کد خبر: 48487 | صفحه ۱ | تاریخ: 12 تیر 1404
آیا ایران به سمت بمب حرکت خواهدکرد؟
تجاوز رژِیم صهیونیستی به ایران و تهدید نظام منع اشاعه
«به گفته برخی تحلیلگران، این حملات ممکن است ایران را به این نتیجه برساند که تنها راه برای تضمین امنیت خود و بقای نظام سیاسی آن، تولید سلاح هستهای است؛ در نتیجه، عربستان سعودی و احتمالاً کشورهای منطقهای دیگر نیز به دنبال دستیابی به چنین تسلیحاتی خواهند رفت.»
به گزارش سیاست خارجی ایرنا، مؤسسه بروکینگز پس از حمله رژیم صهیونیستی با همفکری، همدستی و همراهی ایالات متحده به ایران در مجموعه مطالبی به چند پرسش اساسی پیش آمده در نتیجه این تحولات پرداخته و پاسخ هایی به این پرسش ها ارائه کرده است.
آیا حملات اسرائیل و آمریکا موجب گسترش یا جلوگیری از اشاعه سلاحهای هستهای خواهند شد؟
نویسنده این مطلب در پاسخ به این پرسش در بروکینگز نوشته است: بسیاری از مفسران بر این باورند که حملات اسرائیل و ایالات متحده به تأسیسات هستهای ایران پیامدهای عمیقی برای تلاشهای آینده جهت جلوگیری از دستیابی کشورها به سلاحهای هستهای خواهد داشت. اما درباره اینکه آیا این حملات باعث گسترش اشاعه هسته ای خواهند شد یا مانع آن، اختلاف نظر وجود دارد.
به گفته برخی تحلیلگران، این حملات ممکن است ایران را به این نتیجه برساند که تنها راه برای تضمین امنیت خود و بقای نظام سیاسی آن، تولید سلاح هستهای است؛ در نتیجه، عربستان سعودی و احتمالاً کشورهای منطقهای دیگر نیز به دنبال دستیابی به چنین تسلیحاتی خواهند رفت؛ و کشورهای غیرهستهای در سراسر جهان که خود را در معرض تهدید دشمنان مسلح به سلاح هستهای میبینند، برای ایجاد بازدارندگی هستهای خود تلاش خواهند کرد.
در مقابل، به اعتقاد برخی دیگر، این حملات میتوانند مسیر ایران برای دستیابی به سلاح هستهای را مسدود کرده و آن را متقاعد کنند که از این تلاش دست بردارد؛ در این صورت، کشورهای خاورمیانه انگیزه کمتری برای دنبال کردن قابلیتهای هستهای خود خواهند داشت؛ متحدان آمریکا نسبت به اراده واشنگتن برای استفاده از زور در دفاع از آنان اطمینان بیشتری پیدا خواهند کرد و در نتیجه خودشان تمایل کمتری به رفتن بهسوی سلاح هستهای خواهند داشت؛ همچنین کشورهایی که در حال بررسی برنامههای هستهای هستند، ممکن است با دیدن خطر هدف قرار گرفتن توسط حمله نظامی پیشگیرانه، از این مسیر منصرف شوند.
نویسنده این مطلب در ادامه با طرح این گزاره که بخش عمدهای از نتیجه به سرنوشت مسئله هستهای ایران بستگی دارد، ادعا میکند که اگر ایران بهطور قانعکنندهای از آنچه او برنامه های بلندپروازانه هستهای خوانده صرفنظر کند، رژیم جهانی عدم اشاعه تقویت خواهد شد. اما اگر برنامه هستهای ایران از این حملات جان سالم به در ببرد و ایران به برنامه هسته ای خود به سبک و سیاق گذشته ادامه دهد و یا اگر نتیجه این حملات، به یک بازی نامشخص و بیپایان موش و گربه تبدیل شود که در آن برنامه هستهای ایران دیگر تحت نظارت آژانس بینالمللی انرژی اتمی نباشد و ایالات متحده یا اسرائیل هر زمان که نشانههایی از تلاش دوباره برای ساخت سلاح ببینند، آماده استفاده از زور باشند، پیامدهای این وضعیت برای رژیم عدم اشاعه بسیار زیانبار خواهد بود.
نویسنده با اشاره به اینکه ابزارهای نظامی بهتنهایی نمیتوانند نتیجهای مثبت را تضمین کنند، ادعا میکند که تنها راه برای رسیدن به چنین نتیجه ای یک توافق بسیار محدودکننده، با قابلیت راستیآزمایی دائمی با ایران خواهد بود.