بسیار می‌شنویم و می‌خوانیم که باید اصلاحاتی در اقتصاد ایران صورت پذیرد، تقریبا ۴ دهه است که راهکار ارائه می‌شود اما همانطور که امروزمان به ما نشان می‌دهد نه اصلاحاتی صورت پذیرفته و نه درآمد سرانه ایرانی امروز به لحاظ قدرت خرید دلاری قابل مقایسه با دوره‌های قبل است. دلیل چیست؟ به نظر نگارنده بسیاری از تحلیل گران از درک اقتصادی تحولات و تاثیر آن بر روند اصلاحی مد نظر کارشناسان عاجز هستند. به قول نسیم طالب این عزیزان همواره راهکار در آستین دار پوست در بازی Skin in the game ندارند. درکی از اقتصاد ذینفعان و تبادلات مالی و اقتصادی آنها در ایرانی با رتبه تجارت خارجی ۱۶۵ از ۱۶۵ ، تحریم و لیست سیاه FATF ندارند! اینکه چگونه می‌خواهند ذینفعان را ترغیب به ایجاد فضای اصلاحی کنند! بله اقناع ذینفعان! هیچ کشوری بدون اقنای ذینفعان اقتصادی نتوانسته تحولات خوبی را در اقتصاد رقم بزند. جملات قلبه و سلمبه، زیبا و بزک شده هیچ دردی را دوا نمی‌کند! باید دید که چگونه می‌توان ذینفعان اقتصادی را که در مسیر کارتلی شدن اقتصاد ایران در حرکت هستند را به مسیری دیگر با حفظ منافع ترغیب کرد و به مرور این مسیر را با افزایش حق انتخاب عمومی هم راستا و در نهایت تمام این موارد با توسعه کشور همسو شود! وجود کارتل‌های اقتصادی امری طبیعی است همانند تراست‌ها، اما موضوع زمانی پیچیده می‌شود که اقتصاد کشوری مشخصات زیر را داشته باشد: رتبه آزادی اقتصادی ۱۶۰ از ۱۶۵ رتبه تجارت خارجی ۱۶۵ از ۱۶۵ رتبه قدرت پول (سیاست پولی و مالی) ۱۵۴ از ۱۶۵ مالکیت دارایی ۱۴۵ از ۱۶۵ قوانین و مقررات ۱۵۰ از ۱۶۵ اندازه دولت ۶۲ از ۱۶۵ در چنین اقتصادی که همسایگان آن آرژانتین، لبنان، ونزوئلا، سوریه و … هستند شما با لایه‌های مخالف ذینفعان روبرو هستید که طبیعتا دنبال منافع خود هستند. امروز به نظرم چنین درک و مطالبه‌ای هنوز نه در دولت و نه مجلس ایجاد نشده است و ادامه این روند موجب می شود تا تغییری را نبینیم! اقتصاد علم امید دادن نیست بلکه هنر شفاف اندیشیدن است…