از دولت‌های قبل تا به امروز از سوی برخی مسئولان مطرح شده و ادامه دارد؛ نشان دهنده همین بی‌توجهی به علوم انسانی است. در پایان لازم است یادآور شد که این روزها مردم در فشار اقتصادی به سر می‌برند. غول تورم همزمان برخلاف وعده مسئولان و همسو با هشدارهای کارشناسان در حال بلعیدن جیب و توان اقتصادی مردم است. شاید دیر باشد که بخواهیم همه اشتباهات گذشته را با یک یا دو اقدام عاجل برطرف کرد اما همچنان علم برای وضعیت‌های بحران زده هم پاسخ های مناسبی دارد. فقط لازم است مسئولان و سیاستگذاران فکر نکنند همه آنچه در حال رخ دادن را با همه آسیب‌هایش می‌دانند، هر مشکلی زوایای مختلفی دارد که راه حل‌های آن نیز درون خود مشکل است. جراحی‌ها و تحولاتی که فقط هزینه‌سازی برای مردم داشته توانی برای شنیدن هیچ شعاری در مردم باقی نگذاشته است، بنابراین بهتر است از عالمان و کارشناسان برای حل مشکلات کمک بیشتری گرفت.