سرمقاله
صفحات روزنامه
اخبار آنلاین
بازار خودرو ایران در چنبره انحصار گرفتار شده و هر تلاش و تقلایی برای رهایی از این آفت بزرگ نیز در چشم بر هم زدنی نقش بر آب می شود. اینکه چرا چنین است، چراییاش را باید در حاشیه سود ۲۶ هزار میلیاردی سالیانه و رانتی جست و جو کرد که بدون چک و چونه هزاران میلیارد از پول مردم را به جیب انحصارگران و دلالان سرازیر می کند تا آنان با حاشیه امنیت بسیار به ریش مردم ومسئولان بخندند. طبیعی است وقتی به پای بازار خودرو ایران قل و زنجیر انحصارگری بسته باشند، قاطبه مردم ایران باید به وضعیت خراب فعلی تن در دهند و صدای اعتراض شان نیز جایی شنیده نشود. یعنی هم باید خودروی بی کیفیت سوار شوند که سالیانه عمر و سلامت دهها هزار نفرشان را به خطر می اندازد و هم اینکه باید این خودروهای بی کیفیت را چند برابر گران بخرند. طی این همه سال نیز وقتی تلاش شده جلوی این انحصارگرایی با واردات خودرو و افزودن چاشنی رقابت گرفته شود،به انواع مختلف جلوی آن سنگ انداخته اند تا واردات خودرو به محاق برود. چون قرار نیست در این بازار کاذب فرد یا افراد دیگری به چرخه واردات خودرو وارد شوند و انحصار پر قدرت و لبریز از ثروت خودرویی، اجازه نمیدهد کسی رو دست شان بلند شود.برای همین نیز هست که با وجود آنکه دولت و مجلس با واردات خودروهای با عمر کمتر از ۵ سال در جهت برون رفت از وضعیت بیثبات فعلی موافقت میکنند، مافیای بازار خودرو با ارتباطات خاصه خود، این تصمیم را خنثی می سازند تا با توجه به محدودیت تولید داخل و شرایط حاکم بر آن، همچنان شاهد ویراژ سه میلیون خودروی فرسوده در خیابان های کشور باشیم. خودروهای از رده خارجی که هم بر حجم آلودگیهای محیط زیستی می افزایند و هم انرژی کشور را به یغما می برند.آن هم در شرایطی که سالیانه یک میلیون خودروی فرسوده بر این حجم اضافه می شود تا بازار خودرو در دوری تسلسلی گرفتار آمده و صدای اعتراض همگان را بلند کند. در چنین وضعیتی قیمت خودرو نیز بسان چاه ویلی می ماند که سقف توقفی ندارد و خودروسازان با تحمیل نظر خویش به شورای رقابت، مدام قیمت را افزایش میدهند. آخر آنها هم به قیمت بازار آزاد نگاه کرده و حیف شان میآید در شرایطی که برای تولیداتشان از ماهها قبل صف کشیده و میلیاردها تومان به حساب شان واریز میشود، سهم بیشتری از قیمت خودرویی نصیب شان نشود! براستی جای سئوال است که چرا باید خودروهایی که در کشورهای خلیج فارس عرضه می شوند،به ده برابر قیمت در بازار ایران فروخته شوند؟ آیا وقت آن نرسیده که یک بار برای همیشه به انحصار در بازار خودرو پایان داده شود تا مصرف کننده ایرانی با رهایی از مافیای بازار ،مستقیم و بی واسطه خودروی استاندارد مورد نظر خود را انتخاب کند؟! یقینا سیاست یکی به میخ و یکی به نعل در بازار خودرویی ایران جوابگو نیست و یک بار برای همیشه باید با قطع کردن دستهای انحصار،صنعت خودرویی کشور را نجات داد و اجازه نداد منافع مردم به پای جریان انحصار و مافیای خودرویی ذبح شود. کاری که هم در جهت احترام به مصرف کننده ایرانی است و هم جلوگیری از نابودی محیط زیست و هدر رفت انرژی کشور.