محققان دانشگاه راتگرز آمریکا در مطالعه اخیرشان اظهار کردند، مصرف فیبر زیاد ممکن است به مبارزه با ام اس کمک کند. به گزارش ایسنا و به نقل از اس اف، نتایج مطالعه اخیر محققان نشان داده مصرف فیبر بسیار به سادگی می‌تواند به کند کردن پیشرفت اِم‌اِس (Encephalomyelitis Disseminata یا Multiple Sclerosis) کمک کند. بهترین منابع غذایی دارای فیبر، میوه‌ها، سبزیجات، حبوبات و غلات کامل هستند.
محققان دانشگاه راتگرز می‌گویند، تحقیقاتشان نشان می‌دهد که ایجاد تغییرات رژیم غذایی می‌تواند باعث کاهش سرعت ام‌اس شود. این مطالعه که در دپارتمان نورولوژی دانشکده پزشکی دانشگاه انجام شد، بر اساس تحقیقات قبلی است که ارتباط بین ارگانیسم‌های میکروسکوپی در دستگاه گوارش (به‌عنوان میکروبیوم روده شناخته می‌شود) و ام‌اس را مشاهده کرده بود. محققان با حرکت رو به جلو در حال آماده سازی آزمایش‌هایی با تمرکز بر تغییرات رژیم غذایی در بیماران انسانی مبتلا به ام اس هستند.
کوئیچی ایتو (Kouichi Ito) استادیار عصب‌شناسی و نویسنده ارشد این مطالعه گفت: عادات غذایی ناسالم مانند مصرف فیبر کم و چربی زیاد ممکن است در افزایش شدید ابتلا به بیماری ام‌اس در ایالات متحده نقش داشته باشد. در کشورهایی که مردم فیبر بیشتری می‌خورند، ام اس بسیار کمتر شایع است.
بر اساس برآوردها، ام اس، یک بیماری تخریب کننده عصبی است که مشخصه آن حمله سیستم ایمنی بدن به پوشش محافظ اعصاب مغز، نخاع و چشم است و نزدیک به یک میلیون بزرگسال آمریکایی به این بیماری مبتلا هستند.
مطالعات قبلی متعددی بین میکروبیوم‌های روده بیماران مبتلا به ام‌اس و افراد سالم تمایز قائل شده‌اند، اما به گفته پروفسور ایتو، همه آن پروژه‌های قبلی به ناهنجاری‌های متفاوتی اشاره کرده‌اند که تشخیص اینکه کدام تغییر، در صورت وجود به طور خاص باعث پیشرفت بیماری می‌شود، تقریبا غیرممکن است.
محققان در این تحقیق که توسط سودهیر کومار یاداو (Sudhir Kumar Yadav) رهبری شد، از موش‌های مهندسی شده با ژن‌های مرتبط با ام اس استفاده کردند. پس از آن محققان این مطالعه ارتباط بین تغییرات باکتری روده و یک بیماری شبیه ام اس را که به عنوان آنسفالومیلیت خودایمنی تجربی (EAE) شناخته می‌شود، ردیابی کردند.
همانطور که این جوندگان بالغ و بزرگ‌تر می‌شدند، همزمان آنسفالومیلیت خودایمنی تجربی و یک بیماری التهابی روده به نام کولیت ایجاد می‌شد که نویسندگان مطالعه با مشاهده این امر به افزایش جذب سلول‌های التهابی (نوتروفیل‌ها) به روده بزرگ و تولید پروتئین ضد میکروبی معروف به لیپوکالین ۲ (Lcn-۲) اشاره کردند.