فعالان گردشگری و تورآوران ایران اعتقاد دارند که از همان ابتدای امر نیز قرار نبود تماشاچیان جام جهانی ۲۰۲۲ قطر به ایران سفر کنند و درنهایت فرصت ارائه خدمات به گردشگران جام جهانی برای ایران تنها به تماشای آن ختم شد.

به گزارش ایلنا، از سال‌های گذشته همه می‌دانستند که قطر در ۲۰۲۲میزبان بزرگترین رویداد فوتبال است و این فرصت مناسبی است تا ظرفیت‌های گردشگری ایران را به نمایش بگذاریم. اما؛ این دانستن در حد دانستن باقی ماند و هیچ یک از مسئولان با وجود سفرها و تشکیل جلسات مختلف و کارگروه‌های ویژه نتیجه‌ای بدست نیاوردند و فرصت استفاده از جام جهانی برای ایران به هدر رفت. 

ابراهیم پورفرج (رییس جامعه تورگردانان ایران) با اشاره به آنکه بر اساس تجربه‌ای که طی سالیان بدست آورده‌است از یک سال و نیم پیش تاکنون مطرح می‌کند که تماشاچیان جام جهانی قطر به ایران سفر نخواهند کرد، گفت: بیش از یک سال است که در مصاحبه‌های مختلف عنوان می‌کنیم که تماشاچیان جام جهانی ۲۰۲۲ قطر که از قضا بیشتر آن‌ها جوانان ورزشکار هستند، به ایران سفر نمی‌کنند. 

او ادامه داد: هرچند لغو روادید صورت گرفته و وعده‌های مختلف نیز از سوی مسئولان داده شده اما آمدن گردشگران به این تفاهم‌نامه‌ها بستگی ندارد بلکه به خواست و اراده خود گردشگر و البته آژانس‌هایی که مقاصد سفر گردشگران را مشخص می‌کنند بستگی دارد. از آنجا که ایران مقصدی شناخته‌شده و جذاب برای گردشگران نسل جوان نیست از این رو این آژانس‌ها ایران را در لیست مقاصد سفر خود قرار نمی‌دهند حتا اگر لغو روادید داشته باشیم. 

پورفرج با اشاره به آنکه با شرکت‌های مسافرتی که در آن سوی مرزهای ایران فعال هستند، در ارتباط است، درخصوص تصوری که آن‌ها نسبت به ایران و سفر گردشگران به ایران دارند، گفت: آن‌ها بارها مطرح کردند که مسافر به ایران نمی‌فرستند. توریست‌های ایران درحال حاضر افراد میان سال به بالا هستند و جوانان هنوز ایران را برای سفر انتخاب نمی‌کنند. تماشاچیان جام جهانی عموما جوانان علاقه‌مند به شور و هیجان هستند و قوانین ایران را برنمی‌تابند. بنابراین شرکت‌ها و آژانس‌های بزرگ گردشگری که بسته‌های سفر جام جهانی را تدارک دیده‌اند، مسافران ۱۸ و ۲۰ساله را به ایران نمی‌فرستند.

او درخصوص تاثیر بحث ایران هراسی و اخباری که این روزها درخصوص وضعیت ایران در رسانه‌های مختلف منتشر می‌شود بر روند جذب گردشگر ایران، گفت: اگر فرض بر این بود که کسی می‌خواست به ایران بیاید، با توجه به شرایط موجود سفرش را کنسل می‌کرد.

محسن قادری (کارشناس گردشگری و مدیرعامل گروه گردشگری یکی از دفاتر خدمات مسافرتی) نیز با اشاره به آنکه از یکسال پیش منطقه آزاد کیش و قشم به عنوان دو قطب برای میزبانی ایران از جام جهانی انتخاب شده بودند، گفت: در ابتدای امر با برگزاری نشست‌های مختلف با وزارت ورزش تصمیم بر آن شد که زمین‌های چمن مناسب و استاندارد احداث شود و اردوی تیم ملی ایران در این مناطق انجام شود و به دنبال آن دیگر تیم‌ها و گردشگران به کیش بیایند و تخت‌های هتل‌ها پر شود و رستوران‌ها رونق یابند و با گردش پول آنها، ارزآوری برای کشور صورت گیرد. 

او ادامه داد: این درحالی است که سومین بازی ایران به عنوان یکی از ۳۲ تیم شرکت کننده در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر در مرحله نخست جام جهانی رو به پایان است و حتی یک تخت از گردشکری کیش و قشم رزرو نشد.

قادری تصریح کرد: قرار بود لغو روادید انجام شود و زیرساخت‌های آن تامین شود، کشتی‌های تفریحی و کروز پهلو بگیرند، تعداد پروازها افزایش یابد و… اما همه این‌ها در همان طرح اولیه و حرف باقی ماندند. بسیاری از دفاتر خدمات مسافرتی به امید جبران خسارت‌های ناشی از کرونا سعی بر طراحی برگزاری تورهای جام جهانی کردند، اما هزینه‌های زیاد اقامت و پرواز اجازه مانور به آژانس‌ها را نداد. 

این فعال گردشگری خاطرنشان کرد: دفاتر خدمات مسافرتی امید داشتند که از طرف دولت حمایت و سوبسیدی در جهت کاهش هزینه بسته سفر به جام جهانی بر اساس وعده‌های سال گذشته دریافت کنند و این مهم حداکثر قرار بود تا یکماه قبل از جام جهانی انجام شود اما این کمک انجام نشد و تورهای مسافرتی قسطی هم نتوانست دل هواداران و دوستداران فوتبال ایرانی را برای سفر به قطر گرم کند. درنهایت بلیت پروازی به مقصد قطر هم با استقبال روبرو نشد و بدین ترتیب ایران در سفر خروجی و سفر ورودی به جام جهانی قطر جا ماند و بسیاری ازدفاتر خدمات مسافرتی باتوجه به هزینه کرد برای تبلیغات و. . با زیان مواجه شدند.

قطر حداقل از دو سال گذشته زیرساخت‌های ایران را مورد ارزیابی قرار داد

علی حسینی، رئیس کمیسیون حمل‌ونقل و لجستیک اتاق ایران از فرصت‌های از دست رفته می‌گوید و در پاسخ به کسانی که از مدت‌ها قبل می‌گفتند کشتی‌های کروز بین ایران و قطر در ایام جام‌جهانی به‌راه‌اندازی خواهد شد، اظهار می‌کند: کشتی‌های کروز در اسکله‌های مخصوص با آبخور بالا می‌توانند پهلو بگیرند و این کشتی‌ها عمدتاً در دریای مدیترانه فعال هستند؛ درواقع یک شهربندری محسوب می‌شود و امکان پذیرش حدود چهار هزار مسافر دارند از این رو این شهر روی آب در هر بندری پهلو بگیرد، اقتصاد آن شهر بندری تغییر می‌کند. ولی ما در خلیج فارس فرصت طلایی تجارت گردشگری دریایی در بازه زمانی جام‌جهانی با قطر را از دست دادیم.

وی خاطرنشان می‌کند: در همان دورانی هم که قطر در تنش ایجاد شده با کشورهای عربی، تنها به ایران دسترسی داشت و از مسیر ایران می‌توانست استفاده کند، نتوانستیم از این فرصت بهره ببریم چراکه در بنادر جنوبی زیرساخت‌هایی مناسب وجود ندارد که بتواند ترانزیت عمده یک کشور همسایه را انجام دهد و نتوانستیم مرکز تأمین مایحتاج قطر باشیم.

به‌گفته رئیس کمیسیون حمل‌ونقل و لجستیک اتاق ایران، برنامه ایران این بود که در ایام جام‌جهانی با سرریز تماشاگران از امکانات هتلی در کیش و قشم استفاده کنند اما در نهایت به اینجا رسیدیم که ایران درخواست داد این مناطق به پارکینگ هواپیماها تبدیل شود. باید توجه داشته باشیم که قاعدتاً برنامه‌ریزی‌ها برای چنین رویدادهای بین‌المللی در سطح جام جهانی یک الی دو ماه قبل از اجرا و شروع رویداد انجام نمی‌شود و قطر حداقل از دو سال گذشته زیرساخت‌های ایران را مورد ارزیابی قرار داد.

حسینی معتقد است: قطر یک ماه قبل از آغاز این رویداد منتظر زیرساخت‌های ایران نمی‌ماند؛ فرودگاه‌های دبی به مراکز ترانزیت مسافر تبدیل شده و حرف اول را در منطقه می‌زند و قطر با توجه به پیمان همکاری با کشورهای خلیج فارس از امکانات کشورهای مجهز به این امکانات استفاده می‌کند اما ازآنجاکه ایران کمترین مسافت را با کشور قطر را دارد، می‌توانست بهره‌برداری‌های اقتصادی قابل توجهی از ایام جام‌جهانی داشته باشد که این فرصت را از دست دادیم.

میثم مهرپور، کارشناس اقتصادی در این خصوص به خبرنگار ایمنا، می‌گوید: ناآرامی‌هایی در کشور اتفاق افتاده و همه مردم به این موضوع واقفند که از دل این ناآرامی‌ها، تغییر نظام سیاسی ایران ممکن نیست. با چنین اقداماتی نمی‌توان نظام سیاسی ایران را تغییر داد. هدف اتاق فرمان این اتفاقات که از خارج کشور رهبری می‌شود، کم کردن و از بین بردن سرمایه اجتماعی در داخل کشور، آسیب به اقتصاد ایران، کاهش سرمایه‌گذاری‌های داخلی و خارجی کشور، به رکود و انفعال بردن اقتصاد ایران است که نتیجه آن در معیشت مردم و روند اقتصادی جامعه مشهود خواهد بود.

وی اضافه می‌کند: مواردی همچون تغییر نظام سیاسی، شدنی و ممکن نیست و هدف درواقع همان مواردی است که گفته شد. بررسی تاریخ یک دهه اخیر نشان می‌دهد مجموعه این فشارها و ناآرامی‌ها عموماً به واسطه وجود نظام سلطه، منجر به افزایش فشارهای اقتصادی خارجی به ایران شده و در نتیجه وضعیت اقتصادی ایران را بدتر کرده است.