کد خبر: 57752 | صفحه آخر | تاریخ: 07 دی 1404
داستان تنها بیامو M7 تاریخ، موتور سوپراسپرت در سینه سدان لوکس
شاید فکر کنید بامو هرگز M7 نساخته است، اما اشتباه میکنید! داستان تولد ناخواسته این ماشین در آفریقای جنوبی، یکی از عجیبترین فصلهای تاریخ بامو اس اگر از طرفداران دوآتشه باواریا بپرسید که آیا بامو تابهحال مدل M7 تولید کرده است، احتمالاً پاسخ منفی میشنوید اما حقیقت این است که یک M7 واقعی وجود داشته، فقط نامش چیز دیگری بوده و در کمال تعجب، زادگاهش مونیخ نیست؛ بلکه آفریقای جنوبی است. داستان ازاینقرار است که حدود ۶۰ سال پیش، بامو هنوز آن شرکت بزرگ و قدرتمندی نبود که بتواند مستقیماً با مرسدس بنز سرشاخ شود اما دهه ۷۰ میلادی ورق را برگرداند. با معرفی سری ۵ و سری ۳، باواریا اعتمادبهنفس پیدا کرد و در سال ۱۹۷۷ با معرفی اولین نسل سری ۷، رسماً اعلام جنگ به S کلاس مرسدس داد.
مدل پرچمدار اروپایی این خودرو با نام 745i عرضه میشد که از یک موتور توربوشارژ قدرتمند بهره میبرد اما برای بازار آفریقای جنوبی، مهندسان با یک بنبست فنی عجیب روبرو شدند. در مدلهای فرمان راست، ستون فرمان دقیقاً در جایی قرار داشت که توربوشارژر باید نصب میشد. اینجا بود که خلاقیت بر محدودیت غلبه کرد. بامو آفریقای جنوبی تصمیم گرفت قید موتور توربو را بزند و در عوض، کاری انجام داد که هنوز هم باورنکردنی به نظر میرسد. آنها موتور افسانهای M88 را در سینه این سدان لوکس جای دادند. بله، همان نیروگاهی که در سوپرکار M1 و بعدها در اولین نسل M5 میتپید.
نتیجه این پیوند عضو، خلق خودرویی بود که عملاً یک M7 تمامعیار محسوب میشد. موتور جدید که با کد M88/3 شناخته میشد، میتوانست ۲۸۲ اسب بخار قدرت و ۳۴۰ نیوتن متر گشتاور تولید کند. جالب اینجاست که این قدرت حتی از خود سوپرکار M1 هم بیشتر بود! این سدان سنگینوزن توانست شتاب صفر تا صد کیلومتر را تنها در ۷ ثانیه ثبت کند آنهم در دهه ۸۰ میلادی که هر عددی زیر ۱۰ ثانیه برای یک سدان لوکس، حکم پرواز را داشت و این خودرو را بهراحتی به سریعترین نسخه سری ۷ در جهان تبدیل کرد.
بااینحال، مدیران ارشد در آلمان از اینکه موتور مقدس M1 در یک سدان بزرگ استفاده شده، چندان خوشحال نبودند و وقتی این کشتی لوکس را در پیست مسابقه دیدند احتمالاً خونشان را به جوش آمد! بامو آفریقای جنوبی با این خودرو در مسابقات Group One شرکت کرد و در سال ۱۹۸۵ قهرمان شد. این موفقیتها بعدها راه را برای مدلهای 740i Sport و نهایتاً سریهای امروزی M Sport هموار کرد.
آمار دقیقی از تعداد تولید این سری ۷ منحصربهفرد در دست نیست. برخی منابع میگویند تنها ۲۰۹ دستگاه از خط تولید کارخانه راسلین خارج شده درحالیکه آمار خود بامو عدد ۲۷۸ را نشان میدهد. نکته جذابتر اینکه گفته میشود کمتر از ۲۰ دستگاه از این تعداد، به گیربکس دستی مجهز بودهاند. درهرحال، این خودرو که بین سالهای ۱۹۸۳ تا ۱۹۸۷ تولید شد، امروز یکی از کمیابترین و ارزشمندترین مدلهای تاریخ بامو است. خودرویی که ثابت کرد گاهی محدودیتهای فنی، منجر به خلق افسانههای ماندگار میشوند.