از صبح شنبه نیمه ماه مهر ۱۴۰۲ مصادف با هفتم اکتبر ۲۰۲۳ که خبر حملات گروه فلسطینی حماس از باریکه غزه به خاک اسرائيل از زمین و هوا و دریا در فضای رسانه‌ای در سراسر جهان به خبر اول تبدیل شد، همه نگاه‌ها به سمت غزه و حماس و عملیات مزبور دوخته شد؛ حمله‌ای که از نظر وسعت و ضربات وارده به اسرائیل از  زمان اعلام موجودیت رژیم صهیونیستی در فلسطین تاکنون  سابقه نداشته و شاید بتوان تا حدودی به حمله مصر به اسرائیل در سال ۱۳۵۲ و عبور از خط دفاعی بارلو که اسرائيل به این خط دفاعی افتخار می‌کرد مقایسه کرد.
جنگ فی‌نفسه خوب نیست و مورد تایید نمی‌باشد زیرا با شروع هر جنگ تا پایان آن،  انسان‌هایی از نظامی و غیرنظامی  کشته می‌شوند و تعدادی مجروح با نقص عضو برجای می‌ماند و با تخریب زیرساخت‌ها، آسیب‌های اقتصادی وارد می‌شود.
با توجه به مضار آشکار و پنهان جنگ،  متاسفانه رژیم صهیونیستی با عملکرد قلدرمابانه‌اش از زمان اعلام موجودیت، فضا را برای درگیری‌های نظامی مهیا می‌کند. از آنجا که تا کنون از اقتدار نظامی قوی  برخوردار بود و در جنگ‌ها دست بالا را داشت، برایش راه‌اندازی درگیری نظامی زنگ تفریح برای قدرت‌نمایی قلمداد شد، به طوری که  به هیچ وجه حاضر نیست حقوق فلسطینی‌ها را رعایت کند و قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل نظیر قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ و سایر قطعنامه را اجرا کند. حتی به توصیه دوستانش در آمریکا و اروپا هم گوش نمی‌دهد و به افراطی‌گری روی می‌آورد. نمونه برجسته‌اش کابینه فعلی اسرائیل است. با وجود وزیرانی ازجمله ایتمار بن گویر، وزیر امنیت داخلی از حزب راستگرای، عوتسما یهودیت و بزالل اسمواریج از حزب افراطی صهیونیسم دینی؛ وزرایی تندرو با افکار نژادپرستانه که راست‌ترین کابینه از زمان تشکیل اسرائيل است، وزرایی که خواستار حذف فلسطینی‌ها می‌باشند.  کابینه راست افراطی نتانیاهو  دائم در حال تنش‌آفرینی در منطقه می‌باشد تا جایی که فریاد بخش‌هایی از یهودیان داخل اسرائیل و حامیان خارجی را هم در آورده.
طبیعی است عملکرد اسرائيل در برخورد با فلسطینی‌ها و توسعه شهرک‌ها که اکثر آنها  غیرقانونی و در سال ۱۹۶۷ در سرزمین‌های اشغالی احداث شده و بی‌احترامی صهیونیست‌ها به مقدسات مسلمانان و تجاوز به حریم مسجدالاقصی که در نزد مسلمانان از احترام خاصی برخوردار است، با بازتاب از سوی فلسطینی‌ها و اعراب و مسلمانان روبه‌رو می‌شود.
آنچه که از صبح شنبه شروع شده را می‌توان عکس‌العمل فلسطینی‌ها به بخشی از تجاوزات اسرائیل طی دهه‌های اخیر ذکر کرد.
در شرایط فعلی ممکن است اسرائيل به مواضع حماس در غزه حمله کند و بالفرض موفق شود ضربات شدید به حماس وارد کند، آیا مسئله فلسطین حل خواهد شد؟ هرگز، قطعا شدیدتر هم می‌شود. اگر قدرت‌نمایی اسرائيل مسئله فلسطین را حل می‌کرد، تاکنون حل شده بود و حمله روز شنبه اتفاق نمی‌افتاد.
حمله شنبه این پیام را داشت: دیر یا زود عصر سلطه اسرائيل به پایان خواهد رسید. امید است سران اسرائیل این پیام را درک کنند و از ماجراجویی بیشتر دست بکشند.