کد خبر: 18917 | صفحه ۱ | تاریخ: 27 آبان 1402
رد صلاحیت مسعود پزشکیان
میثم سعیدی - مسعود پزشکیان رد صلاحیت شد! خبر تازه و عجیب نیست. هرچند گوش ما به این اخبار سالهاست عادت کرده است اما وقتی به امثال دکتر پزشکیان که می رسد باورش بسیارسخت می شود! او را از ایام تحصیل در دانشگاه تبریز می شناسم. وقتی دانشجو بودم او رئیس دانشکده و سپس دانشگاه بود. مسعود پزشکیان را باید شناخت و او را برای نسل امروز برجسته تر کرد. ویژگی های که این مرد متخصص، محبوب، خدوم، خیرخواه و مخلص دارد در کمتر کسی می توان یافت. او تجمیع اضداد است. اگر او را بشناسید آن هنگام نه تنها رد صلاحیّت او تعجب برانگیز نیست که فاجعه است و علامت بسیار بد دیگر برای قید زدن به سازه جمهوریت در قانون اساسی! با اطمینان می توان گفت که حتی مخالفان و رقبایش هم از این رد صلاحیت انگشت به دهان اند و شرمنده هرچند مهر سکوت بر لب دارند. مسعود انسانی خودساخته، حر، مومن، متخصص، متعهد، باسواد و ظرفیت مناسبی برای الگو شدن دارد. در زمان جنگ در قامت رزمنده ای بی ادعا مدافع کشور و همسفره و هم قافله باکریها، در ایام دانشجویی فریاد بلند دانشجویان و منبع جوشان دغدغه و فریاد بود، و همزمان از برجستهترین دانشجویان دانشکده پزشکی بود که تا فوق تخصص جراحی قلب ادامه داد، در حین کار یکی از بهترین متخصصان جراحی قلب کشور بود، و در زمان ریاست در دانشگاه علوم پزشکی تبریز پایه گذار ایجاد خانههای بهداشت شد که بعداً الگویی برای تحول نظام سلامت در کل کشور شد. برخورداری از قدرت تحمل و مدارا و شما هرگز در حضورش لکنت زبان ندارید چون قدرت هاضمه بسیار بالایی در پذیرش نظر و انتقاد طرف مقابل را دارد، ظرفیتی که عنصر کمیاب حاکمان سرزمین ماست. وقتی پای مفاهیم و اطلاعات دینی در میان باشد از هر مدعی با دانش تر و مسلط تر. پیام دکتر ماندگار برای وزارتش که در مجلس قرائت شد را همه به یاد دارند. در کشور بسیاری متخصص اند اما پزشکیان شدن به این آسانی ها نیست. پزشکیان شدن هزینه دارد و باید بر کثیری از علائق دنیوی چشم ببندید و او بسته است. چرب و شیرینی زندگی هرگز نتوانست مسعود را از ریل ساده زیستی خارج کند اینها علی رغم توان مالی او و اختیاراتش بوده است. ساده زیستی به سبک پزشکیان کار آسانی نیست و نه گفتن به بسیاری از مواهب و دلبستگی های دنیوی نوعی خود ساختگی می خواهد که در قاموس پزشکیان خوب پرورش یافته است. ردای وزارت و وکالت برتن کردن او را ذره ایی و به اندازه سر سوزنی به سمت مواهب قدرت سوق نداد که هیچ، بلکه او خود سازی را شدیدتر ادامه داد و هرگز کسی به یاد ندارد که مسعود پزشکیان از جایگاه وزارت و وکالت برای خود، بستگان و حتی دوستان کیسه ایی بدوزد و یا بواسطه جایگاهش اسباب رانت برای کسانی. رفتارش با اطرافیانش به نحوی بوده است که هیچ فرصت طلبی به خود اجازه نزدیک شدن به او را برای پیگیری خواسته هایش نمی دهد. خط قرمز او بیت المال وحق و حقوق مردم است برای همین هم مبارزه با فساد و تبعیض همواره محور حرکت او بوده است. او بواسطه از دست دادن همسر گرامی اش هم در قامت پدر و مادر بهترین فرزندان را به جامعه تحویل داده است. دانش، مهارت، پاک دستی، ساده زیستی و در کنار مردم بودن را می توان پنج ویژگی برجسته مسعود پزشکیان دانست. از بسیاری شنیدم که کثیری از بیمارانش که مشکل اقتصادی داشته اند ایشان رایگان درمانهای پرهزینه را شخصا بر عهده گرفته است. اگر کسی به دنبال الگوی پاک دست، متخصص، متعهد، علاقهمند به کشور و توسعه و...میگردد با اطمینان خاطر می توان انگشت اشاره را به سوی مسعود پزشکیان نشانه رفت و با افتخار او را مثال زد، مخصوصا در کشوری که با بحران الگو مواجه است و قدر سرمایه های خود را نمی داند. کسانی که پزشکیان را رد صلاحیت کرده اند می پندارند که خدمتی بزرگ کرده اند! غافل از اینکه خود را از حیز انتفاع انداخته اند. جامعه ایی که مسعود را می شناسد مفهوم انحراف را در این رد صلاحیت عمیقا درک می کند. مسعود پزشکیان فقط یک پزشک نیست بلکه او در قامت رهبری سازمان خود را بارها به اثبات رسانده است. هرگز خود پیش قدم برای پوشیدن ردای وکالت و وزارت نبود بلکه همواره به او پیشنهاد شد بدون اینکه بدهکار کسی و جریانی شود. در سالهای سرد زمستان سیاست در مجلس معدود صدای منتقد مردم بوده است و استوا نه دغدغه و دلسوزی برای موکلین و توسعه و آبادانی کشور. روزی از او پرسیدم فلان کتاب توسعه را خوانده اید گفت در ایام تعطیلات رفتم خلوت گاهی در آذربایجان غربی و آن را تمام کردم و برگشتم! کی؟ در ایامی که وکالت مردم را دارد. دائم درحال یادگیری و خواندن و نو شدن.
پزشکیان برای توسعه کشور به اصلاحات اساسی و همه جانبه معتقد است و می داند که از قافله توسعه و پیشرفت فاصله گرفته ایم و همواره از او شنیده ام که کشور بر روی ریل توسعه نیست و باید اصلاح شود و اگر در نهادی هم حضور یافته است از باب توسعه و کمک به ارتقای جایگاهکشور بوده است. در پیچهای مهم و حساس روزگار مدافع حقوق اساسی و بنیادی مردم بوده است البته هزینه همان حضور های معنا دار را هم می دهد. او در دفاع از حقوق مردم خود را طلب کار کسی هم نمی داند و البته بدهکار هیچ جریان سیاسی هم نشده است مستقل دغدغه-مند و البته آشوبی در درون. مسعود فرزند زمانه خود است. دوست داشتن او قائم به تائید یا رد صلاحیت او نیست او برای ما همواره “مسعود” خواهد بود. همه اینها که نوشتم نافی تفاوتهای فکری فی مابین ما نیست و مسعود پزشکیان همواره به این تفاوتها بیشترین احترام را گذاشته است. خدا امثال او را زیاد کند که ایران تشنه حضور امثال مسعود پزشکیان است.