خبر کوتاه، اما بهت آور، آسوشیتد پرس در خبری اعلام کرد که ترامپ می‎‌خواهد هفته آینده در سفر به عربستان سعودیی، نام جعلی ع ر ب ی را به جای خلیج فارس به رسمیت برساند. اما ماجرا به اینجا ختم نمی‌شود و روز بعد شرکت گوگل در اقدامی عجیب در زیر نام خلیج فارس، در نقشه رسمی عبارت جعلی خلیج ع ر ب ی را ذکر می کند، اما ماجرا آنجا بی‌شرمانه می‌شود که اگر با آی پی ایران وارد گوگل نشوید، این عبارت جعلی را خواهید دید، بدون حتی ذکر نامی از خلیج فارس؛ بعد از شنیدن این داستان، یاد داستانی از کتاب هنر جنگ از سان تزو افتادم که یکی از بزرگترین درس های مدیریتی زندگی ام بود، دولت پزشکیان و وزیر امور خارجه باید به جدی ترین شکل ممکن پیش روی این اتفاق بایستند، چرا که نادیده گرفتن این اصالت چند هزار ساله می تواند به دست درازی های بیشتر به هویت و خاک ایران بیانجامد. اما به چه منطقی این را می گویم، بد نیست تا این داستان واقعی از سان تزو در کتاب هنرجنگ که یکی از کتاب های قوی در تاکتیک‌های جنگی است را بخوانیم.
یکی از معروف‌ترین داستان‌هایی( که دربارهٔ سان تزو گفته می‌شود مربوط به پیش از استخدام او در ارتش است. در این داستان آمده که پادشاه هِلو، پادشاه وقت برای آزمایش سان تزو از او خواست به ۳۶۰ نفر از صیغه‌ها آموزش نظامی بدهد. سان تزو این زنان را به دو دسته تقسیم کرد و دو زن مورد علاقهٔ پادشاه را به عنوان فرمانده هریک از گروه‌ها تعیین کرد.
ابتدا او به زنان دستور داد به راست بچرخند اما آنان خندیدند. سون تزو گفت که فرمانده مسئول این است که سربازان دستور را درست متوجه نشده‌اند. او دستور را تکرار کرد و زنان دوباره خندیدند. در این زمان سان تزو علی‌رغم میل باطنی پادشاه دستور اعدام دو زن مورد علاقهٔ پادشاه که به عنوان فرمانده انتخاب شده بودند را صادر کرد و توضیح داد زمانی که سربازان دستور فرمانده را فهمیده‌اند اما از آن اطاعت نمی‌کنند مسئولیت آن با خودشان است. وقتی این زنان کشته شدند، دو زن دیگر به فرماندهی گذاشته شدند؛ اما این بار زنان به خوبی از دستورات پیروی کردند و پادشاه چنان تحت تأثیر قرار گرفت که وی سان تزو را فرمانده کل ارتش قرار داد.
اما درس پنهان و نتیجه گیری سان تزو چیست؟ در حقیقت، بی توجهی یک رهبر به اولین سرپیچی، می تواند منجر به فروپاشی و تکرار سرپیچی و دست درازی شود، سان تزو در این درس به سیاستمداران جهان می آموزد که پیش روی اولین دست درازی و بی احترامی، با همه قوا بایستند. حال که آشکارا پیش روی این بی حرمتی در قبال قلمرو سرزمینی ایران هستیم، دولت ایران باید آشکارا و با جدیت برای حقوق کشورمان بایستد و اجازه ندهد که هر شرکت و دولتی به راحتی بتواند هویت چند هزار ساله یک سرزمین را زیر سوال ببرد، بی توجهی جمهوری اسلامی ایران به این مورد، بی‌شک مقدمه اقدامات بعدی از دولت های درگیر خواهد بود.