امیر قلعه‌نویی با تفکراتی متفاوت از دوره قبلی هدایت تیم ملی را برعهده گرفته است؛ او سبکی جدید را به تیم ایران هدیه خواهد داد.
به گزارش ورزش سه، بعد از کش و قوس‌های فراوان مدیران فدراسیون فوتبال تصمیم نهایی خود را درباره نیمکت تیم ملی اتخاذ کردند و هدایت یوزهای ایرانی را در مسیر موفقیت در جام ملت‌های آسیا 2023 به امیر قلعه نویی سپردند.
قلعه‌نویی در شرایطی بعد از 16 سال روی نیمکت تیم ملی ایران خواهد نشست که تجربیاتی بسیار بالاتر اندوخته و از نظر فنی نیز توانسته خود را با فوتبال روز دنیا وفق بدهد. او در سال 2007 فقط یک جام قهرمانی لیگ برتر با استقلال داشت اما در سالیان گذشته تعداد جام‌های قهرمانی لیگ برتر خود را به 5 رساند و البته که حضور روی نیمکت تیم‌های بزرگ فوتبال ایران را تجربه کرد.
در تمام این سال‌ها قلعه‌نویی جزو مربیانی بوده که با بالارفتن سن خود و سن مربیگری اش همیشه سعی کرده اطلاعات فنی خود را به روز نگه دارد و بی‌شک این مساله رامی‌توان در تیم ملی با هدایت او نیز مشاهده کرد.
ایران 2023، پرستاره و محبوب قلعه‌نویی
امیر قلعه‌نویی همیشه در هر تیمی حضور داشته سعی کرده چند ستاره را جذب کند. او هیچ‌وقت علاقه خود از داشتن تیم پرستاره را کتمان نکرده و همیشه بازیکنان مطرحی را در تیم‌های مختلف مثل استقلال،‌سپاهان، ذوب‌آهن، تراکتور، گل‌گهر و... به خدمت گرفته است. حالا او خرسند است که در تیم ملی ایران ستاره‌های نامداری را در اختیار دارد. او بازیکنانی را رهبری خواهد کرد که تجربیات بسیاری دارندو هر تیم باشگاهی آرزوی در اختیار داشتن آنها را خواهد کرد. بی‌شک ایران 2023، همان تیمی است که قلعه‌نویی همیشه دوست داشته است.
فوتبال هجومی، امیر هنوز آن را می‌پسندد
امیر قلعه‌نویی از روز های ابتدایی سرمربیگری خود در برق تهران و بعد استقلال اهواز نشان داد مربی‌ای است که دوست دارد تیم‌هایش روبه جلو و هجومی بازی کند. او بعدها که به نیمکت استقلال رسید هم در مصاحبه‌ای گفت که حاضر است تیمش دو گل بخورد اما 4 گل بزند. این تفکر هجومی خصیصه بارز فوتبالی بوده که از اولین روزهای مربیگری تا همین حالا تیم‌های قلعه‌نویی بازی کرده‌اند. بی‌شک او این سبک را به تیم ملی ایران هم خواهد برد و احتمالا شکل فوتبالی متفاوت از تیم‌ کی‌روش را در آینده خواهیم دید.
از بازی با سه دفاع تا 4 دفاع خطی
امیر قلعه‌نویی در سال‌های اول مربیگری با سیستم 2-5-3 توانست موفقیت‌های خوبی را کسب کند. او با همین شیوه استقلال را به مقام قهرمانی لیگ برتر رساند و سپس آن را به تیم ملی برد. در روزهایی که نفراتی مثل سهراب بختیاری‌زاده و یحیی گل‌محمدی از تیم ملی خداحافظی کرده بودند، او در فاصله ای کوتاه سیستم بازی ایران را متحول کرد و یادمان هست که سه دفاع اصلی استقلال در سال قهرمانی با قلعه‌نویی (محمود فکری، امیرحسین صادقی و پیروز قربانی) در تیم ملی فیکس شدند تا سبکی متفاوت را در جام ملت های آسیا 2007 شاهد باشیم. با گذشت حدود 16 سال از آن روزها اما حالا تیم قلعه‌نویی دیگر با سه دفاع مرکزی بازی نمی‌کند.
تیم‌های پرافتخارترین مربی ایران در چند سال گذشته با سیستم پایه 3-3-4 یا 1-3-2-4 بازی کرده‌اندکه قسمت مهم آن بازی با 4 دفاع خطی بوده است. بی‌شک با متفاوت شدن سبک فوتبال قلعه‌نویی، تیم ملی با هدایت او نیز یکی از این دو شیوه بازی را انتخاب خواهد کرد و البته که ممکن است در بخش انتخاب نفرات تغییراتی حاصل شود.
قد تیم ملی بلند می‌شود
امیر قلعه‌نویی همیشه نشان داده بازیکنانی را می‌پسندد که از فیزیک مناسبی برخوردار باشند. تیم‌های تحت هدایت او همیشه یک یا چند فوروارد بلندقامت داشته‌اند. از طرف دیگر در سایر پست‌ها نیز خیلی کم شاهد آن بوده‌ایم که قلعه‌نویی بازیکنانی ریزقامت را انتخاب کرده باشد. سرمربی پیشین گل‌گهر سیرجان حتی برای انتخاب بازیکنان خود در پست های کناری که نیاز به سرعت بیشتری دارند از بازیکنانی استفاده کرده که جثه خوبی داشته‌اند ومی‌توان گفت او از بازیکنی که فیزیک مناسب نداشته باشند بهره نخواهد برد.
همین مساله سبب می‌شود که میانگین قدی تیم ملی ایران نیز بالاتر برود. احتمال آنکه برخی بازیکنان با وجود داشتن ویژگی های خاص خط بخورند وبازیکنانی که فیزیک بهتری دارند، به تیم ملی اضافه شوند،‌بسیار زیاد است.
انتظار قلعه‌نویی از خط دفاعی تیمش چیست؟
در سیستم چهاردفاعی که امیر قلعه‌نویی می‌پسندد، او دو دفاع مرکزی بلند قامت و بازیساز را برمی‌گزیند و یک هافبک تدافعی در جلوی آنها قرار می‌دهد. این سه بازیکن در قلب دفاعی یک مثلث تشکیل می‌دهند و با پاس‌کاری های متوالی سعی دارند توپ را به گردش در بیاورند. آنها یا از عقب زمین به صورت عمقی بازیسازی می‌کنند یا در کناره‌ها برای بازیکنان شاغل در این پست‌ها فضاسازی می‌کنند.
او همچنین دو مدافع راست و چپ خود را از بازیکنانی برمی‌گزیند که توانایی ارسال های خوب، سرعت زیاد و پابه توپ شدن را داشته باشند. انتظار قلعه‌نویی از دفاع‌های کناری خود این است که رونده باشند و بتوانند با استفاده از سرعت خود در خط حمله کمک کنند و با ارسال های تند و تیز برای مهاجمان خطرساز شوند. در تیم‌های قلعه‌نویی بارها دیده‌ایم که مدافعان کناری در محوطه جریمه حریف دیده‌ شده‌اند و این از تفکر رونده بودن مدافعان راست و چپ در تیم‌های قلعه‌نویی برمی‌آید.
پست هشت؛ مهم‌ترین بازیکن قلعه‌نویی او است
در تیم‌های قلعه‌نویی همیشه یک بازیکن تکنیکی که البته باید از فیزیک خوبی برخوردار باشد، نقش ویژه‌ای ایفا می‌کند. بازیکنی مثل مجتبی جباری در استقلال سال‌های نه چندان دور یا محرم نویدکیا در سپاهان. احتمالا در تیم ملی نیز شاهد یک انتخاب ویژه از سوی قلعه‌نویی در این پست باشیم. او انتخاب های زیادی در این پست خواهد داشت و حالا باید دید بازیکنی که محبوب سرمربی جدید ایران می‌شود، چه کسی خواهد بود.
مهاجم بلند قامت تیم ملی کیست؟
داشتن یک فوروارد بلندقامت با قابلیت خوب سرزنی و البته دارای ضربه به توپ فوق‌العاده هم یکی از ویژگی های امیر قلعه‌نویی در سال های گذشته بوده است. او بی‌شک در تیم ملی نیز حتما از فوروارد بلندقامت استفاده خواهد کرد. این در حالی است که تیم ایران مهاجمان بزرگی مثل سردار آزمون،‌مهدی طارمی و ... در اختیار دارد که شاید در سرزنی و ضربه به توپ متبحر باشند اما آن قامتی که در نفراتی مثل کی‌روش استنلی دیده‌ایم را ندارند. همین امر می‌تواند شانس فورواردهای بلندقامت لیگ را برای دعوت به تیم ملی بیشتر کند. باید دید در نهایت قلعه‌نویی از چه کسی در پست فوروارد نوک استفاده خواهد کرد.
تیم ملی با قلعه‌نویی، متفاوت از کی‌روش
تیم ملی ایران طی سال‌های گذشته با هدایت کارلوس کی‌روش به عنوان تیمی شناخته شده که فوتبال تدافعی به نمایش بگذارد و در جلوی زمین منتظر استفاده از اشتباهات مدافعان است. تیمی که پرس خوبی از جلو انجام می‌داد و در دفاع بسیار فشرده بود. این دقیقا همان چیزی است که قلعه‌نویی از آن خوب نمی‌گوید. با این حال شکل فوتبالی که تیم قلعه‌نویی ارائه می‌دهد، احتمالا کاملا متفاوت از سبکی است که کی‌روش در سالیان گذشته از بازیکنان ایران خواست و همین امر به ما می‌رساند که شاهد تیمی متفاوت در آینده باشیم که با نام ایران در میادین بین‌المللی حاضر می‌شود.