حدود ساعت 5 صبح بود تاکسی اینترنتی گرفته بودم ، راننده اش حدودا 35 ساله بود و برایم تعریف می کرد که محل کارش در میدان آرژانتین است اما به واسطه اجاره بهای بالا در تهران مجبور شده دریکی از شهرهای اطراف کرج ساکن شود تا بتواند از پس اجاره بهایش بر بیاید و به خاطر این که حقوقش به قدر تامین حداقل ها نبود مجبور شده بود علاوه بر کار اصلیش در تاکسی اینترنتی هم فعالیت کند و تعریف می کرد با این گرانی ها دیگر آرزویی نمی تواند داشته باشد و اگر شانس بیاورد شاید بتواند در روز یک ساعت دخترش را ببیند و زمانی که به منزل می رسد حتی توان حرف زدن هم ندارد و همین عامل باعث بروز مشکلاتی در زندگی شخصی اش شده است ، از شنیدن صحبت های راننده بسیار متاثر شدم و به این فکر کردم با فرض افزایش حقوقش چه میزان زمان و انرژی باید گذاشت تا روحیه این راننده همچون قبل شود و نهایتا به این فکر کردم که خودم هم در سال های اخیر بسیاری از آرزوهایم را فاکتور گرفته ام و همین عامل شادابی ام را کم رنگ تر از گذشته کرده است . خیلی ها از تاثیر تورم و گرانی ها در شرایط معیشتی مردم می گویند این که تورم باعث شده سفره های مردم کوچک تراز قبل شود، تورمی که ظاهرا برای بسیاری تناسبی با درآمد و دریاقتی هایشان نداشته و همین عامل باعث شده خیلی ها برای امرار معاش دو شغله و یا حتی سه شغله شوند تا بلکه بتوانند از حداقل های معیشتی برخوردار شوند ، اما به نظر می رسد مورد مهم تر از کوچک شدن سفره ها به وجود آمدن نا امیدی درخیلی از افراد جامعه است علی الخصوص افرادی که درآمدشان به میزان گرانی ها رشد نکرده است ، شاید بتوان با تخصیص سبدهای معیشتی و یا یارانه ها کمی مشکلات معیشتی را کم تر کرد اما نا امیدی حاصل از نا همگونی درآمدها با تورم و همچنین گرانی ها را نمی توان به این سادگی ها برطرف ساخت، نا امیدی که برای هر جامعه ای می تواند بسیار خطرناک باشد و همچون سمی می تواند روحیه اشتیاق و فعالیت را در افراد جامعه بخشکاند ، زمانی که مشاهده می کنی نمی توانی با دریافتی ماهانه ات به حداقل ها برسی مجبور می شوی کم کم از آرزوهایت فاکتور بگیری و فاکتور گرفتن از آرزوها مساوی است با از بین رفتن امید ها، چرا که این آرزوها هستند که همچون محرکی قوی در کالبد انسان شور و اشتیاق فعالیت و تلاش را ایجاد می کنند . بسیاری به جای این که صبح ها مثل سابق با صدای صبح بخیر رادیو بیدار شوند و صبحانه بخورند و با انرژی و شادابی و البته امید به سر کارهایشان بروند ، هنوز چشم باز نکرده به دنبال قیمت روز سکه و دلار هستند تا ببینند آن روز اقتصاد چه خوابی برای زندگی و معیشتشان دیده است و همین نگرانی ها باعث شده مشکلات روحی روانی بسیاری در افراد به وجود بیاید که اثراتش قطعا در شادابی و پویایی جامعه نیز هویدا خواهد بود . به نظر می رسد تا بحران های جدی روحی روانی در جامعه شکل نگرفته است باید مسئولان هر چه سریع تر در جهت بهبود شرایط اقتصادی و همچنین تثبیت منطقی قیمت ها اقدام کنند ، چرا که این بحران ها دیگر با تخصیص سبد معیشتی و یا یارانه به این سادگی ها رفع نخواهند شد .