کد خبر: 49354 | صفحه ۱۱ | ایران و جهان | تاریخ: 29 تیر 1404
رژیم صهیونیستی به دنبال چیست؟
اسرائیل عامل اصلی نا امنی در منطقه
در پی حملات اخیر رژیم صهیونیستی به خاک سوریه، بار دیگر ابعاد تنشزای تحولات منطقهای در غرب آسیا پررنگتر شده است. حملاتی که زیر سایه حمایت برخی قدرتهای غربی و سکوت نهادهای بینالمللی صورت میگیرد، نه تنها نقض صریح حاکمیت ملی سوریه محسوب میشود، بلکه نشانهای از استمرار سیاست تجاوزکارانه و توسعهطلبانه تلآویو در منطقه است. در روزهای گذشته، اهدافی شامل تأسیسات دولتی و زیرساختهای عمومی سوریه مورد حمله قرار گرفته که واکنشهایی را از سوی برخی کشورهای منطقه برانگیخته است.
حسین نوشآبادی، سفیر پیشین ایران در عمان و تحلیلگر مسائل منطقه با ایرنا گفت و گو کرده که در ادامه می خوانید:
جمهوری اسلامی ایران همواره نسبت به توسعهطلبی و جنگطلبی رژیم صهیونیستی هشدار داده و بر این واقعیت تاکید داشته است که این خوی اسرائیل تنها به فلسطین، لبنان و ایران محدود نخواهد ماند. اسرائیل از تجاوز به سوریه در این مقطع زمانی چه اهدافی را دنبال میکند؟
خوی تجاوزگری و توسعهطلبی رژیم صهیونیستی هیچ حد و مرزی نمیشناسد. حملات این رژیم به کشور سوریه، نهتنها نقض حاکمیت سرزمینی این کشور است، بلکه آشکارا منشور ملل متحد و قوانین بینالمللی را زیر پا میگذارد. جمهوری اسلامی ایران از ابتدا با موضعی صریح اعلام کرده است که همواره در کنار مردم سوریه ایستاده و با جدیت از حاکمیت ملی و تمامیت ارضی این کشور حمایت میکند. آنچه امروز شاهد آن هستیم، هدف قرار دادن تأسیسات، اماکن عمومی و دولتی، و اشغال بخشی از سرزمین سوریه توسط رژیم صهیونیستی است که بهخودیخود محکوم است. برای همگان آشکار شده که این رژیم غاصب و متجاوز، بزرگترین تهدید برای صلح، ثبات و امنیت منطقه به شمار میآید.
این رژیم با بهرهمندی از حمایت تسلیحاتی و پشتیبانی سیاسی ایالات متحده و برخی کشورهای غربی مانند آلمان، فرانسه و انگلیس، با روشهایی بیرحمانه و بیسابقه، صلح و امنیت بینالمللی را به خطر انداخته است. آنچه اکنون در سوریه در جریان است، نتیجه سکوت و بیعملی نهادهای بینالمللی در قبال نسلکشی، جنگطلبی و سلطهجویی رژیم صهیونیستی است. این جنایتها و اقدامات خبیثانه، نهتنها برای مردم سوریه رنج و سختی به همراه داشته، بلکه آثار مخرب آن کل منطقه را تحت تأثیر قرار داده است. انتظار ما این است که همه کشورهای منطقه، برای حفظ صلح، امنیت و ثبات، به مسئولیت مشترک خود در این برهه حساس عمل کنند و با بهرهگیری از ظرفیتهای منطقهای و بینالمللی، مانند سازمان همکاری اسلامی، اتحادیه مجالس کشورهای عربی و فشار بر سازمان ملل متحد و دیگر نهادهای بینالمللی، در برابر جنگافروزی، توسعهطلبی و تفرقهافکنی رژیم اشغالگر قدس ایستادگی کنند و مانع از آن شوند که غرب آسیا به دلیل فتنهانگیزیهای آمریکایی-صهیونیستی دچار خسارتهای جبرانناپذیر شود. امروز شاهدیم که رژیم صهیونیستی با کاشتن بذر تفرقه و دشمنی، به دنبال ایجاد اختلاف میان اقوام و مذاهب در داخل سوریه و دیگر کشورهای منطقه است.
هدف این رژیم، تشدید ناامنی و خشونت است. بنابراین، ضروری است که همه کشورهای منطقه از تمامیت ارضی و حاکمیت ملی سوریه دفاع کنند، از حقوق اقلیتها حفاظت کرده و با تجزیه این کشور به هر شکل ممکن مخالفت ورزند. این رژیم وحشی و افسارگسیخته هیچ حد و مرزی نمیشناسد و تنها زبان زور را میفهمد. از اینرو، همه کشورها و دولتهای منطقه باید برای پایان دادن به این تجاوزگریهای دیوانهوار متحد شوند و ریشه این رژیم جعلی را بخشکانند. خوی نژادپرستی، تجاوزگری و نسلکشی این رژیم تنها با اتحاد ملتها و دولتهای منطقه از بین خواهد رفت و این غده سرطانی باید هرچه سریعتر توسط خود ملتها و دولتهای منطقه جراحی شود تا دامن دیگر کشورها را نیز نگیرد.
در هفتههای گذشته بیلبوردی جنجالی در خیابانی در تل آویو نصب شد که عکس رهبران ۸ کشور عربی منطقه را به تصویر کشیده و از احیای پیمان ابراهیم سخن گفته بود. به نظر میرسید احمد الشرع و سوریه، نخستین نام در این لیست باشند اما تجاوز اخیر ممکن است این روند را تغییر دهد؛ تحلیل شما چیست؟
با توجه به تجاوز آشکار این رژیم به تمامیت ارضی سوریه، بعید به نظر میرسد که این پیمان و اتحاد مورد نظر آنها شکل بگیرد. کشورهای منطقه اخیراً هوشیارتر شدهاند و اظهارات برخی از آنها نشان میدهد که نباید فریب این فتنهانگیزیها را بخورند. در حال حاضر، گروهی نامشروع در سوریه به قدرت رسیده و بحث ما نه دولت سوریه، بلکه حفظ حاکمیت ملی و تمامیت ارضی این کشور است.