«غار کرفتو» در مرز کردستان و آذربایجان غربی از آبان‌ماه سال ۱۴۰۱ در فهرست موقت میراث جهانی یونسکو قرار گرفته است، اما ساخت سازه بوجاری در محدوده ۷۹۰ متری آن، بنابر اظهارات معاون میراث فرهنگی کردستان، نگرانی‌ها و چالش‌هایی را برای ثبت جهانی این غار به وجود آورده است؛ درحالی‌که معاون میراث فرهنگی استان آذربایجان غربی و مجری طرح بوجاری، نظر و توضیحات دیگری در این‌باره دارند.
پس از انتشار گفت‌وگوهای معاونان میراث فرهنگی استان‌های کردستان و آذربایجان غربی درباره ساخت سازه‌ای در محدوده غار کرفتو، فرهاد برازنده ـ مجری طرح دستگاه بوجاری در تماس با ایسنا و ارائه مستنداتی از این طرح، برخی اظهارات مطرح‌شده درباره تعرض به حریم غار کرفتو را رد کرد و گفت: من فارغ‌التحصیل رشته علوم تکنولوژی بذر کشاورزی هستم و از سال ١٣٩٨ دنبال مجوزهای طرح بوجاری بودم. حدود سه چهار روز هم برای انتخاب محل اجرای طرح تحقیق کردم و در آخرین مرحله، زمین کشاورزی پدربزرگم را انتخاب کردم، چون بهترین گزینه برای احداث طرح کارآفرینی بود. سال ٩٨ در سامانه جهاد کشاورزی درخواست دادم، ابتدا با این درخواست موافقت نشد و گفتند باید در شهرک صنعتی چنین طرحی را اجرا کنم، اما با تهیه فیلم و مستندات که این زمین با جادۀ آسفالت‌شده، حدود ٣٠ کیلومتر فاصله دارد و صورت‌جلسه‌ای که از روستاهای اطراف تهیه کردم که این منطقه به شدت محروم است و اگر ما طرح را در شهرک صنعتی اجرا کنیم هیچ خدمتی نکرده‌ایم و چرا باید یک دستگاه کشاورزی داخل شهر باشد، با این مستندات و صورت‌جلسه، مدیرکل جهاد کشاورزی آذربایجان غربی را مجاب کردم که در چنین مکانی باید این طرح اجرا شود تا بتوانیم خدمت کنیم.
او ادامه داد: مرداد سال ١٣٩٩ بعد از گرفتن استعلام‌های لازم از محیط زیست دو استان آذربایجان غربی و کردستان، اداره میراث فرهنگی، منابع طبیعی و بنیاد مسکن آذربایجان غربی جواز تأسیس بوجاری صادر شد. بلافاصله یک‌سری اقدامات را انجام دادم. مصالح پیش‌خرید کردم، سنگ برای پی ساختمان خریدم، اما از مهرماه ۹۹ کارم ناتمام ماند، سال ۱۴۰۰ هم از لحاظ مالی و کشاورزی اوضاع مساعد نبود. دوباره جواز تأسیس را تمدید کردم که از اردیبهشت تا مردادماه ١۴٠٢ زمان داشت و در این بازه زمانی، ساخت‌وساز را شروع کردم تا مرداد هم کار به افتتاح رسید و فقط منتظر بودم دستگاه بوجاری را که به مبلغ سه میلیارد تومان با تسهیلات خریده بودم، نصب کنم. در این میان با اداره برق دیواندره قرارداد بستم و ١۵ میلیون تومان هم هزینه دادم، اما اجازه انتقال برق داده نمی‌شد.
برازنده اضافه کرد: همین وقفه در انتقال برق مانع نصب دستگاه بوجاری شد؛ چرا که این دستگاه با برق کار می‌کند و فقط دو ماه از سال فصل کار با بوجاری است، من هم زمان مجوز را از دست دادم و هم از نظر مالی ضرر کردم، چون باید برای نگهداری بوجاری در انبار هزینه پرداخت می‌کردم. امروز هم که کار ما متوقف مانده به علت این است که بودجه ندارم و فصل بوجاری گذشته است. از طرفی اداره برق دیواندره با وجود قراردادی که داریم، به ما برق نمی‌دهد و من ابلاغیه برای توقف کار از سوی هیچ نهادی دریافت نکرده‌ام.
او با تاکید بر این‌که با مجوزِ تاسیس از سوی جهاد کشاورزی فعالیت خود را آغاز کرده است، گفت: تاریخ استعلام‌های من نیز منقضی نشده، با وجود ادعایی که شده است. وقتی جواز تأسیس صادر می‌شود؛ یعنی همه استعلام‌ها به‌درستی صادر شده و برای تمدید جواز تأسیس به گرفتن استعلام دوباره نیازی نیست و فقط قیمت‌ها، هزینه‌های ثابت و متغیر ماشین‌آلات به‌روز می‌شود.
مجری طرح دستگاه بوجاری درباره موضوع استعلام از میراث فرهنگی کردستان گفت: تاکنون هیچ نامه یا ابلاغیه‌ای مبنی بر اینکه من از میراث فرهنگی کردستان باید استعلام بگیرم، به دستم نرسیده است. همان ابتدا یک گروه سه‌نفره از میراث فرهنگی تِکاب برای بررسی پروژه آمدند که اطراف را با جی‌پی‌اس جست‌وجو کردند که تپه تاریخی یا آثار باستانی شناسایی می‌کنند یا خیر. هیچ کم و کاستی از سوی این گروه صورت نگرفت و با استناد به این بررسی‌هایی که انجام دادند استعلام میراث فرهنگی صادر شد و اگر یک درصد فکر می‌کردم در صدور استعلام از سوی آذربایجان غربی کوتاهی صورت گرفته از طریق دیوان عدالت اداری ماجرا را پیگیری می‌کردم.