سرمقاله

مهريه ۱۴سكه؛ قانون گذارى يا غفلت از امنيت خانواده؟ / محمدعلی وکیلی

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • تعمیر تخصصی یخچال اسنوا مدل دو قلو در تهران
  • اقتصاد سفر در ایران؛ چگونه ویلاها جای هتل‌ها را در سبد خانوار گرفتند؟
  • تاثیر مصرف الکل بر کبد: عوارض خطرناک مصرف الکل بر کبد چیست؟
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 56594  |  صفحه ۴ | فرهنگ و هنر  |  تاریخ: 15 آذر 1404
    جعفر پناهی:
    بعد از اسکار به ایران برمی‌گردم
    جعفر پناهی که این روزها مشغول فعالیت‌های تبلیغاتی مرتبط با حضور فیلمش در اسکار است اعلام کرد که بعد از پایان برگزاری اسکار به ایران برمی‌گردد و نمی‌خواهد در هیچ کجای دیگر به عنوان پناهنده زندگی کند.
    به گزارش ایسنا، کارگردان فیلم «یک تصادف ساده» و برنده نخل طلای جشنواره کن که فیلمش به نمایندگی از کشور فرانسه برای رقابت در جایزه اسکار انتخاب شده است، در حاشیه جشنواره فیلم مراکش صحبت‌هایی را درباره محکومیتش به حبس و ممنوع الخروجی که اخیراً توسط وکیلش اعلام شد مطرح کرده است. طبق گزارش نشریه ورایتی، جعفر پناهی گفت: من فقط یک پاسپورت دارم که آن هم پاسپورت کشورم است و می‌خواهم آن را حفظ کنم. اگرچه موقعیتی در سخت‌ترین سال‌ها به دست آوردم اما هرگز به ترک کشورم و پناهنده شدن در جای دیگر فکر نکردم.
    او افزود: کشور هر کسی بهترین مکان برای زندگی است و اهمیتی ندارد که چه مشکلات و سختی‌هایی وجود داشته باشد. کشور من جایی است که می‌توانم در آن نفس بکشم، جایی که می‌توانم بهانه‌ای برای زیستن و قدرتی برای خلق کردن داشته باشم.
    پناهی همچنین گفته است: من از سه ماه پیش تاکنون شبانه روز مشغول کار برای کمپین تبلیغاتی اسکار فیلم «یک تصادف ساده» هستم و این محکومیت در میانه این مسیر اتفاق افتاده، اما به محض اینکه این کمپین را تمام کنم به ایران برمی‌گردم. براساس این گزارش، پناهی همچنین در مستر کلاسی که برای دانشجویان سینمایی در جشنواره مراکش برگزار شد، صحبت‌هایی را درباره شیوه فیلم‌سازی مطرح بیان کرده بود؛ «به نظرم دو گروه فیلمساز وجود دارد؛ یکی آن‌هایی که صرفاً دنبال مخاطب هستند و نسبت به علاقه، سلیقه و انتظار تماشاگر حساسیت دارند تا به هر نحوی مخاطب را جذب فیلم خود کنند. این گروه ۹۵ درصد فیلمسازان دنیا را تشکیل می‌دهند. پنج درصد دیگر باقی می‌مانند که معتقدند، سلیقه مخاطب برایشان اهمیتی ندارد. اگر تصمیم گرفتید در آن گروه پنج درصدی باشید و فقط به این فکر می‌کنید که چه چیزی درست است، آن وقت نباید عضو هیچ گروه قدرتی باشید. در آن صورت باید بهای آن را هم بپردازید. این بها اگر در یک کشور غربی باشید ممکن است اقتصادی و مالی باشد اما در کشوری مثل کشور من ممکن است سیاسی باشد. من خودم نسبت به این موضوع آگاهم و و انتخاب خود را کرده‌ام. ‌می‌دانم فیلم‌های من دولت را خوشحال نمی‌کند اما این دلیل نمی‌شود که به کشورم برنگردم، بنابراین حتماً باز خواهم گشت.»