یک راهنمای گردشگری گفت: چینی‌هایی که به ایران می‌آیند نه صنایع دستی می‌خرند و نه راهنمای ایرانی همراه دارند. شاید ۲۰ گردشگر چینی سرجمع در ایران ۴۰۰ دلار خرج نکنند. این شکل سفر آن‌ها درآمد زیادی برای صنعت گردشگری کشور ندارد. انتظار می‌رود مقامات گردشگری کشور با مقامات چین مذاکره کنند.
بابک نعمت‌پور در گفت‌وگو با ایسنا درباره چالش‌های سفر گردشگران چینی در ایران اظهار کرد: تورهای چینی که به ایران می‌آیند معمولا راهنمای چینی دارند و راهنمای ایرانی همراه آن‌ها نیست، بنابراین مشکلات زیادی را به وجود می‌آورند؛ تورلیدرهای چینی معمولا درباره فرهنگ مردم و مقررات ایران اطلاعات عمیقی ندارند و به همین دلیل گاهی مسائلی پیش می‌آید که تبدیل به بحران می‌شود، از جمله این‌که بسیاری از این گردشگران نمی‌دانند چه مکان‌هایی محدودیت عکاسی دارد و یا از وضعیت رانندگی و ترافیک در ایران اطلاعاتی ندارند و همین مسأئل گاهی دردسرهای بزرگی را به وجود می‌آورد. درحالی‌که اگر راهنمای ایرانی همراه این گروه‌های خارجی باشد، از بروز مشکلات احتمالی جلوگیری خواهد کرد. راهنمای ایرانی به شرایط اجتماعی و سیاسی ایران آگاه است و گردشگران را درست در سفر راهنمایی می‌کند.
او افزود:‌ آژانس‌های گردشگری در ایران برای کاهش هزینه‌ها، متاسفانه تمام امور تور را به راهنمای چینی واگذار می‌کنند و نهایت یا از راهنماهای بی‌تجربه و یا کم‌تجربه استفاده می‌کنند که قطعا روی کیفیت تور تاثیر خواهد داشت و مشکلات را بیشتر خواهد کرد.
این راهنمای رسمی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی اظهار کرد: امتیازهایی که گاه آژانس‌های ایرانی به آژانس‌های چینی می‌دهند باعث شده است بسیاری از آن‌ها به تذکرهای راهنمای ایرانی و همچنین خود آژانس‌های ایرانی توجه نکنند، که ادامه این رویه حتما مشکلاتی را برای دو طرف پیش خواهد آورد.
او با تأکید بر این‌که شکل سفر گروه‌ها و تورهای گردشگری خارجی باید در ایران نظام‌مند و سامان‌دهی و همراهی راهنمای ایرانی با گروه‌های خارجی الزامی شود، افزود: در بسیاری از سایت‌های تاریخی در خارج از کشور، توریست بدون همراهی راهنمای محلی و داخلی حتی نمی‌تواند بلیت بازدید از موزه یا یک مکان تاریخی و طبیعی را بخرد و وارد آن محوطه شود، برعکس آن در کشور ما که اصلا با استاندارد و ضابطه کاری ندارند؛ فقط به خارجی‌ها بلیت می‌فروشند و اجازه ورود می‌دهند، درحالی‌که استانداردها و ضوابط سختگیرانه‌ای در بسیاری از کشورها وجود دارد که ما سال‌هاست از مسئولان گردشگری آن را مطالبه کرده‌ایم.
این راهنمای رسمی سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری در ادامه به دیگر چالش‌های سفر گردشگران چینی به ایران اشاره کرد و گفت: بخشی از درآمد گردشگری از محل خرید صنایع دستی و یادگاری تأمین می‌شود، اما گردشگران چینی‌ که به ایران سفر می‌کنند معمولا صنایع دستی نمی‌خرند. طبق آنچه گردشگران چینی به ما گفته‌اند ظاهرا یک مقام گردشگری چین به گردشگران این کشور توصیه کرده در سفر به ایران خرید نکنند. نخست لازم است این مسأله از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی صحت‌سنجی شود، اگر واقعیت داشته باشد، لازم است با مقامات چین در این‌باره مذاکره داشته باشند تا موانع ذهنی و محدودیت‌ها حذف شود.
نعمت‌پور که به تازگی تورهای چینی را در ایران همراهی کرده است، اظهار کرد: گروه‌های چینی وقتی به ایران می‌آیند چون خدمات فول‌برد دریافت می‌کنند و هزینه تمام خدمات را از قبل پرداخت کرده‌اند، بیشترین سود را قبلا به آژانس‌های چینی رسانده‌اند و درآمدزایی قابل توجهی برای صنعت گردشگری ایران ندارند. به طور کلی یک تور ۲۰ نفره چینی در سفر به ایران مجموعا ۴۰۰ دلار خرج نمی‌کند، اغلب آن‌ها سوغاتی و صنایع دستی نمی‌خرد و هزینه غذا، اقامت و حمل و نقل را هم از قبل پرداخت کرده‌اند.
این راهنمای گردشگری در عین حال متذکر شد که زیرساخت مناسب برای این حجم از گردشگران چینی که به ایران سفر می‌کنند، وجود ندارد و در ادامه گفت: ‌مشکل دیگر درباره غذای گردشگران چینی است. اروپایی‌ها، آمریکایی‌ها و بسیاری از مردم کشورهای عربی حتی کشورهای اقیانوسیه با فرهنگ غذایی ایران تا حدودی آشنا هستند و ذائقه غذایی خیلی متفاوتی ندارند، اما ذائقه گردشگران چینی کاملا با فرهنگ غذایی مردم ایران متفاوت است، ما با توریست‌های ژاپنی، سنگاپوری و حتی مالزیایی‌ها این مشکل را نداریم، اما غذای ایرانی با ذائقه چینی‌ها غریب است. ما بارها از هتل‌ها و رستوران‌هایی که به گردشگران خارجی خدمات می‌دهند خواسته‌ایم این موضوع را درنظر بگیرند و متناسب با نیاز و ذائقه گردشگران چینی خدمات بدهند، اما این امکان را فراهم نمی‌کنند. این مشکل بزرگی است و در طولانی‌مدت روی سفر چینی‌ها به ایران تأثیر می‌گذارد، غذا برای چینی‌ها مهم است و نباید این نکته را نادیده گرفت.
نعمت‌پور همچنین زیرساخت حمل و نقل گردشگری را به طور کلی مناسبت ندانست و گفت: اتوبوس‌های بی‌کیفیت با راننده‌هایی که با ادبیات و ساختار گردشگری آشنا نیستند، مشکل دیگری است که باید مشکل برطرف شود. بعضی از راننده‌هایی که برای حمل و نقل گردشگران خارجی و چینی به کار گرفته می‌شوند، حتی مسیرها و جاده‌ها را نمی‌شناسند و این کار را برای راهنمای گردشگری سخت می‌کند. حال درنظر بگیرید چنین راننده‌ای گردشگران چینی را که راهنمای ایرانی ندارند همراهی کند، چه مشکلاتی که پیش می‌آید.