این روزها بالا رفتن قیمت ارز و کالاهای اساسی دعوای جناح های سیاسی بر سر دلایل گرانی‌ها و البته تقصیرها بالا برده است. منتقدان دولت قبلی، گرانی‌های بی‌سابقه در دولت فعلی را محصول توئطه خارجی می دانند در حالی که گرانی در دولت قبل را محصول بی تدبیری می دانستند، در عین حال منقدان دولت فعلی نیز فراموش کرده‌اند که در دولت قبل هم گرانی کالاهای اساسی کم سفره مردم خالی نکرد. به نظر می رسد نتیجه این دعوای بی حاصل برای سفره مردم هیچ است. اما مسئله آنجایی آغاز می شود که در میان این جدال، گو اینکه ریشه مشکلات اقتصادی دیده نشده و هنوز فرافکنی و انکار به عنوان یک شیوه تجربه شده همچنان ادامه دارد. توطئه خارجی، دلال‌ها، سلطان‌ها و از این دست توجیهات هیچ گاه کمکی به وضعیت اقتصادی کشور نکرده است. در حالی که علم اقتصاد برای همه این مشکلات پاسخ های روشنی دارد. همان گونه که گفته می شد شعار دادن در خصوص شکوفایی اقتصاد در تحریم عملی نیست امروز اما همچنان عده ای به دنبال توجیه وضعیت به وجود آمده اند. پیش از انتخابات بسیاری از منقدان دولت معتقد بودند دولت اقتصاد را به برجام و تعاملات بین‌المللی گره زده است در حالی که این وضع ناشی از بی تدبیری است. اما با روی کار آمدن دولت رکوردهای 4 ساله دولت های قبلی در گرانی و تورم، طی دو سال زده شد تا معلوم شود ریشه مشکلات همچنان همان است. در واقع باید از شعار و غیر واقع بینی پرهیز کرد و پا در زمین سفت واقعیت و عقلانیت گذاشت. فرصت‌های دیپلماتیک را قدر دانست و از خیال پردازی دوری کرد. همه این ها حاصل تجربه مسئولانی است که از اتفاق قرار بود در دولت فعلی فارغ از تفکرات سیاسی از مشورت آنان بهره برده شود اما در نهایت جور دیگری رقم خورد.
در پایان اما باید گفت که از دل این دعواها چیزی نصیب مردم نمی شود در حالی که چشم‌انداز اقتصادی جز انتظارات تورمی و داغ شدن پول چیز تازه‌ای ندارد. در عین حال مردم دچار اضطراب برای ورود به سال جدید هستند در حالی که نمی‌دانند آیا قدم در بی پولی مضاعف خواهند شد و همچنان باید به دنبال افزایش قیمت‌ها بدوند، در حالی که حال روحی مناسبی از سایر حوزه های اجتماعی هم ندارند؟ در مجموع به نظر می رسد تنها راه عبور از این وضعیت بازگشت به خرد جمعی حاصل از عقلانیت است حتی اگر نیاز باشد از هرچه افکار شعار زده است عبور کرد.