چندی پیش به تماشای مست عشق نشستیم، اما نه با مولانای این فیلم مست شدیم و نه با شعبده های شمس، یکدست . جلال الدین ، جلال و شکوهی برای ایمان و ایران نبود، و شمس آن روشنایی ای نداشت از سوی آسمان. هرچه بود کلاژی بود از صحنه های کارت پستالی به همراه دیالوگ های منتخب بازارپسند و البته ..... آرشیو بازیگران حریم سلطان .
انتخاب سه شخصیت اصلی برای فیلمی سینمایی با زمان 105 دقیقه یک ریسک بزرگ است؛ ریسکی که کارگردان با صرف نظر از شخصیت پردازی مولانا و شمس و سپردن آن به شناخت مخاطب، آنرا پذیرفته ، لیکن آنچه اتفاق افتاد تولید فیلم سینمایی نبود، بلکه ارائه راش هایی بود چشم نواز از قونیه, دیالوگ هایی کپی شده و لشکر بازیگران ترک و ایرانی برای فتح گیشه .
که با توجه به پروپاگاندای مهندسی شده در هنگام ساخت، و البته به مدد مخالفت های انجام شده در هنگام تولید که تکمیل کننده این پازل بودند، فروش مناسب آن پیش بینی میشد.
مست عشق (( لَنگ و لوک و خفته‌شکل و بی‌ادب )) چونان پایش لنگ و اندامش معوج بود که علیرغم البسه مرصع و تاج ملوکانه ای که به سر داشت به ضیافت جشنواره فجر نیامد، چرا که میدانست اختتامش را ......... زیرا که سازندگانش میدانستند :
گوهر پاک بباید که شود قابل فیض ............. ور نه هر سنگ و گلی لولو و مرجان نشود
علیرغم سر و صدای زیاد سینمای ترکیه و سهام آنها در بین جامعه ایران، کمتر فرصتی پیش می آمد که بازیگران ایران و ترک در کنار یکدیگر عرض اندام کنند که خدا را شکر در مست عشق اتفاق افتاد و بت های پوشالی این کعبه آمال هم فرو ریخت.
ای دُهُل های تهی بی قلوب ......... قسمتان از عید جان شد زخم چوب
بازیگرانی که گویی صورتک هایی به چهره دارند، نه از بدن استفاده میکنند و نه از پتانسیل های چشم و صورت، و به مدد لانگ شات های کارگردان و کلوزآپ های کوتاه، این نقیصه نیز جبران شد!! ، لیکن فهمیدیم فاصله سینمای ما با ترکیه فرسنگ ها و فرسخ ها فاصله دارد و باید قدر بدانیم این گوهر نایاب را .
مست عشق مستمان نکرد، لیکن چراغ عقل را به روی ما روشن کرد تا بفهمیم و قدر بدانیم گوهر سینما و ظرفیت های این سرزمین را ، قدر بدانیم این ادبیات و این زبان را و بدانیم که از نیل تا سند گستره تمدنی است که امروز از آن فقط ایران مانده است .
ایکاش نویسندگان مست عشق، به حضور و نفوذ زبان فارسی و فرهنگ ایرانی در قونیه نیز میپرداختند، تا بینندگان پیر و جوان، قدر این زبان گسترده و فرهنگ بین المللی نوروز را بدانند .
ایکاش کارگردان مست عشق این اشراف تاریخی را داشت که مردم ترکیه ی زمان مولوی، به پارسی سخن میگفتند و نه ترکی، و زبان و فرهنگ ترکی پس از تسلط مغولان به آن دیار متولد شد، پس لاجرم نیازی به معماری و لباسِ ترکی و عثمانی در فیلم نبود .
ایکاش بینندگان مست عشق هم میدانستند پادشاهان عثمانی به فارسی شعر میگفتند و هنوز کتیبه های فارسی در جای جای استانبول خودنمایی میکند .
ایکاش و هزاران ایکاش ............ اما دریغ
گرچه عاجز آمد این عقل از بیان......... عاجزانه جنبشی باید در آن
اِنَّ شَیئاً کُلُّهُ لا یُدرَکُ ........... اِعلَموا اَن کُلُهُ لا یُترَک