سرمقاله

شفافیت‌طلبی مجلس کنونی در سه اپیزود ‪/‬ محمدعلی وکیلی

مشاهده کل سرمقاله ها

صفحات روزنامه

اخبار آنلاین

  • اعلام بسته تخفیفی ایرانسل به مناسبت عید فطر
  • پخش تازه‌ترین تاک‌شوی تولیدی ویستامدیا در شبکه نمایش خانگی
  • اعلام جوایز سومین جشنواره رساله برتر مهندسی برق با حمایت ایرانسل
  • مشاهده کل اخبار آنلاین

    کد خبر: 8441  |  صفحه ۱  |  تاریخ: 16 اردیبهشت 1402
    شفافیت‌طلبی مجلس کنونی در سه اپیزود ‪/‬ محمدعلی وکیلی

    در این یادداشت بنای نقد عملکرد مجلس دوره یازدهم را ندارم اما به بهانه شعار شفافیت و ادعای فسادستیزی آنان نیم‌نگاهی به اتفاقات اخیر می‌اندازم. اپیزود اول: هفته گذشته وزیر صمت استیضاح شد. در آستانه آن استیضاح یکی از نمایندگان مدعی شد که هفتادوپنج نماینده از وزارت صمت خودروی شاسی بلند (با قیمت کارخانه و بدون نوبت) دریافت کردند. امتیازی که در دسترس هیچ شهروندی نیست. هرچند ابتدا این خبر مورد تکذیب‌های پی‌درپی قرار گرفت و هیات نظارت بر رفتار نمایندگان موضع گرفت و نماینده افشاگر به دادستانی احضار شد اما پس از آن با اذعان بازرس ویژه رئیس جمهوری ادعای این نماینده تایید شد. اگر مخاطبان عزیز یادشان باشد در مجلس دهم دو نفر از نمایندگان (نه هفتاد و پنج نفر!) به اتهام مشابه محکوم شدند. آن زمان اما تریبون‌های مختلف چنان پوستی از مجلس کندند و حملاتی آنچنانی به مجلس دهم کردند. اکنون اما می‌توان همه چیز را مقایسه کرد؛ سطح فساد و سطح واکنش‌ها را! اپیزود دوم: بینندگان عزیزی که از طریق شبکه خبر جلسه استیضاح وزیر صمت را مشاهده می‌کردند در هنگام شمارش آرا شاهد صحنه عجیبی بودند. تعداد قابل توجهی از نمایندگان علاقه‌مند به دوربین از مدتها قبل دور رئیس جلسه حلقه زدند که همچون فاتحان بزرگ، در تصویرِ خبر، عکس و انگشتان پیروزمندشان ثبت شود. این در حالی بود که همزمان چند طرح مهم به رأی گذاشته شد و به‌رغم لحاظ اسمشان در جمع حاضرین مجلس ولی در رأی شرکت نداشتند. حال اشتیاق به دوربین این جماعت را با آقای دوربینی مقایسه کنید. آخر یک استیضاح و این همه افتضاح؟! اپیزود سوم: این روزها سروصدای زیادی پیرامون نمایندگانی که به سامانه شفافیت پیوسته اند برپاست. پیش از این نیز بارها تاکید کرده ام تا زمانی که طرح شفافیت برای همگان به انجام نرسد (طرحی که در مجلس پیشین توسط حقیر ارائه شد) و کلیت نظام تقنینی و سیاستگذاری کشور (مانند مجلس تا خبرگان، شورای نگهبان، مجمع تشخیص، شورای انقلاب فرهنگی) شفاف نشود، تمرکز بر شفافیت آرای نمایندگان نوعی ترفند برای مچ گیری از معدود نمایندگان مردمی و آزاده خواهد بود. این مجلس مهمترین شعاری که داد شفافیت بود؛ با گذشت این همه وقت نه طرح شفافیت کل نظام تقنینی (که طرحی کامل و مفید بود) را تصویب کردند و نه حتی طرح شفافیت مجلس شورا را (که طرحی ناقص است). تنها به چند شعار و حرکت فانتزی-کمدی بسنده کردند. نتیجه نمایشِ شفافیت به جای خودِ شفافیت، می شود رانت هایی در تولید انبوه چونان دریافت خودروهای شاسی بلند توسط هفتادوپنج نفر! این سه اپیزود را یادآور شدم تا معلوم گردد عمق شکاف کنونی و علت پایین بودن سرمایه اجتماعی چیست.