سرمقاله

دیپلماسی؛ فرصت استراتژیک نه تهدید / سعید پای بند

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • دوره غیر حضوری در موسسه آموزش مجازی هرمس! حتی از کلاس آنلاین هم آسانتر
  • هدیه همراه اول به مردم لرستان به‌مناسبت ثبت جهانی دره خرم‌آباد
  • توسعه همکاری‌های «شایا»ی ایرانسل با صنعت برق کشور
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 49286  |  صفحه ۱  |  تاریخ: 29 تیر 1404
    دیپلماسی؛ فرصت استراتژیک نه تهدید / سعید پای بند

    نگاه‌های جناحی و تفرقه‌های داخلی، کشور را در بزنگاه‌های حساس با چالش‌های زیادی مواجهه کرده و مانع از تصمیم‌گیری‌های مقتدرانه و مؤثر شده است. برای عبور از این بحران، نیازمند همدلی، وفاق و تمرکز بر منافع ملی هست، تا با اتحاد داخلی پشتوانه‌ای قوی برای دیپلماسی هوشمندانه و مقتدر فراهم شود. تنها در سایه اتحاد و حذف نگاه‌های شخصی و جناحی، ایران قادر خواهد بود موقعیت خود را در منطقه تثبیت کرده و فشارهای خارجی را با قدرت دیپلماسی کاهش دهد. امروز کشور در میانه یک بزنگاه حساس تاریخی قرار دارد؛ از یک سو فشارهای اقتصادی، سیاسی و امنیتی ناشی از تحریم‌ها و تهدیدات مستمر آمریکا و اسرائیل، کشور را در شرایط دشواری قرار داده‌اند و از سوی دیگر، وجود شبکه‌های نفوذی که اطلاعات حیاتی را به دشمنان منتقل می‌کنند. در شرایط فعلی کشور، واقعاً تمرکز بر دیپلماسی مقتدرانه که بر پایه قدرت واقعی نظامی و اتحاد ملی استوار باشد، می‌تواند کلید پیشرفت و رفع مشکلات باشد. وقتی پشتوانه‌ی قوی در حوزه‌های نظامی و اجتماعی باشد، می‌توان با دست پر و با اعتماد به نفس وارد مذاکرات شد، و از طریق دیپلماسی، فشارهایی مثل اسنپ‌بک یا ماشه را خنثی کرد. هوشمندی در دیپلماسی یعنی بدون بهانه دادن به طرف مقابل، راه‌حل‌های دیپلماتیک برای مسائل پیچیده پیدا شود و در عین حال عزت و منافع ملی را حفظ کرد. به‌خصوص الان که تحریم‌ها و فشارهای بین‌المللی بیشتر شده‌اند، راه‌حل اصلی قطعاً در دیپلماسی فعال، هوشمند و مقتدر نهفته است. پیچیدگی اوضاع را دوچندان کرده است. در چنین شرایطی، اتخاذ رویکردی عقلانی، تدبیر شده و منسجم بیش از هر زمان دیگری ضرورت یافته است. دیپلماسی، به‌عنوان قدرتمندترین ابزار سیاست خارجی، می‌تواند کلید بازکردن گره‌های سخت و ایجاد فرصت‌های جدید برای کشور باشد. این ابزار استراتژیک نه تنها تهدیدات را خنثی می‌کند بلکه امکان تعامل سازنده با بازیگران منطقه‌ای و جهانی را فراهم می‌کند. نگاه به دیپلماسی باید فراتر از یک راهکار موقتی و محدود باشد؛ بلکه باید آن را فرصتی استثنایی برای ارتقاء جایگاه ایران در جهان، کاهش تنش‌ها و حفظ امنیت ملی دید. عقلانیت، گفتگو و تدبیر، سه رکن اساسی در سیاست خارجی هستند که می‌توانند سایه جنگ و درگیری را از سر ملت ما دور کنند. در رأس این سیاست، نقش رئیس دستگاه دیپلماسی به‌عنوان پیشانی و نماینده رسمی کشور در مجامع بین‌المللی، بسیار کلیدی است. گفتگو و رایزنی‌های هوشمندانه و مقتدرانه وزیر خارجه می‌تواند نقشی تعیین‌کننده در مدیریت بحران‌ها و ایجاد ثبات ایفا کند. با این رویکرد، دیپلماسی نه تنها یک ضرورت بلکه یک فرصت طلایی برای پیشبرد منافع ملی و توسعه کشور است. علاوه بر آن، بازی در سه حوزه داخلی، منطقه‌ای و بین‌المللی نیازمند استراتژی دقیق و ورود مقتدرانه است. در حوزه داخلی، تقویت انسجام ملی و کاهش تنش‌های داخلی به تقویت دیپلماسی خارجی کمک می‌کند. در حوزه منطقه‌ای، تعامل هوشمندانه با کشورهای همسایه و بهره‌گیری از ظرفیت‌های همکاری‌های منطقه‌ای، می‌تواند به کاهش فشارهای خارجی بیانجامد. و در عرصه بین‌المللی، تقویت روابط با کشورهای غیرمتخاصم و تلاش برای ایجاد اجماع جهانی علیه تحریم‌ها، از اولویت‌های دیپلماسی هوشمندانه است. بنابراین، دیپلماسی فعال و مقتدر، بهترین و قوی‌ترین سلاح ایران در برابر تهدیدات است. این سلاح، هم توان دفاع دارد و هم قابلیت پیشبرد توسعه و امنیت کشور را فراهم می‌کند. از این رو، باید به دیپلماسی نه به عنوان تهدید بلکه به عنوان فرصت نگاه شود؛ فرصتی برای ساختن آینده‌ای روشن، امن و پایدار برای ایران عزیز است. در پایان، این باور باید در ذهن وجود داشته باشد، که راه عبور از بحران‌های فعلی، در پیش گرفتن مسیر گفتگو، تدبیر و عقلانیت است، مسیری که دیپلماسی به بهترین شکل آن را میسر می‌سازد و می‌تواند سایه تاریک جنگ را از سر ملت و کشور بردارد.