طاهر جمشیدزاده ‪-‬ جهان مدام در حال دگرگونی و تغییر است و بقای آدمی آشکارا وابسته به این مسأله است که بتواند این تغییرات را رصد کرده و تشخیص دهد.یکی از مسائلی که به شدت روی جهان در حال تغییر تأثیر بسزایی گذاشته و آن را دچار دگردیسی و پوست اندازی نموده است حوزه جذاب و پرشور سیاست است.در این میان نقش یادگیری در همه صحنه های زندگی ما و جهان در حال تغییر و منجمله سپهر سیاست نمایان است.یادگیری نه تنها در آموختن مهارتی خاص یا مطالب درسی بلکه در رشد هیجانی،تعامل اجتماعی و حتی رشد شخصیت نیز دخالت دارد.همانطور که زبان وسیله اساسی تبادل اندیشه هاست؛زبان سیاست امروز در جهان وسیله تبادل فرهنگ ها و تعامل کشورها در نظام بین الملل قلمداد می شود؛ سفر دیروز رافائل گروسی رییس آژانس بین المللی انرژی اتمی به تهران حاوی نکات ظریف و پاسخ شفاف و کلیدی او پس از بازگشت به جامعه بین الملل بر روی تلکس خبرگزاری های جهان خواهد نشست و یحتمل گشایشی خواهد شد در احیای برجام به محاق رفته که بوسیله تروئیکای اروپایی و آمریکا قریب به شش ماه است که به محاق رفته است که در آستانه بهار ما ایرانیان و دگردیسی و نوزایی طبیعت حامل پیام های مهر و دوستی و سیاست موازنه منفی ما که همان سیاست درست دکتر محمد مصدق است که با استراتژی برتر صنعت نفت ایران را با این ایده و شاهکار سیاسی خویش در۲۹ اسفند۱۳۲۹ هجری شمسی در تاریخ ماندگار و ملی کرد خواهد بود.
حکایت ما با طرف مقابل در خصوص احیای برجام همین حکایت بله برون است و مشخص نیست کی باید این انگشتر احیای برجام را دست طرف مقابل کنیم و هنوز توپ در زمین آن هاست و منتظر جواب طرف مقابل هستیم ولی حالا پارادوکس قضیه به قول علی مطهری اینجاست که در سال۹۴ که برجام در آستانه امضا شدن بود از داخل و خارج و بیرون مجلس فشار وارد می شد که باید در مجلس تصویب شود. که با این گفته می‌شد این یک توافق اقدام مشترک میان دولت ایران و دولت های۱+۵ است نیازی به تصویب مجلس ندارد؛ هیچ یک از کشورهای مقابل هم به مجلس خود نبرده اند اما چون قرار بر کوبیدن و آزار دولت قبل و مذاکره کنندگان آن بود در نهایت دستور رسید که مجلس هم بررسی و تصویب کند؛ لذا متن توافق به مجلس آمد و کمیسیون ویژه تشکیل دادند و صدا و سیما حدود یک ماه تمام جلسات این کمیسیون را که توأم با حمله و توهین به دولت و وزیر خارجه بود به طور مستقیم پخش می‌کرد. این در حالی است که مجلس فقط باید می گفت آری یا نه و جلسات متعدد غیرعلنی با مذاکره کنندگان و کارشناسان برای آن کافی بود، همانطور که بیست دقیقه هم برای تصویب یا رد آن کافی بلکه زیاد بود. جالب این است که امروز که دوباره در آستانه امضای برجام با اضافاتی هستیم، دیگر درخواستی برای تصویب آن در مجلس انقلابی نیست چون یار گرمابه و گلستان دولت مردمی است که یک سال است که مدعی است مذاکرات را به معیشت و اقتصاد مردم گره نمی زند، اما فشار تورم فزاینده، و آشفتگی ارزی و درنوردیدن کانال۶۰ هزاری که حالا با بسته پیشنهادی بانک مرکزی به۵۰ دلار نزدیک شده است، برداشتن ارز ترجیحی و تصاعدی و مهارناپذیر شدن قیمت ها، افزایش رشد بی سابقه ضریب جینی و شاخص فلاکت، بیکاری و فقر مزمن بنا به روایت مرکز آمار ایران مسأله را بغرنج کرد و دولت به این نتیجه رسید که زودتر به فرجام رسیدن برجام از راه مذاکره و دیپلماسی راه حل ثبات نسبی بازار و آرامش اقتصاد است؛ اکنون نماینده و غیر نماینده می گویند نیاز به تصویب در مجلس نیست برای اینکه دیگر انگیزه ای برای حمله به دولت و مذاکره کنندگانش وجود ندارد. زمانی تصویب در مجلس لازم بود که می خواستند رقیب سیاسی را بکوبند؛ در یک دولت برجام باید در مجلس رسیدگی و یک ماه به دولت فحاشی شود و در دولت دیگر نیازی به رسیدگی برجام با الحاقات آن در مجلس انقلابی نیست و شاید اگر همین جماعت دلواپس و نواصولگرایان و تندروهای مجلس می گذاشتند به قول شیخ تکنوکرات حسن روحانی که پس از یک سال چندی پیش سکوت خویش را شکست در ۱۴ آذر ۹۹ برجام احیا می‌شد و این همه فشار به مردم وارد نمی شد و جامعه در تنگنا و مضیقه قرار نمی گرفت که منجر به تشکیل طبقه ای تازه در کالبد اجتماع به نام «کارگرمندان» که از تلفیق دو زیر طبقه کارگران و کارمندان به وجود آمده است شویم.