مجوز حرفه ای ۶ باشگاه صادر شد. از نکات مهم آن؛ عدم کسب مجوز حرفه ای استقلال و حذف این باشگاه از لیگ قهرمانان آسیا برای دومین سال پیاپی و صدور مجوز حرفه ای پرسپولیس برای حضور در این رقابت‌ها، به رغم وجود مالکیت مشترک می‌باشد. بدون رودربایستی پرسپولیس نیز برای حضور در لیگ قهرمانان، طبق اسناد و مدارک با مشکل اساسی مواجه است یعنی همان مالکیت مشترک. هرچند در عملیاتی صوری استقلال به وزارت اقتصاد و پرسپولیس به وزارت ورزش سپرده شده است اما مسوولان همین عملیات صوری خود را نیز به خوبی اجرا نکردند و از طریق اسناد و مدارک، گزک کافی به دست AFC داده اند تا جایی که رییس فدراسیون اقرار کرد که برخی اسناد و مدارک موجود قابل کتمان نیست و سندسازی خطر تعلیق و محرومیت ۳ ساله کل فوتبال ایران را درپی خواهد داشت.
هنوز مدت زیادی از نامه انتقادی وزیر ورزش به وزیر اقتصاد در خصوص دخالت های رییس سازمان خصوصی سازی در مورد زمان برگزاری مجامع دو باشگاه استقلال و پرسپولیس و تعیین اعضای هیات مدیره آن ها نمی گذرد. نامه ای که در آن وزیر ورزش به صراحت اعلام کرده؛ تعیین هیات مدیره دو باشگاه طبق مقررات و توافق صورت گرفته حق وزارت ورزش است و اقدامات رییس خصوصی سازی باعث ایجاد مشکلاتی اساسی از جانب فیفا و ای اف سی برای فوتبال ایران می گردد. از طرفی معاون وزیر ورزش در نامه ای به رییس سازمان خصوصی سازی ۱۶ خرداد را زمان تشکیل مجامع دو باشگاه جهت تعیین اعضای هیات های مدیره آنان اعلام می کند. ( ۲ سند رسمی در تایید مالکیت مشترک دو باشگاه).
همان طور که سال قبل، پس از حذف استقلال و پرسپولیس از آسیا و همین امسال به دفعات ازسوی مسوولین بیان شد و می شود که؛ اطلاعات مربوط به صدور مجوز حرفه ای باشگاه ها از جانب AFC به شدت و دقت رصد می شود و امکان کلاه گذاشتن بر سر آنان وجود ندارد- سال قبل نیز کمیته بدوی صدور مجوز طبق همین رصدها تعلیق گردید- گویا امسال مسوولان وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال کمر همت به تایید مدارک پرسپولیس جهت حضور در آسیا- به هر طریق ممکن- بسته اند، به رغم اسناد و مدارکی که خدشه دار بودن مدارک این باشگاه و وجود مالکیت مشترک را تایید می کند؛ آن هم خلاف هشدار و اعلان خطرهایی که خود مسوولان مربوطه و به ویژه رییس فدراسیون فوتبال، بدان اذعان و اعتراف نموده اند!
آقایان! این فوتبال خود سال هاست بیمار است و معیوب و در همه ابعاد ملی، باشگاهی، سخت افزاری، نرم افزاری، تربیت نیروی انسانی کارآمد و... از دایره قدرت های برتر آسیا خارج شده است. کم کم قهرمانی های ملی و باشگاهی ایران در آسیا را باید در افسانه ها جستجو کرد! عدم راهیابی تیم امید به المپیک برای فوتبال ما دیگر امری عادی و طبیعی شده است. امروز ما امکانات لازم و قابل قبول برای گرفتن میزبانی مسابقاتی چون جام ملت های آسیا را نداریم، در حالیکه در همسایگی ما کشور قطر که ۵۱ سال از استقلالش می گذرد جام جهانی باشکوهی را با امکانات و ورزشگاه های فوق مدرنش برگزار می نماید. ما سال هاست برای وصله پینه کردن ورزشگاه آزادی مشکل داریم ولی قطر برای بزرگترین تورنمنت جهانی فوتبال، ورزشگاهی با استفاده از کانتینر می سازد! کشورهای آسیایی هر روز گامی شگرف در جهت کسب افتخار و رشد فوتبال خود برمی دارند و ما برای بازگو کردن افتخارات مان باید به گنجینه ها و آرشیوها استناد کنیم! در حالی که استخدام مربیان بزرگ و ابر ستاره های فوتبال دنیا برای برخی کشورهای هم قاره ای ما امری عادی و سهل الوصول شده است، فوتبال ما یک فصل درگیر این است که اریک باگناما واقعا بازی ملی دارد یا نه؟!
این همه تنزل فوتبال ایران در ابعاد مختلف که روزگاری ابرقدرت فوتبال ملی و باشگاهی قاره کهن بوده است، اتفاق نیفتاده مگر به خاطر کج سلیقگی، کژ اندیشی، ناآگاهی، ناتوانی و بی توجهی به اصول پیشرفت، سومدیریت، هدر دادن منابع، حاکمیت امیال، اعمال نفوذها، روابط و اتفاقات خارج از مدار در عرصه های مختلف فوتبال!
اینک و بدون تعارف هر باشگاهی که حایز شرایط لازم کسب مجوز حرفه ای برای حضور در رقابت های آسیایی است، از معرفی آن به عنوان نماینده ایران دریغ نکنید و اگر چنین نیست و بنابر فرمایش خودتان که؛ سندسازی، محرومیت ۳ ساله کل فوتبال ایران را درپی دارد، امیال، اعمال نفوذها و شبهات پشت پرده تان را بر این فوتبال نیم بند، نیمه جان ارجح ندانید! از معدود دلخوشی های این مردم دچار مشقت، همین فوتبال تنزل یافته است؛ با محرومیت ۳ ساله آن، این باقیمانده دلخوشی آنان را با تصمیمات مشعشع تان به فنا ندهید.