آخرین آمار مهاجران ایرانی که ثبت‌شده، ۶۵هزار نفر در سال است که رکورد تازه‌ای برای ایران است. این آمار ظرف سال آینده و با ثبت خروجی‌های تازه، افزایش خواهد یافت. موج مهاجرت از گروه‌های تحصیل‌کرده و نخبگان علمی که برای تکمیل تحصیلات یا بورسیه تحصیلی خارج می‌شدند، به سنین مدرسه و نیروی کار متخصص رسیده است.
به گزارش ابتکار روند مهاجرت به‌گونه‌ای است که ظرف سال‌های آینده نگرانی درباره نه فقط گروه‌های خاص مانند پزشکی، پرستاری و مهندسی، بلکه کمبود نیروی کار وجود دارد که چالشی جدی است.
موضوعی که انگار مسئولان چندان برایشان اهمیتی ندارد. خداقل سیاست‌ها، رویکردها و منش‌ها نشانی از تکریم نیروی انسانی با رونق اشتغال، باز گذاشتن فضای اقتصادی و اجتماعی و... دیده نمی شود. این گزاره ها هر کدام برای خود تحلیل های جداکانه ای دارد. با این حال اما وضعیت چندان خراب است که خبرگزاری ها و رسانه های اصولگرا نیز هشدارهایی را نسبت به این موضوع داده اند. هرچند از زاویه دید خودشان
خبرگزاری مهر در این باره می نویسد: «مدت‌هاست زنگ خطر بحران جمعیت به صدا درآمده است. علاوه بر آمار کم ازدواج و افزایش آمار طلاق در دهه گذشته میزان زادآوری هم متأسفانه به میزان قابل قبولی نرسیده است.
محاسبات نشان می‌دهد که ازدواج در ایران در فاصله ۱۳۹۰ تا ۱۳۹۹، بیش از ۳۶ درصد کاهش یافته است. میزان ازدواج‌های ثبت شده کشوری در سال ۱۳۹۲، ۷۷۴۵۱۳ مورد بوده که در سال ۱۳۹۹ این عدد به ۵۵۶۷۳۱ مورد رسیده است. بررسی آمار ازدواج هم نشان می‌دهد ما با یک روند شدید کاهشی در ازدواج مواجه هستیم.
از سوی دیگر آمار طلاق هم در دهه گذشته افزایشی بوده است. در حالی که در سال ۱۳۹۰، میزان طلاق در کشور ۱۴۲۸۴۱ مورد بوده است؛ این عدد در سال ۱۳۹۹ به ۱۸۳۱۹۳ رسیده است.
بیش از یک سال از ابلاغ قانون حمایت از خانواده و جوانی جمعیت می‌گذرد؛ قانونی که بررسی‌ها نشان می‌دهد که طی یک سال اخیر تنها یک‌سوم این سند اجرا شده و بیش از دو سوم آن روی زمین مانده است.
پدیده مهاجرت نخبگان و ادامه تحصیل جوانان ایرانی هم یکی از موضوعاتی است که شاید در نگاه اول ارتباطی با جمعیت کشور نداشته باشد اما در اصل یکی از موضوعاتی است که در موضوعات جمعیتی بسیار حائز اهمیت است. مهاجرت نخبگان علاوه بر از دست رفتن فرصت‌های پیشرفت علمی و فناورانه به دلیل اینکه اکثر این نخبگان در سنین جوانی هستند؛ آسیب دیگری را در موضوع جمعیت به کشور خواهد زد.
بسیاری از جوانانی که می‌توانستند در کشور اقدام به زادآوری کرده و در افزایش جمعیت کشور و جلوگیری از پیری آن مؤثر باشند؛ عزم ترک وطن کرده‌اند.
در کنار تمامی ناکارآمدهای و کمبودها و آماده نبودن شرایط برای فعالیت نخبگان و بازگشت نخبگانی که پیش از این مهاجرت کرده‌اند؛ رسانه‌های غربی و دشمنان ملت ایران سعی دارند تا با تبلیغات مسموم خود و سیاه‌نمایی مطلق از وضعیت ایران، نیروی انسانی و کارآمد کشور را به بیرون از مرزهای کشور هدایت کنند.
در همین زمینه اخبار سیاهی منتشر شد که از ابتدا پذیرش آن غیرقابل باور بود. در ماه‌های گذشته برخی از رسانه‌ها اخباری را مبنی بر افزایش چشمگیر مهاجرت با آمارهای سرسام‌آور بدون داشتن سند و یا مدرک دقیق و موثق منتشر کرده‌اند که هنوز هم برای تأیید آن مدرکی ارائه نداده‌اند.
با این حال اعداد و ارقام نخبگانی هم که به کشور بازگشته‌اند چندان قابل توجه نیست.
چندی قبل سورنا ستاری، معاون سابق علمی و فناوری رئیس‌جمهور در رابطه با بازگشت نخبگان ایرانی مقیم خارج گفته بود: در پنج سال گذشته برنامه‌ای را برای بازگرداندن نخبگان ایرانی مقیم خارج در بنیاد ملی نخبگان اجرایی کردیم که تاکنون دو هزار و ۶۰۰ نفر از این نخبگان که از ۲۰۰ دانشگاه برتر دنیا فارغ‌التحصیل شده‌اند، در قالب این برنامه به کشور بازگشته‌اند.
سید حسن حسینی مشاور رئیس بنیاد ملی نخبگان در گفت‌وگو با مهر با طرح این سوال که نخبه چگونه تعریف می‌شود، گفت: اینکه صرفاً به یک فرد برچسب نخبگی زده شود و در او توقعی ایجاد شود اقدام منطقی نیست. نخبه کسی است که احساس کند در اکوسیستمی که کار می‌کند می‌تواند خود را اثبات کند و اگر تلاش کند می‌تواند خود را در جایگاه برتر قرار دهد.
مشاور رئیس بنیاد ملی نخبگان افزود: اگر فرد نخبه در حوزه تخصصی خود موفق ظاهر شود و اگر ببیند به اقداماتش احترام گذاشته می‌شود و برای وی ارزش قائل می‌شوند طبیعی است که موضوعات مالی برای او اولویت‌های بعدی است. در بررسی‌ها و پژوهش‌هایی که پیش از این داشته‌ایم؛ بیش از ۷۵ درصد نخبگان کشور علاقه‌مند به مشارکت در پروژه‌های علمی تحقیقاتی کشور بودند و احیا و آبادانی کشور دغدغه آنها بود.
وی با بیان اینکه در بررسی‌هایی که از نخبگان خارج از کشور داشتیم ۶۰ درصد آنان مایل بودند به کشور بازگردند؛ گفت: با این حال چالش‌هایی وجود دارد که مانع این بازگشت می‌شود.
وی در تشریح موانع و چالش‌های پیش رو برای بازگشت نخبگان گفت: چالش اولیه آنان این است که مدت‌هاست از فضای جامعه ایرانی دور هستند. راه‌های ارتباطی در جامعه و در حوزه تخصصی خود را دیگر از دست داده‌اند و فکر می‌کنند کشورشان استقبال خوبی از آنان نخواهد داشت. نخبه در هر حوزه‌ای نمی‌داند که آخرین وضعیت کشور در آن عرضه چگونه است چه شرکت‌ها و چه محیط‌هایی می‌توانند بستری برای ادامه پیشرفت او در کشور باشند.
حسینی با اشاره به اینکه چالش‌های سربازی از دیگر موانع بازگشت نخبگان به کشور است؛ گفت: هنوز در زمینه آمادگی شرایط برای بازگشت نخبگان مشمول خدمت، سازمان نظام وظیفه عمومی تدبیر ویژه‌ای نیندیشیده و روند فراخوان‌های عمومی برای امریه‌های سربازی نامشخص است.
وی با تاکید بر اینکه برای بازگشت نخبگان تلاش‌های ویژه‌ای خواهیم کرد گفت: برای نخبگان تلاش کردیم وقتی به کشور باز می‌گردند کارسوق‌ها و دوره‌های علمی را برگزار کنیم. فرصت‌های مطالعاتی ۵۰ تا صد میلیونی داریم. بیمه و استخدام آنان را فراهم می‌کنیم. و از نخبگان دقیقاً به همان مدلی که از دانشگاه‌های خارجی در کشورهای غربی استقبال می‌شود در دانشگاه‌های کشور استقبال خواهد شد.
بروکراسی مانع از بازگشت نخبگان به کشور است
وی با اشاره به لزوم طراحی یک برنامه جامع در خصوص مهاجرت نخبگان گفت: بسترهای بازگشت نخبگان در حال ساخت است. باید این موضوع را در نظر بگیریم که برنامه به هیچ عنوان نباید کلیشه‌ای باشد. بسیاری از نخبگان می‌دانند ظرفیت پیشرفت در ایران را در جای دیگری ندارند. درست است که بروکراسی و کاغذبازی در کشور آزار دهنده است اما نخبه می‌داند در جامعه ظرفیت‌های رشد و پیشرفت و نیروی انسانی آماده به کار زیاد است.
به نظر می‌رسد علاوه بر مشکلات اقتصادی و اجتماعی ایران که پیش روی جوان نخبه ایرانی است، هنوز آینده شغلی مدون و مشخصی هم برای وی روشن نیست؛ جوانی که از کشور رفته و در کشور خارجی هم با مشکلاتی مواجه است تا زمانی که از شرایطش پس از بازگشت به کشور مطمئن نباشد و آینده شغلی و موقعیت اجتماعی خود را روشن و موفق نبیند اقدام به بازگشت به کشور نخواهد کرد.»
هرچند باید گفت که در این گزارش به متغیرهای دیگر مانند نا امنی اقتصادی، اجتماعی، سیاست های غلط اقتصادی و دلایلی از این دست اشاره نشده است. به نظر می رسد در این زمینه می توان به راحتی با تحقیقات علمی دلایل دقیق مهاجرت نخبگان و نیروی انسانی را بررسی و واکاوی کرد و البته جلوی این پدیده خطرناک با سیاست گذاری های درست گرفته شود. واقعیت این است که کیفیت زیست در کشور مدام دستخوش نوسان‌هایی قرار می گیرد که بسیاری را نسبت به آینده نا امید می کند. کمایانکه همین طرح صیانت بسیاری از کارشناسان حوزه های ای تی و کسب و کارهای اینترنتی را روانه کشورهای دیگر و حتی کشورهای منطقه کرده است.