ما دل‌آزردگان از تناقض‌ها در جهان اما دلمان خوش است به همان بارقه امید. به همان کودکی که یاد گرفته باید کتاب درسش را از دهان زلزله از زیر آوار بیرون بکشد. ما خیال و دلمان را خوش کرده‌ایم به آینده بهتر جهان به همان گیاهی که روی آوار جنگ روییده تا بگوید: خودخواهان اگر ویران می‌کنند، خدا آباد می‌کند...
ترکیه و سوریه دو کشور همسایه هستند که هم‌زمان در اثر زلزله لرزیدند. ترکیه کشوری است که این سال‌ها از امنیت خوبی برخوردار بوده و درگیر جنگ نبوده است. این کشور طی دو دهه گذشته به‌خصوص پیش از کرونا، عمده درآمد ارزی خود را از طریق توسعه صنعت گردشگری تأمین کرده. در سوریه اما آوار زلزله، روی آوار جنگ نشسته به‌نحوی‌که تفکیک آوار زلزله از جنگ برای غیربومیان دشوار است. با این توضیح، امداد به زلزله‌زدگان هر دو کشور ضرورت دارد به کشوری با شرایط سوریه بیشتر.
اما چه می‌توان گفت که در جهان امروز، رفتارهای بشردوستانه گزینشی و انتخابی شده‌اند. سیل کمک‌ها به ترکیه می‌رود و سوریه کمک‌های کمتری دریافت می‌کند چون صحبت از تحریم‌های آمریکایی؛ تحریم «سزار» در میان است. زلزله، بلایی طبیعی است که گاه از مرز بلا می‌گذرد و مثل زهر«هلاهل» می‌شود برای بازماندگان. درست همان‌جایی که پای نژادپرستی، تبعیض، سودجویی و... به ماجرا باز شود. جنوب ترکیه و شمال سوریه در زلزله 7.8 ریشتری اخیر لرزیدند اما رفتارها برای امدادرسانی به بازماندگان دو کشور، چنان‌که باید عادلانه نبود.
حجت برای منصفان، تمام است...
سوریه در منطقه غرب آسیا، کشور ستمدیده‌ای است. کشمکش‌های سیاسی و نظامی داخلی، طراحی دشمنان برای شکاف بین ملت و حاکمیت متأسفانه این کشور موفقِ امن و آباد را به‌جایی رسانده که آوار زلزله روی آوار جنگ جا خوش کرده است. سوریه به‌طور مشخص از سال 2011 میلادی درگیر تنش‌های داخلی شد که محور اصلی دامن زدن به آن «شبهه و شایعه» بود. اختلافات نظامی داخلی، امنیت و تمامیت ارضی سوریه را به خطر انداخت و همین شد که پای داعش هم به‌عنوان مدعی دولت اسلامی عراق و شام به ماجرا باز شد. درگیری‌های داخلی با داعش و موشک‌باران از سوی برخی کشورها و رژیم صهیونیستی به بهانه نجات مردم سوریه از این کشور، یک مملکت جنگ‌زده واقعی ساخت. حالا با وقوع زلزله این اوضاع وخیم‌تر هم شده است.
مراکز درمانی سوریه پیش از زلزله درباره «سوءتغذیه» و کمبود جدی امکانات درمانی و دارو هشدار داده بودند. روشن است که این وضعیت با وقوع زلزله تا چه حد بغرنج‌تر هم شده است. برخی کشورها اما با علم به این وضعیت، کمک‌های خود را از سوریه دریغ یا با تأخیر روانه کرده‌اند در حالیکه در همان نخستین ساعات و روز زلزله، ترکیه را دریافتند.
و مظلوم حتی در آمارها...
شدت زلزله اخیر چنان بود که در لبنان، فلسطین، عراق، اردن، مصر، عربستان و بخش‌هایی از اروپا برای مثال یونان و بلغارستان هم احساس شد و توسط لرزه‌نگارها به ثبت رسید. حرکت گسل‌ها در این زمین‌لرزه به نحوی بوده که قدرت تخریب آن را بالابرده است. متأسفانه این زلزله در هر دو کشور ترکیه و سوریه جان هزاران نفر را گرفت و خانواده‌های بسیاری مجروح شدند و خسارت مالی جدی دیدند.
آخرین آمارها از ۴۵ هزار کشته بر اثر زلزله در ترکیه خبر داده‌اند. در سوریه اما آمارها به دلیل جنگ‌زده بودن مناطق زلزله‌زده، نفوذ داعش در برخی مناطق و محدودیت توان نهادهای امدادی در ثبت آمار صحیح و به‌موقع سبب شده، آمار روشنی از تعداد کشته‌شدگان در دست نباشد. بااین‌حال از رقمی نزدیک به 6 هزار نفر صحبت به میان آمده که در مقایسه با کشور ترکیه چندان آمار قابل اتکایی به نظر نمی‌رسد. گمانه‌زنی‌های منطقی، عددی فراتر از این را پیش‌بینی می‌کنند. در این میان برخی رسانه‌های غربی و مرجع رسانه‌ای بین‌المللی هم برای اینکه چندان غیر مطلع به نظر نرسند از آمار مجموع قربانیان زلزله برای دو کشور استفاده می‌کنند.
سوریه را هم دریابید!
همچنین طبق گزارشی با عنوان «تفاوت کمک‌رسانی کشورهای جهان به سوریه و ترکیه» که ۲۰ بهمن‌ماه در خبرگزاری صداوسیمای جمهوری اسلامی منتشر شد، روزنامه «الاخبار» لبنان هم گزارش داده که رئیس‌ جمهوری سوریه اعلام کرده است که همه کشورها تحت‌فشار آمریکا هستند تا از کمک‌رسانی به زلزله‌زدگان سوری خودداری کنند. قطر هم به‌عنوان یک کشور عربی در حالی وعده اهدای ۱۰هزار واحد کانکس متحرک استفاده‌شده در جام جهانی قطر را به دو کشور زلزله‌زده ترکیه و سوریه داد که امیر قطر شخصاً به ترکیه رفته و با رجب طیب اردوغان رئیس‌ جمهوری ترکیه دیدار داشت. رسانه‌ها درباره محور گفت‌وگوها در این دیدار از عناوینی مانند تعدیل برای کنترل و کاهش خسارات زلزله و چاره‌جویی برای امدادرسانی بهتر به زلزله‌زدگان استفاده کردند. نظیر این دیدار، دغدغه‌ها و چاره‌جویی‌ها اما کمتر برای سوریه‌ای اتفاق افتاد. کشوری که علاوه بر جنگ از سال 1399 هجری شمسی تاکنون سایه چوب تحریمی به نام سزار هم بر سرش سنگینی می‌کند، تحریمی که گویا تا سال 2024 میلادی ادامه دارد.