ناکامی ارتش‌های کشورهای عربی همسایه اسراییل در چهار جنک کلاسیک سبب شد تا دولتمردان این کشورها در فضای یاس ناشی از عدم موفقیت،  به سازش و عادی سازی روابط  با رژیم صهیونیستی روی بیاورند با این تصور باطل که در سایه رابطه با تل آویو امتیازاتی آب نباتی به دست‌ بیاورند و با حمایت آمریکا و کشورهای غربی و اسرائیل بقای حکومتشان را تضمین کنند و  برای سال‌های متمادی  در راس حکومت و قدرت باقی بمانند؛ نفرت مردم کشورهای عربی از عادی سازی رابطه با اسراییل از جمله مردم مصر ، این فرصت را به حاکمانی نظیر  انورسادات معمار عادی سازی روابط  با اسرائیل نداد تا وی بتواند در سال‌های طولانی در قدرت بماند  در یک حادثه آماج تیرهای یکی از مخالفین قرار گرفت و به قتل رسید.
جانشین وی حسنی مبارک در خدمت به اسراییل و آمریکا از سادات پیشی گرفت و چیزی کم نگذاشت به مدت سی سال با تمام توان در اختیار فرامین واشنگتن و تل آویو قرار داشت ولی سرنوشتش تلخ تر از سلفش بود؛ وقتی آمریکا تشخیص داد زمان انقضای حسنی مبارک فرا رسیده مثل یک دستمال کاغذی با این مهره برخورد کرد و با راه اندازی بهار به اصطلاح عربی حکومت مبارک را سرنگون کرد به گوشه زندان انداخت یا روی تخت بیمارستان قرار گرفت و  در حالیکه  مرگ را هر لحظه در مقابل چشمانش می دید در انزوا و انفعال  مرد.
اکنون در بحبوحه درگیری های غزه که فریاد همه صلح طلبان جهان از شقاوت و قساوت حاکمان اسراییل بلند شده و در کمتر کشوری می توان یافت  مردم  در تظاهرات گسترده و مملو از جمعیت تنفر خودشان را از بمباران‌های غزه و کشتار مردم عادی اعلام‌ نکنند دولتمردان کشورهای عربی به صدور یک چند اعلامیه خشک و خالی و  در انتقاد نرم از عملکرد اسراییل مشغول شدند و نمی‌خواهند پا را فراتر بگذارند . تصور می‌کنند با خوش خدمتی به اسراییل می توانند در حکومت بمانند ؛ نگاهی به پشت سرشان نمی اندازند تا از سرنوشت سادات و حسنی مبارک و دیگر حاکمان درس بگیرند اگر نمی خواهند  وارد جنگ شوند و یا به فلسطینیان کمک نظامی کنند حداقل رابطه اشان را  با اسرائیل قطع کنند و  به عنوان اعتراض به عملکرد رژیم صهیونیستی در بمباران بی‌وقفه بیمارستان‌ها، مساجد و کلیساها، مدارس و دانشگاه ها و منازل مسکونی، سفرای‌شان را از اسرائیل فرا خوانند و سفرای رژیم صهیونیستی را از کشورشان بیرون کنند  اگر روابط تجاری با اسراییل دارند پایان بدهند و قراردادهای اقتصادی و نظامی و امنیتی با اسراییل را به زباله دان تاریخ بیندازند و از سایر کشورها بخواهند چنین کنند از انتقال نفت به حامیان اسراییل خودداری کنند.
حاکمان عرب باید بدانند ناتوانی آنان در برخورد قاطع با نسل کشی اسراییل علاوه بر این که امتیازی برای آنان در واشنگتن و تل آویو محسوب نمی‌شود برعکس، آمریکا و اسرائیل چنین حاکمان را ضعیف و زبون ارزیابی می‌کنند  بعد از فروکش کردن درگیری‌ها وقتی تشخیص دادند تاریخ مصرف این دسته از حاکمان به پایان رسیده    مثل حسنی مبارک با آنها برخورد خواهند کرد.