در یکی از سایت‌های خرید و فروش اتومبیل، قیمت‌ها را مشاهده می کردم که متوجه شدم قیمت‌ها در بازار آزاد نسبت به هفته قبل بعضا رشدی چند ده میلیونی داشته‌اند، به فکر فرو رفتم تا چه زمانی روان من می‌تواند تحمل این همه نوسان قیمت را داشته باشد؟ و چه میزان این افزایش و کاهش‌ها در سلامت روانم تاثیر دارد؟ روان ما تا چه میزان می‌تواند در برابر این اخبار ضد و نقیض تحمل داشته باشد؟ یک روز صحبت از حذف قیمت‌گذاری دستوری است و روز دیگر توسط ارگانی دیگر تکذیب می‌شود، یک روز صحبت از واردات خودرو است و روز دیگر تکذیب می‌شود و بسیار اخبار دیگری که امروز گفته و فردا تکذیب می‌شوند. با خود فکر می‌کردم این میزان نوسان و اخبار ضد و نقیض تا چه حد بر روان من تاثیر گذاشته است و محصولش در روان من چه بوده که فقط به یک پاسخ رسیدم، آن هم استرس و اضطراب بیشتر! گرانی مسکن و اجاره خانه، نگرانی درمورد پیدا کردن شغل مناسب برای خود یا یکی از اعضای خانواده، مسائل و مشکلات مربوط به ازدواج خود یا یکی از اعضای خانواده همیشه استرس‌زا است، حالا فکر کنید افرادی که این روزها با چنین مواردی دست و پنجه نرم می‌کنند چه ابعادی از استرس را متحمل می شوند. در حوزه اقتصادی بیشترین شدت استرس زایی مربوط به تورم و گرانی کالاها و پس از آن به ترتیب کمبود و گرانی مسکن، بالا بودن اجاره‌خانه‌ها و مقروض بودن و بدهی داشتن است. در حوزه اجتماعی و فرهنگی بیشترین شدت استرس‌زایی به ترتیب مربوط به برخورد با افراد غیرقابل تحمل، رشد انحرافات اخلاقی، مورد سوء‌استفاده مالی قرار گرفتن، سرقت یا اخاذی، ابتلا به بیماری و تبعیضات است. ممکن است به علت طولانی شدن روند این وقایع واخبار اثر آنها در ظاهر احساس نشود، اما این اخبار تاثیر خود را به صورت غیرمستقیم می گذارند و به هرحال انرژی روانی جامعه صرف آنها می شود. آنچه اهمیت دارد این است که استرس طولانی مدت می تواند آسیب زا باشد. گاهی این عوامل استرس زا مسائل بزرگ و پراهمیتی هستند که در افراد اضطراب ایجاد می‌کنند و به تدریج آستانه تحمل آنها را کاهش می‌دهند. به همین دلیل هم این روزها در جامعه می‌بینیم که با کمترین بهانه، بیشترین زد و خورد های فیزیکی اتفاق می‌افتد؛ آستانه تحمل مردم کاهش پیدا کرده و دلیل اصلی آن استرس‌هایی است که اکثرا ریشه اقتصادی دارند. عوامل استرس‌زای محیطی می‌توانند باعث شروع و بروز بیماری‌های روانی باشند و بر عود این بیماری‌ها، تشدید علائم آنها یا طولانی شدن روند درمان اثر بگذارند. حالا دراین شرایط اقتصادی و وضعیت استرس‌زا می‌بینیم که زمینه برای ایجاد بیماری‌های جدی مثل چاقی، فشارخون، دیابت، سرطان و غیره مهیا است، افزایش روزانه این بیماری‌ها را هم می‌توانیم در جامعه ببینیم هرچند که می‌توان آنها را با مدیریت و برنامه‌ریزی صحیح کنترل و از پیشروی آن جلوگیری کرد. که قطعا در جامعه‌ای که استرس و اضطراب کمتر باشد اعضایش می توانند با انرژی و شادابی بیشتری فعالیت کنند و همین امر باعث پیشرفت بیشتر آن جامعه خواهد شد.