استقبال بی نظیر مردم از مجموعه تلویزیونی پایتخت هفت باری دیگر نشان داد که تلویزیون قبله دوم هر منزلیست و مردم هنوز هم تلویزیون را معتبر ترین پلتفرم تصویری میدانند که میتوانند با هر رده سنی نظاره گر آن باشند اما یکی از موضوعات روز بحث چرایی واگذاری مالکیت و نظارت شبکه نمایش خانگی به ساترا است زیرا شبکه نمایش خانگی به عنوان مجموعه ای که وظیفه ای همچون رسانه ملی (تلویزیون) در جهت ارائه محتوای تصویری و نمایشی دارد به عنوان رقیب رسانه ملی شناخته می شود و نباید نظارت بر شبکه نمایش خانگی را به ساترا ( سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت و تصویر فراگیر در فضای مجازی) که یکی از نهادهای وابسته به صداوسیمای جمهوری اسلامی ایران می باشد سپرد زیرا تمامی رسانه ها وظیفه تولید محتوا را دارند و مبرهن است که ساترا که در سمت صداوسیما ایستاده مجوز پخش و نمایش برخی از مجموعه ها را به فیلیمو ندهد.
از قدیم اگر قصد داشتی فامیلی خویش را عوض کنی باید یک فَر یا نژاد یا کلمه ای بر فامیلی منتخب ذهنی ات اضافه می کردی تا مجوز تغییر فامیلی یا همان شهرت را پیدا کنی یا اگر میخواستی رستورانی هم نام با یک برندی مشابه تاسیس کنی باید سراغ صاحب برند میرفتی و هزینه ای را جهت کپی نام و تایتل رستورانش پرداخت می کردی اما جالب است بدانید در بحث ارائه محتوای نمایشی در نمایش خانگی به عنوان نقطه مقابل تلویزیون و صداوسیما به همچین مشکلی برخورده ایم که خندوانه ، دورهمی و کتاب باز و حتی برنامه ورزشی نود در صداوسیما ساخته شده و جان گرفته و تعریف شده اند و در چارچوب رسانه ملی شکل و قوام پیدا کرده اند که واقعا جز تجربه های موفق و طرح های برنده صداوسیما بوده اند که توانستند نه تنها شبکه های ماهواره ای را در ساعات پخش خویش تعطیل کنند بلکه این شبکه های ماهواره ای به دنبال بازپخش سریال های تلویزیون باشند و در ساخت برنامه های خویش از رسانه ملی ما کپی برداری کنند اما این روزها همان مجموعه های نمایشی با نامی دیگر در فضای نمایش خانگی ساخته میشوند که تقریبا محتوای تولیدی شان همان محتوایست که در صداوسیما ساخته میشد و فقط نام شان تغییر کرده است، زیرا خنده درست و تولید محتوای چارچوب بندی شده توسط رسانه ملی به مردم ارائه می شود اما متاسفانه به هردلیل و رویکردی که مدیران سازمان صداوسیما و برنامه سازان مجموعه های مذکور دارند در سالهای اخیر با یکدیگر به توافق نظر نرسیدند و آنها نیز برای ساخت همان مجموعه ها به شبکه نمایش خانگی مهاجرت کردند و اینجا رسانه ملی دو راه حل دارد یا فرصت مجددی به برنامه سازان اسبق خویش دهد تا دوباره در شبکه های تلویزیونی و بر مبنای فرهنگ مردم برنامه سازی کنند یا با ایده ای نو و متفاوت با برنامه سازان اسبق خویش رقابت کند، هرچند به صراحت می توان گفت برنامه کتاب باز یا نود با نامی دیگر و دکوری متفاوت و متناسب با فضای مجازی در حال تولید در شبکه نمایش خانگی هستند پس برنامه سازان اسبق سازمان صداوسیما که امروز در فضای نمایش خانگی و در بستر اینترنت فعالیت می کنند خودشان هم می دانند چارچوب درست برنامه سازی همان چارچوبی بوده که سازمان صداوسیما بر مبنای قوانین اخلاقی و فرهنگی کشور برای آنها تعریف کرده است اما شاید آنها دنبال نوآوری بوده اند که مدیران صداوسیما فرم ارائه نوآوری آنها را نپسندیده اند یا شاید مدیران رسانه ملی دوست ندارند برنامه ساز صداوسیما خود را بزرگتر از رسانه ملی بداند و محتوای موفق تولید شده خویش را حاصل توانمندی صدرصدی خویش تصور کند و به رسانه ملی امر و نهی کند و خطوط قرمز برای رسانه ملی تعریف کند و مدیران صداوسیما تابع برنامه ساز شوند، به عنوان مثال فلان برنامه ورزشی، کارلوس پویول و فیگو را تا پشت درب استودیو بیاورد و مدیران سازمان صداوسیما را بخاطر پایگاه قوی مردمی که پیدا کرده تحت فشار بگذارد برای گرفتن مجوز پخش برنامه هرچند باید تعاملات دوسویه باشد و افکار مدیران و برنامه سازان به یک نقطه مشترک برسد اما صداوسیما و هر فضای نمایشی یک دانشگاه است و دانشگاهی موفق است که در جذب دانشجو که همان مردم هستند موفق تر عمل کند و در مسیر تولید محتوای صحیح قدم بردارد و جالب اینجاست استقبال مردم از مجموعه پایتخت هفت نشان داد که مردم هم بیشتر تمایل دارند همچون گذشته محتواهای تولید شده را در رسانه ملی و از بستر تلویزیون ببینند و این اعتماد مدیران سازمان صداوسیما به تیم برنامه ساز قدیمی پایتخت بود تا مردم برای تماشای مجموعه های نمایشی با خرید بسته های اینترنتی و فیلتر شکن پول پرداخت نکنند، هرچند که در دولت دکتر پزشکیان بحث واگذاری مجدد مجوز پخش نمایش خانگی به اداره ارشاد مطرح شده است و اگر وظیفه نظارت بر محتوا و پخش محصولات نمایش خانگی به اداره ارشاد اسلامی واگذار شود دیگر ساترا نمی تواند درخواست عدم پخش مجموعه های نمایش خانگی را به فیلیمو و سایر سکوهای نمایشی بدهد، اما نکته بعدی اینجاست که تمام سریال ها و فیلم های سینمایی که در نمایش خانگی در حال پخش می باشد مجوز پروانه ساخت و مجوز پروانه نظارت بر فیلمنامه و مجوز پروانه نمایش را از سر گذرانده اند و همانطور که گفتیم کارگردان ها و برنامه سازان هم می دانند هرچقدر به چارچوب ساخت سریال و فیلم سینمایی در تلویزیون نزدیک شوند و چارچوب های اخلاقی را رعایت کند تجربه موفق تری دارند و مورد اقبال مردم قرار می گیرند زیرا چارچوب رسانه ملی درست ترین چارچوب می باشد که برای رده سنی خاصی از حیث ارائه حرف ها و صحنه های نمایشی محدودیت چندانی ندارد اما این نکته را فراموش نکنیم که مدیران سازمان صداوسیما باید بدانند که اقبال مردمی این روزها در کنار مجموعه های نمایش خانگی به سریال های شبکه آی فیلم صداوسیما مثل یوسف پیامبر و در چشم باد و شب دهم، می باشد اما بعد از مدت ها سریال پایتخت در شبکه یک سیما جز مجموعه های پر مخاطبی بود که نشان داد شبکه های یک و دو و سه سیما میتوانند همچون دهه های قبل مجموعه های موفقی با همکاری دو سویه با برنامه سازان قبلی برای مخاطبان تلویزیون تولید کنند.