عبدالله دارابی- اولین دیدار تیم های ملی فوتبال ایران و آمریکا در جام جهانی که ازسوی فیفا عنوان بازی قرن را نیز یافت به جام جهانی۱۹۹۸ فرانسه برمی گردد و اکنون دومین دیدار رسمی دو تیم در جام جهانی ۲۰۲۲ قطر و در اولین سال از قرن ۱۵ هجری شمسی برگزار می گردد.

اهمیت اولین تقابل ایران و آمریکا در جام جهانی ۹۸ فرانسه از منظر دنیای سیاست و فوتبال به واسطه روابط تیره سیاسی ۲۰ ساله دو کشور بود و مسائل فنی و فوتبالی تاثیر بسیار کمتری بر توجه خاص جهانیان و حتی دو کشور به آن بازی داشت و حتی اطلاق بازی قرن ازسوی فیفا به آن بازی ناشی از اهمیت سیاسی آن بود وگرنه هیچ کدام از دو تیم جز قدرت های فوتبال دنیا نبودند که از این جهت بازی قرن معرفی گردد اما حساسیت و اهمیت مصاف دو تیم در جام جهانی ۲۰۲۲ علاوه بر  تنش های  سیاسی دو کشور که نسبت به ۲۴ سال قبل به مراتب تشدید شده است، به دلیل نقش مستقیم این بازی در صعود یکی از دو تیم به مرحله دوم جام جهانی، ناشی از خود فوتبال نیز هست. بنابراین مصاف دو تیم در ۸ آذر که به لحاظ سیاسی و فوتبالی به مراتب حساس تر و مهم تر از مصاف اول دو تیم در جام جهانی فرانسه است در قرن کنونی شرایط ویژه تری برای کسب عنوان بازی قرن خواهد داشت! در عالم واقعیت مسایل سیاسی بین دو کشور این بازی را به شدت تحت الشعاع قرار داده و می دهد و توجه ویژه دنیا به این بازی- که یک چندم این توجه را به سایر بازی های ایران و آمریکا مقابل رقبای شان ندارد-  دلیلی بر این مدعاست. یقینا توجه دو کشور نیز به این بازی ویژه تر است و نگاه شان هم متفاوت تر نسبت به سایر بازی های تیم ملی شان!

حریف ما، تیم فوتبال آمریکا در دو بازی قبلی تیمی جوان و دونده نشان داد، با میل به بازی هجومی و البته فقدان مهاجمی تمام کننده! آنها در تقابل با ایران، به خاطر نیاز مبرم شان به برد از همان ابتدا هجومی خواهند بود و چون فقط شکست ایران ضامن صعودشان است، میل به هجومش بیشتر از تیم ملی ما خواهد بود؛ لذا اولین و مهم ترین فاکتور مورد نیاز ما در این بازی؛ هوشیاری و تمرکز بالاست تا ابتدا حریف را کنترل کنیم و سپس با ضدحملات کوبنده و سریع دنبال گلزنی باشیم چراکه برخلاف یانکی ها تیم ایران با کسب تساوی هم شانس صعود را دارد؛ البته این بدان معنا نیست که به بازی تدافعی روی بیاوریم زیرا پیروزی بر آمریکا از جمیع جهات برای ما حائز اهمیت است بلکه مراد مطلب، رعایت “ اهم و مهم” برای غافلگیر نشدن و کسب پیروزی در این بازی است. کنترل بازی حریف و متعاقب آن استفاده از ضدحملات با برنامه، مخصوصا اگر به فروریختن دروازه آمریکا منجر شود می تواند بار روانی منفی نیز برای آنها داشته باشد و به لحاظ فنی و روانی تیم ایران را در موقعیت برتر برای دستیابی به گل های بعدی قرار دهد، البته بعید نیست کیروش با طرح و ترفندی جدید آمریکایی‌ها را در زمین غافلگیر سازد ولی آنچه نباید فراموش شود حفظ اصل تمرکز و هوشمندی در سراسر دقایق بازی است. لازم به ذکر است که با توجه به احتمال تاثیرپذیری فیفا از قدرت های سیاسی در چنین دیدارهایی (‌ولو به میزان کم)، نحوه قضاوت های متئو لاهوز و عادت به اعتراض برخی بازیکنان مان به داوری و شکست دو نماینده دیگر آسیا (‌ژاپن و عربستان) برابر کاستاریکا و لهستان بعد از بردشان مقابل دو قدرت فوتبال دنیا یعنی آلمان و آرژانتین، ممکن است موجب نگرانی هایی  برای ما شود که رعایت دقیق اصل فوق می تواند تا حدود زیادی این نگرانی‌ها را رفع کند. انسجام، جنگندگی و وحدت تیمی به مانند دیدار با ولز، می تواند به پیروزی تیم ایران منجر شود.

باشد که ۸ آذر ۱۴۰۱ مانند ۸ آذر ۱۳۷۶ برای ملت ایران و فوتبال ملی ما شادی آور و ماندگار باشد و ملی پوشان مان با تلاش و جنگندگی و شکست آمریکا و صعود به مرحله دوم جام جهانی  افتخاری دیگر را در تاریخ فوتبال ملی ایران ثبت کنند. امیدواریم احتمالات فوتبالی نیز به نفع تیم ملی ایران به منصه ظهور رسد تا با صعود به عنوان صدرنشین گروه، این افتخار بزرگتر و دلچسب تر گردد