از چند روز قبل بسیاری از هموطنان عزیز و ورزش دوست ، منتظر بودند تا ساعت ۳/۵ بعد از ظهر روز جمعه ۱۴ آذر ۱۴۰۴ فرا رسد تا شاهد بازی هیجان انگیز دربی ۱۰۶ ام بین دو تیم پر آوازه پایتخت : پرسپولیس و استقلال باشند و به این ترتیب پرونده هفته دوازدهم رقابت های لیگ برتر فوتبال با پیروزی یکی،از،دو تیم بسته شود .
هر دقیقه که به ساعت سوت شروع بازی توسط آقای کاظمی داور مازندرانی،نزدیکتر می شد طرفداران هرتیم کری می خواندند که امروز تیم مورد علاقه اشان در یک بازی برتر و قابل قبول ، تیم مقابلشان را  مثل برگ خزان در این ایام پائیری به زمین خواهد انداخت و با پیروزی به رخت کن خواهد رفت ؛ غافل از این  که ،  باید ۹۰ دقیقه وقت تلف شده را در زندگی‌شان محاسبه کنند و در  آخر بازی ،  از خودشان سئوال کنند چه شد ؟ و به یگدیگر بگویند چقدر بازی ملال آور و خسته کننده و بی هیجانی بود حیف از وقتی که برای این بازی گذشت.
مربیان دو تیم که هر دو خارجی که یکی از برزیل و دیگری از پرتغال است و با مبالغ کلان مربیگری دو تیم را بر عهده دارند بدون توجه به مطالبه به حق طرفداران هر کدام از دوتیم و علاقمندان به ورزش به ارائه یک بازی پرهیجان ، بدون تبانی  به این نتیجه رسیدند که بهترین نتیجه برای تیم شان مساوی بدون گل است! به جای این که برای پیروزی بجنگند برای کسب نتیجه مساوی ، با توپ در زمین مستطیل بازی کردند .
  خط حمله دو تیم بسیار ضعیف عمل می کردند به نظر می رسید انگیزه ای عمیق به پیروزی به خاطر ترس از شکست در فکر و تحرکاتشان وجود ندارد، نزدیک به دروازه یا خیلی آهسته شوت می کردند که به راحتی در دستان دروازه بان مهار می شد یا آن قدر به بالای دروازه شوت می زدند که گویا پرنده ای را در هوا می خواهند شکار کنند؟!
بعد از پایان بازی ، با هر شخصی صحبت شد  ابراز نا رضایتی داشتند.
امید است تیم ملی که مربیش ایرانی است در بازی های جام جهانی که اتفاقا مراسم قرعه کشی آن در همین روز در آمریکا بر گزار شد بازی خوبی در شان ایران و ایرانی در جام جهانی  به نمایش بگذارد تا بینندگان در سطح جهانی ،  قضاوتی مشابه بازی روز جمعه نداشته باشند